Een nachtje in Leiden.
Via Vakantieveilingen
hadden wij in december al twee toegangskaarten voor Madame Tussauds gekocht en een
diner voor twee personen bij hotel Fletcher. Tijd om deze bonnen te
verzilveren. Voor toegang bij Madame Tussauds hadden wij een reservering op
maandag 7 februari om 12.00 uur. Het diner hebben wij besteld bij het Fletcher Hotel
in Leiden, inclusief een nachtje slapen met ontbijt. Leiden stond toch al op
ons lijstje om het oude centrum een keer te bezichtigen.
Maandag 7 februari.
Wij zijn met de bus naar
het station in Assen gereden om vandaar met de trein van iets over negen te
vertrekken naar Amsterdam. We moesten dan overstappen in Almere en kwamen om
ca. elf uur in Amsterdam aan. Daar hebben wij op het station in de grote hal op
een bankje koffie gedronken en onze broodjes opgegeten. Na deze maaltijd
gelopen via het Damrak naar de Dam, waar ook het gebouw staat waar Madame
Tussauds gehuisvest is. Onderweg kwamen we langs het water “Damrak” waar
rondvaartboten liggen te wachten op toeristen. Vergeleken met de zomermaanden
was het vrij rustig op het Damrak langs de Beurs van Berlage, Bijenkorf,
restaurants en de vele souvenirwinkeltjes.
Bij de Dam zagen wij het mooie
koninklijk paleis, de Nieuwe kerk en het Nationale Monument. Voor ons het
gebouw waar wij moesten zijn.
Madame Tussauds.
Bij de ingang werd onze
QR-code gecheckt en kregen wij de corona informatie. Bij de kassa hebben wij
onze bonnen ingewisseld en we konden naar binnen. Twee keer werden wij in het
Engels aangesproken om op de foto te komen met op de achtergrond de Nederlandse
tulpenvelden.
Gehoorzaam hebben wij ons laten fotograferen en gingen de
gordijnen en deuren open naar de aangeklede beelden. We zijn de pijlen op de
grond gaan volgen en kwamen zo zangers en zangeressen tegen. Ook andere bekenden,
zoals staatshoofden en andere belangrijke personen. Jaren geleden zijn wij in
Londen in Madame Tussauds geweest en daar hadden wij veel mooie indrukken aan
bewaard, maar in Amsterdam waren we snel klaar met de bezichtiging en stonden
we gauw weer buiten.
Eerlijk gezegd waren we voor twee toegangsbewijzen maar €
10,00 kwijt via vakantieveilingen, normaal
ben je ca. € 17,00 tot € 22,00 per persoon kwijt. Dus ……… . Vanaf De Dam weer
teruggelopen naar het station. Best wel een mooi gezicht, aan het einde van het
Damrak het mooie grote station van Amsterdam. De treinen naar Leiden rijden
regelmatig, dus konden wij met de stoptrein via Schiphol naar Leiden in 40
minuten.
Aankomst in Leiden.
We waren te vroeg om in
te checken dus zijn we een restaurant ingestapt om een kop koffie en wat lekkers
erbij te nemen. Dat restaurant “Hotspot Central” zat vooraan, in de tegenover
het station liggende Stationsweg. Het leek een chinees restaurant maar er waren
ook andere maaltijden te bestellen.
De koffie was goed en het zelfgemaakte
gebak met Mango en Kokos smaakte heerlijk. Daarna de stationsweg verder afgelopen
tot over de brug bij de Turfmarkt. De Turfmarkt gevolgd en voor het molenmuseum
“De Valk” langsgelopen. Het molenmuseum is in een stellingmolen uit 1943.
Vandaar langs het water teruggelopen naar de voorzijde van het station. Ons
hotel ligt naast de achteringang van het
station, een groot gebouw.
Hotel Fletcher.
Na binnenkomst moesten
we eerst met de lift naar de 12de etage om ons aan te melden bij de
Fletcher balie. Daar werd eerst onze QR-code gecontroleerd en daarna konden wij
ons inschrijven, betalen en kregen wij onze sleutelkaart mee. Wij kregen kamer
1101 op de elfde etage.
Na enige uitleg zijn we weer naar de lift gelopen en
ingestapt. Hoe en waarom weten we nog niet precies, maar we moesten met deze
lift eerst naar de 10de etage, vandaar door een lange gang naar de andere
zijde van het hotel en vandaar met de lift naar de 11de etage. We
maakten ons meteen al zorgen of dat de komende keren ook zou lukken en we niet
zouden verdwalen. Twee dagen voor vertrek hadden wij thuis een info-mail van
Fletcher ontvangen waarmee wij onze hotelkamer konden opwaarderen van een
standard kamer naar een superior kamer die meer ruimte heeft met bijbetaling
van € 10,00 per kamer met koffie- en theefaciliteiten. Dat hadden wij dan ook
gedaan.
Inderdaad een prachtige grote kamer met een prachtig uitzicht over het
centrum van Leiden, daar hadden wij dus geen spijt van.
Om half zeven hadden
wij gereserveerd voor het diner en dat was dus op de 12de etage. We
zijn op tijd uit onze hotelkamer vertrokken, je weet maar nooit met al die
liften en wandelroutes. Maar wij hebben daar heerlijk gegeten met een mooi
uitzicht over een ander gedeelte van Leiden en over het Leids Universitair
Medisch Centrum. De avond hebben we doorgebracht met puzzelen, lezen en
tv-kijken en daarna heerlijk geslapen op een goed bed.
Dinsdag 8 februari
Om negen uur zaten we
aan een, zoals gewoonlijk, goed ontbijt op de 5de verdieping van het
gebouw. Nadat wij onze rugzakken hadden opgehaald uit onze hotelkamer op de 11de
etage hebben wij ons weer uitgecheckt, uiteraard op de 12de etage.
Dat was geen probleem meer, we konden de route in het hotel wel dromen en achteraf
viel het wel mee.
Dit Fletcher hotel is ons in ieder geval ook weer bevallen
maar in een hotel de hele tijd met een mondkapje op is ook niet alles, gelukkig
kon je met het eten het mondkapje af doen.
De binnenstad van
Leiden.
We zijn via de
stationshal naar de voorzijde van het station gelopen en hebben weer de
stationsweg gevolgd tot de brug bij het rondvaartbedrijf “Bootjes en broodjes”.
Dan door de Haarlemmerstraat met aan beide zijde winkels tot voor de
Hartebrugkerk. De kerk heet officieel: “Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen”,
maar in het algemeen spreekt men over de Hartebrugkerk.
De naam Hartebrug is
overgenomen van de brug die hier vroeger in de Haarlemmerstraat over de
inmiddels gedempte Mare lag. Op de plek waar de kerk nu staat, was tot 1760 een
brouwerij “Het Witte Hart”. Het opschrift op de voorgevel luidt: “Hic domus Dei
est et porta coeli”, ’Hier is het huis van God en de poort van de hemel’. Op de
voorgevel staat behalve de bovengenoemde tekst ook het Alziend Oog. Dit
symboliseert de alomtegenwoordigheid van God: Hij is overal. Echt een hele
mooie kerk. Vandaar in de richting van de achter- en zijkant van het stadhuis
gelopen langs de Waag en de Koornbrug. De Koornbrug is een vaste stenen
boogbrug met dubbele overkapping over het water van de Nieuwe Rijn midden in
het centrum. De brug verbindt de Burgsteeg met de Koornbrugsteeg.
We zijn in de
Breestraat voor het stadhuis langs gelopen. Aan de Breestraat stond al in de middeleeuwen
het Leidse stadhuis. Het gebouw kreeg eind zestiende eeuw een nieuwe gevel in
renaissancestijl, de mode van die tijd. Hiermee wilde het bestuur de nieuwe
voorspoed van de stad laten zien. In 1574 was Leiden nog belegerd geweest door
de Spanjaarden. Ondanks honger en pest hield de stad stand en op 3 oktober kon
ze worden bevrijd. Verschillende onderdelen van de stadhuisgevel herinneren aan
Leidens Beleg en Ontzet. Het stadhuis brandde in 1929 bijna volledig af. De gevel werd weer opgebouwd,
maar daarachter verrees een geheel nieuw gebouw. Daarna zijn we een steegje aan
de linker kant, Pieterskerk-Choorsteeg, ingelopen naar de Pieterskerk. Deze
kerk was gesloten, dus een rondje om de kerk en via de Kolksteeg weer naar de
volgende gracht. In de Kloksteeg zagen wij één van de hofjes, waarvan er velen
zijn in Leiden. Jan Pesijnhof, ook wel Jean Pesijnhof genoemd. Het hofje
ligt aan de Kloksteeg 21 en wordt beheerd door de stichting Jean Pesijnhof. Het
hofje bestaat uit 12 proveniershuisjes en werd gesticht door Marie de Lannoy
(weduwe van Jean Pesijn). Zij kwam uit Lille en regelde in haar testament dat
de bejaarde leden van de Waalse Hervormde Kerk hier mochten wonen. In de 17e
eeuw
woonde hier een groep 'Pilgrim Fathers'. Deze geloofsvluchtelingen uit Engeland staken na hun 11-jarig verblijf in Leiden in 1620
met de Mayflower naar
de Verenigde
Staten over. Een
plaquette in de muur van de Pieterskerk herinnert hier nog aan. Het hofje heeft
de status rijksmonument. Het hofje wordt afgesloten door een
poortgebouw uit 1683 met een centrale schoorsteen en een hardstenen
ingangspoort, waarboven de regentenkamer is.
Tegen de achtermuur bevindt zich een zonnewijzer uit 1924. In Leiden zijn veel grachten met mooie
huizen aan de zijkanten. Over de brug en rechtsaf naar de Hortus botanicus
tussen het Academiegebouw. De Universiteit Leiden, in1575 opgericht, is een van Europa’s
vooraanstaande internationale onderzoek universiteiten. De
universiteit heeft zeven faculteiten en is gevestigd in Leiden en Den Haag. Hun
motto is Praesidium Libertatis – Bolwerk van Vrijheid. De Hortus botanicus
heeft prachtige tuinen en een hele grote kas met planten. De Hortus botanicus
Leiden is de oudste botanische tuin van Nederland. Aangelegd in 1590 en
uitgebreid in de eeuwen daarna is de Hortus hét groene hart van Leiden. Hier
kweekte Carolus Clusius de eerste grote tulpencollecties van Europa, en
introduceerde Philipp Franz von Siebold ongeveer 700 tot dan toe onbekende
planten uit Japan en China. Bezoekers kunnen hier terecht voor een rustgevende wandeling; onderzoekers uit de hele
wereld komen hier om onderzoek te doen naar
de vermaarde collectie van de Hortus. Daarna weer de Rapenburg gevolgd en
linksaf bij Galgewater. Een water met mooie oude schepen. Dan langs de molen naar de Morspoort. De Morspoort is de westelijke stadspoort van Leiden, Zuid-Holland, Nederland, gelegen aan de Morssingel. De stenen poort is in 1669 in maniëristische stijl opgetrokken volgens een ontwerp van de Leidse bouwmeester Willem van der Helm. De poort met een achtkantige koepel deed lange tijd dienst als gevangenis. Dat was het einde van onze wandeling.
Tot besluit.
We hebben nog veel
gemist. Op ons lijstje stonden ook nog de Young Rembrandt Studio en Young
Rembrandt School, De Burcht en nog andere gebouwen maar dat is deze dag niet
gelukt. Zo hebben wij een goede reden om nog ééns terug te komen in Leiden. Er
is nog genoeg te zien.
Nadat wij een beker
koffie gekocht hadden zijn we het perron op gelopen waar we hoorden dat er
tussen Zwolle en Meppel problemen waren en onze trein niet verder reed dan
Zwolle. Achteraf viel onze reis weer mee. We moesten nu met een trein naar
Meppel en daar stond de sprinter naar Assen. We waren nu totaal 15 minuten te
laat in Assen maar konden net op tijd de bus halen en de vertraging was weer
opgelost. Dan is het weer fijn om thuis te zijn in je eigen stoel met een
lekkere kop koffie.
Dit verslag is geschreven door Johny Craanen.