Midweek in Bochum, Duitsland

Voorwoord.

Half 2022 vroegen Gonnie en ik ons af wat wij zouden gaan doen i.v.m. ons 55 jarig huwelijksuitje met onze dochter Esther en onze zoon Alexander. Uiteindelijk hielden we twee dingen over. In december naar Valkenburg voor 5 dagen in een Enjoy-hotel en vandaaruit bezoekjes doen aan de grotten, kerstmarkten en de omgeving verkennen. Of naar Duitsland, de stad Bochum bezoeken. In Bochum heb ik veel tijd doorgebracht tijdens mijn lagere-school-leeftijd bij mijn oma en opa en daar heb ik nog veel mooie herinneringen aan overgehouden. Toen Esther en Alexander klein waren hebben we ook een kort bezoek aan Bochum gebracht maar nu wilden wij dat bezoek wat uitbreiden met 5 dagen in een appartement in het centrum van Bochum. Met algemene stemmen werd gekozen voor het bezoek aan Bochum in het Roergebied. Zo hebben we allemaal meegedacht aan een programma.

Dinsdag 2 mei.

We hadden in Arnhem afgesproken rond 11.00 uur in de stationsrestauratie om samen een kopje koffie te drinken. Onder het koffiedrinken hebben wij bekeken welke trein we zouden nemen naar Bochum. We hebben gekozen om gewoon de eerstvolgende trein richting Bochum te nemen en de overgebleven tijd te gebruiken voor een kop koffie bij het station van Bochum om niet te vroeg bij ons appartement aan te komen. Ik had vooraf een zogenaamde “Schönertagticket NDW” voor vier personen gekocht via internet. Deze kaart is geldig in het “Bundesland Nordrhein-Westfalen” en is geldig in de stoptreinen, kosten € 47,90. De koffie was op dus de reis kon beginnen.

In Arnhem zijn we in de gereedstaande trein naar Duisburg gestapt. We zijn in Duisburg overgestapt in de stoptrein naar Bochum-Ehrenfeld. Na vertrek uit Duisburg werd de reisroute tot onze verbazing opeens anders. Er waren grote problemen op het spoor in en om Bochum. Onze trein zou niet verder rijden dan Essen en van daar moesten wij met een bus naar Bochum Hbf. reizen. Na aankomst in Essen zijn we naar verschillende info-balies gegaan en uiteindelijk bleek dat we een stuk moesten lopen naar de DB-bushalte om vandaar met de bus naar Bochum te rijden. Dat was een gesleep en kostte weer extra tijd. Het volgende probleem was dat tussen Bochum Hbf. en ons bestemmingsstation Bochum-Ehrenfeld ook geen treinen reden, dus een goed half uur slepen met onze bagage door een deel van Bochum naar ons appartement in de Dibergstrasse 50 in Bochum.

Onderweg hadden we al gebeld dat we later zouden komen maar dat was voor de eigenaar geen probleem. We werden hartelijk ontvangen en hebben eerst onze spullen opgeborgen, verfrist en een kop koffie gedronken, daar hadden we nu toch echt zin in. Het was een mooi schoon appartement met opgemaakte bedden. Een goed onderkomen voor de komende vijf dagen. Ongeveer 200 meter van ons appartement hadden we een leuk eethuis “Der Chef Grill” gezien waar je ook eten kon ophalen. We hebben daar om een uur of zes onze borden laten vullen en hebben lekker gegeten. De avonden hebben we gevuld met praten, lezen en puzzelen. Bijtijds hebben we onze bedden opgezocht om bij te komen van de omslachtige reis.

Woensdag 3 mei.

De eerste dag zouden wij besteden aan een wandeling in de buurten waar ik vroeger als kleine jongen vaak heb rondgezworven. Onderweg zagen wij dat je kaartjes voor de bus en metro kon kopen bij de automaten die bij de metrohaltes stonden. We hebben een vier-persoons-dagkaart gekocht, een zogenaamde 24-StundenTicket voor € 19,00, zodat we met elke bus of tram binnen Bochum mee konden rijden. Bij de halte “Schauspielhaus” zijn we op de bus gestapt en na 15 minuten zijn wij weer uitgestapt op de hoek van de Köningsallee/Wohlfahrtstrasse. Op Wohlfahrtstrasse 48 woonden mijn oma en opa en vlak tegenover hun huis was het zwembad genaamd “Licht- und Luftbad”. 

We hebben wat foto`s gemaakt van het huis en van de omgeving. De vrouw die daar nu woont kwam naar buiten om te vragen waarom wij foto`s aan het maken waren. Na een uitleg van ons werd het duidelijk voor haar. Zij woonde hier nog niet zo lang en wist weinig van de vroegere bewoners van dit huis. We zijn nog door een wijkje achter het huis gegaan. 

Daar in de Pelgrimstrasse was vroeger ons speelplaatsje met zandbak, speel -en klimwerken, daar was verder niets aan veranderd. Daar speelde ik vroeger met mijn vriendjes en vriendinnetjes. Daarna door een park gelopen, een mooi park dat vroeger een gebied was waar wij beslist niet mochten komen. 

Daar werd vroeger afval van fabrieken gestort maar nu was er een mooi park van gemaakt met volkstuintjes en sportvelden.  Zo kwamen we weer aan de onderkant van de wijk Ehrenfeld uit. We zijn doorgelopen naar de Wasserstrasse en daar in de bus gestapt en in het centrum voor het stadhuis van Bochum uitgestapt. Daar wat foto`s gemaakt bij de grote bel voor het stadhuis en de letters Bochum en op de binnenplaats van het stadhuis rondgekeken en foto`s gemaakt.

Daarna was het tijd om koffie te drinken. We hebben wat gedronken in de “Kamps backstube” in de Königswall 15, midden in het centrum. Na de koffie met wat lekkers zijn we wat door het centrum gelopen en hebben we enkele winkels bekeken. Alexander was op zoek naar grammofoonplaten met zijn muziek en hij had vooraf al bekeken op internet waar speciale muziekwinkels waren. 

Zo kwamen wij midden in het centrum bij de een groot gebouw uit dat vroeger “Kortum” heette. Aan dit vroegere warenhuis “Kortum” heb ik nog hele mooie herinneringen. Ik heb daar mijn eerste Märklin modeltreinen, rails en wissels, van mijn opa gekregen zodat ik later thuis in Amersfoort mijn treinbaan kon maken. Deze trein heeft mij altijd aan mijn oma en opa uit Bochum herinnerd. Voor het vroegere warenhuis “Kortum” hebben we ons broodje gegeten. We zaten op een bankje tegenover de Pauluskirche met voor de kerk het beeld, een mooi monument, genaamd “Trauernde Alte”.

Vandaar zijn we gelopen naar het Bochum 's archief aan de zuidzijde van het station Bochum Hbf. Daar hebben wij Bochum bekeken van nu en vroeger. Het was heel mooi opgezet en zo kon je de slechte en goede tijden meebeleven met leeswerk, films en foto`s. Jammer dat het restaurant gesloten was, het was alweer koffietijd geweest. We zijn vanuit het Bochum`s archief weer naar de noordkant van het station gelopen omdat aan die kant veel restaurants zijn, dit uitgaansgebied heet Bermuda3eck. 

Het was al aardig druk bij de eetgelegenheden. Omdat de terrassen al vrij druk waren zijn wij binnengestapt bij “Het Wirtshaus” in de Kortumstrasse 12 en hebben daar een lekkere maaltijd genomen. Daarna met de metro weer naar ons appartement gereden.

Donderdag 4 mei.

Gonnie en ik zijn `s morgens meestal al vroeg op en halen dan verse broodjes. Als we dan terug komen zijn Esther en Alex ook klaar en gaan we eten. Beleg hebben wij de vorige dag op de terugweg gekocht in een supermarkt vlak bij ons appartement. Deze dag gaan Gonnie, Esther en ik naar de nieuwe Synagoge in Noord Bochum en Alexander is met ons ons meegereden tot in het centrum om grammofoonplaten te kopen voor zijn verzameling. Wij zijn met de metro gereden naar het Planetarium dat naast de Synagoge ligt. 

Na ca. 100 meter lopen waren wij er, een groot vierkant gebouw met aan de buitenkant bewerkt met Davidssterren. Naast de Synagoge stond een politieauto met agenten die alles in de gaten hielden. Toen ik foto’s maakte kwam er een persoon naar mij toe en verbood mij om verdere foto`s te maken van de buitenkant. Hij hoorde bij de bewaking. Nadat wij binnengelaten waren werd ons gezegd dat we wel wat foto`s voor eigen gebruik van binnen mochten maken. 

We hebben binnen een rondleiding gehad en mochten daarna nog wat op eigen gelegenheid rondkijken.

Op de heenweg naar de Synagoge hadden we een mooi park gezien en we wilden daar nog een wandeling maken. Een heel mooi stadspark met een grote vijver en uitzichttoren. Na een stukje lopen zijn we twee keer gaan zitten op een bankje om met een heerlijk zonnetje te genieten van de rust. 

Na een paar uur zijn we weer op de bus gestapt om naar het station te gaan, daar hadden we met Alex afgesproken. We zouden nog samen een kop koffie drinken en dat hebben we gedaan bij restaurant ”Knapschaft”, weer in het Bermuda3eck op het terras. Nadat wij thuis in ons appartement waren hebben Alexander en Esther eten opgehaald bij  “Der Chef Grill”, bij ons in de buurt. Toch wel mooi, zo zonder te koken weer lekker eten.

Vrijdag 5 mei.

Deze dag hebben wij ons gesplitst, Esther en Alex zijn naar het Mijnbouwmuseum gegaan en Gonnie en ik naar het spoorwegmuseum. Eerst hebben we 2 keer 2 dagkaarten van € 11,40 gekocht omdat wij verschillende kanten op moesten rijden. Zij naar het noorden en wij naar het zuiden. Wij zijn op de halte vlak bij ons appartement “Schauspielhaus” op de metro/tram 318 opgestapt. Eerst een stukje ondergronds en daarna als tram bovengronds via de Hattingerstrasse door verschillende woonwijken naar het stadsdeel Dahlhausen. Wij moesten uitstappen bij het einsstation van deze lijn maar de aansluitende bus naar het spoorwegmuseum was net vertrokken.

We hadden de weg gevraagd en na een half uurtje stonden wij voor het museum. Wij kregen bij de kassa een ouderwets treinkaartje als toegangsbewijs tegen betaling van € 10,00 per persoon. Er waren weinig bezoekers, wat voor ons geen probleem was omdat je de pijlen kon volgen en bij de treinen bordjes hingen met informatie over de treinen. Na een beker koffie uit een automaat zijn we treinen gaan bekijken. In de openlucht en in de grote loodsen en werkplaatsen. We hebben nog op een bankje tussen de treinen onze broodjes opgegeten en zijn weer langzaam tussen de treinen door naar de uitgang gelopen. Bij de bushalte op de bus gestapt en  bij de beginhalte van lijn 318 weer op de tram gestapt. 

In de wijk Bochum-Weitmar zijn we uitgestapt om bij een supermarkt een kop koffie met een stuk gebak te nemen. Na ongeveer een uurtje met wat boodschappen opgestapt en met de tram/metro naar onze halte “Schauspielhaus” gereden. Vandaar nog even lopen en wij waren weer in ons appartement.

Esther en Alexander kwamen een half uurtje later thuis en hebben gezamenlijk koffie gedronken. 

Zij vertelden ons over het mijnbouwmuseum. Er waren verschillende zalen met voorwerpen over het verleden en heden van de mijnbouw. Zij waren ook met een rondleiding naar een (nagebouwde) mijnschacht gegaan en aan het eind met de lift bovenop de hoge toren gegaan met een mooi uitzicht over Bochum. Tegen etenstijd zijn we weer de deur uitgegaan en gelopen naar “Der Chef Grill” waar we al eerder hebben gegeten. Toch wel mooi om een restaurant op loopafstand te hebben.

Zaterdag 6 mei.

Overal komt een einde aan, dus ook aan deze Bochum-reis. De koffers hadden we de vorige avond grotendeels ingepakt. Eerst hebben we de broodjes met beleg opgegeten en daarna de broodjes gesmeerd om mee te nemen voor tussen de middag. 

Als laatste hebben wij het appartement weer op orde gebracht. We konden de sleutel van het appartement beneden in een kastje leggen en zijn begonnen aan onze terugreis. We moesten daarvoor 20 minuten lopen naar het station Bochum-Ehrenfeld en vandaar met de trein naar Dortmund Hbf. gereden. Er was wel een kortere route richting Arnhem maar daar waren weer werkzaamheden, dus weer met de bus en daar hadden we echt geen zin meer in. Nu hadden wij in Dortmund nog een half uur tijd om in de hal van het station een kop koffie te drinken. 

Vanaf Dortmund zijn we met een goed gevulde trein naar Enschede vertrokken. Gelukkig konden we wel met z’n vieren bij elkaar zitten, en hebben wij onderweg onze broodjes opgegeten. De terugreis ging voorspoedig en wij kwamen op tijd in Enschede aan.  Gonnie en ik zijn na afscheid te hebben genomen van Esther en Alexander, in de trein gestapt naar Zwolle en daar overgestapt naar Assen. Esther en Alexander zijn 15 minuten na ons vertrokken met de trein naar Utrecht. We  konden terug zien op een mooie midweek in de stad Bochum.

                                               Dit verslag is geschreven door Johny Craanen.