De 4 landenreis in 2011.

Ons hotel in Ried, Oostenrijk.

Vier landenreis in 10 dagen van 16 t/m 25 september 2011.

Begin 2011 hebben , Gonnie en ik besloten om samen in september een reisje te gaan maken richting Oostenrijk. We hebben wat reisgidsen bekeken en hebben gekozen voor een 10 daagse busreis uit de reisgids van Peter Langhout. Deze reis gaat via Duitsland naar Oostenrijk en vandaar dagtochten door Zwitserland, Italië en natuurlijk door Oostenrijk."

Omdat wij vroeg hadden geboekt kregen wij, i.v.m. de "vroeg-boek-actie" een nachtje in een hotel in Witteveen met ontbijt aangeboden. Dat is natuurlijk nooit verkeerd. Dat nachtje hebben wij van 24 op 25 maart genomen in hotel Het Witte Veen aan de rand van Witteveen. Het was een goed hotel en we hebben er een drie-gangen diner bij genomen. Het was een fijn en gezellig tussendoortje en dat laat je niet zo voorbij gaan.

Onze reisbus onderweg via Duitsland naar Ried.

Vrijdag 16 september. 

Onze 4-landenreis was begonnen. Volgens de gekregen papieren moest de bus `s morgens om halfzes vanaf station in Assen vertrekken. Onze bus kwam 15 minuten te laat, omdat de buschauffeur in Groningen op twee reizigers moest wachten die niet kwamen opdagen. Twee andere reizigers zaten al in het midden van de bus, dus konden wij voor in de bus plaatsnemen met een mooi uitzicht naar voren. De bus moest nog reizigers ophalen in Hoogeveen en Zwolle en reed daarna naar Nuland bij Den Bosch. Daar kwamen alle bussen bij elkaar en kregen wij een kop koffie. Nadat alle bussen binnen gekomen waren - twee bussen kwamen te laat binnen - en iedereen koffie had gedronken, konden wij onze koffers onder in de bus met opschrift “4-landenreis” zetten. Hierna hebben wij een plaatsje achter in de bus gezocht en zijn wij met een uur vertraging vertrokken in de richting van Duitsland. Onderweg zijn wij drie keer gestopt bij een wegrestaurant. De bedoeling was dat wij Heidelberg zouden aandoen, maar i.v.m. de vele files op de Duitse autowegen heeft de chauffeur in overleg met de reizigers besloten om deze dag niet Heidelberg te bezoeken maar dat te doen op de terugreis op 24 september.

Even de benen strekken en genieten.

Veel te laat kwamen wij in het mooie plaatsje Bad Wimpfen aan. De chauffeur had de bus voor hotel Am Rosengarten gezet, maar na een gesprek met mensen van het hotel moesten wij doorrijden naar een bijgebouw. In dit appartementengebouw moesten wij de eerste nacht doorbrengen. Het bijgebouw was door middel van gangen verbonden met het hotel. Beneden in de hal stond een medewerkster van het hotel met de sleutels van onze kamers. We zijn naar onze hotelkamers gegaan, hebben ons eerst verfrist en zijn daarna naar de eetzaal gelopen. De warme maaltijd, welke ons goed heeft gesmaakt, was goed verzorgd. Na de maaltijd was het al donker, dus konden wij het plaatsje Wimpfen niet meer bezoeken. Jammer, misschien wel op de terugweg. We hebben gezellig op onze hotelkamer gezeten en zijn daarna  heerlijk gaan slapen.

Zaterdag 17 september.

Vanmorgen zijn wij weer in de bus gestapt om richting Oostenrijk te rijden. Een prachtige rit met o.a. een stop op de Fernpass met een mooi uitzicht op de Zugspitze. Hier hebben wij ons eerste vingerhoedje van deze reis gekocht. (Het is bij ons de gewoonte om in onze vakanties een vingerhoedje te kopen in de plaatsen waar wij zijn geweest. Dat lukt natuurlijk niet overal, omdat niet elke plaats een eigen vingerhoedje heeft of omdat de winkels niet open zijn.)

Een prachtig gezicht.

Na nog een mooi stuk door Oostenrijk gereden te hebben, kwamen wij bij ons hotel in Ried im Oberinntal aan. Hotel Truyenhof zag er van buiten, maar ook van binnen, prachtig uit. Mooie kamer met een mooi uitzicht op de omliggende bergen. We hebben ons even verfrist. Voor de maaltijd werden we toegesproken door mevrouw Mira Jele van het hotel. Daarna kregen wij een heerlijke maaltijd. We konden aan het buffet salade opscheppen en de soep halen. Daarna de warme maaltijd en een lekker toetje na. We hoorden dat wij elke avond een keuze mochten maken uit drie menu's voor de volgende avond. We hebben daarna nog lekker nagepraat over de afgelopen dag met daarbij een kopje koffie en daarna een heerlijk wijntje en fris. Daarna heerlijk slapen, de eerste nacht in Oostenrijk.

Zondag 18 september.

Kerkje midden in Ried.

Na een goede slaap in een erg mooie hotelkamer, stonden wij weer op voor een nieuwe dag. Eerst aan het ontbijt. Dat zag er erg goed uit. Er was van alles aanwezig, eigenlijk veel te veel, maar wel lekker. We hadden het programma voor deze dag omgezet i.v.m. het slechte weer. Er was veel mist en het regende, dus geen mooie dag voor het Kaunertal met vele vergezichten. We hebben in overleg besloten de vrij besteedbare dag vandaag te nemen die voor woensdag op het programma stond. Heerlijk rustig koffie gedronken en `s middags zijn we Ried gaan verkennen. Omdat Gonnie en ik hier vaker in de buurt zijn geweest, kwam het plaatsje Ried weer bekend voor. Om drie uur stond in het hotel de koffie en koek klaar. Voor de eerste dag in Oostenrijk hadden we weer genoeg gezien. Avondeten, slapen, opstaan en de volgende dag was alweer begonnen.

Maandag 19 september.

Omdat het beneden veel regende was er ook boven in de bergen veel sneeuw gevallen. Ook op de bergen om ons heen was dat goed te zien, prachtig. We zijn in de bus gestapt om naar Bludenz, in de deelstaat Vorarlberg te rijden en daar de stad te bezoeken. Op zichzelf een mooi en gezellig plaatsje, maar met regen en kou is dat wel wat minder. We hebben wat rondgelopen door de winkelstraatjes. Daarna een kerk bezocht, die we konden bereiken door vele trappen naar boven te klimmen.

Wandeling in Bludenz.

Na het bezoek konden we weer aan  de andere kant met trappen naar beneden lopen. Even gezellig koffie gedronken en een winkel gezocht voor een vingerhoedje. Maar toen we een souvenirwinkel hadden gevonden ging deze pas om halfdrie open en dan waren wij alweer met de bus vertrokken. Jammer, dus geen souvenir van Bludenz.

Op naar Lech. Op de heenweg naar Bludenz waren de wegen redelijk te berijden, maar Lech ligt op 1444 meter hoogte dus moesten we de sneeuw in. De wegen naar Lech waren wel schoongemaakt maar het was niet helemaal zonder gevaar. Gelukkig had onze chauffeur een goede rijstijl en hij heeft ons al zover gebracht dat we alle vertrouwen in hem hadden. In het begin van Lech zijn wij uit de bus gestapt en een beetje heen en weer door het plaatsje gelopen.

Hotel Post in Lech.

We kwamen langs hotel Post, het hotel waar onze koningin regelmatig logeert, met in de voortuin een mooie gele koets. Jammer dat bijna alles gesloten was, het is echt een plaats voor een bezoek in de winter. En de regen werkte er ook al niet mee dus zijn we in één van de weinige restaurants gestapt en hebben daar een tijdje gezeten achter enkele kopen koffie met koek. Na een tijdje zijn we weer in de richting van onze bus gelopen en weer ingestapt voor de terugreis naar Ried.

Dinsdag 20 september.

Voor deze dag stond Sint Moritz in Zwitserland op het programma. In Sint Moritz waren wij al eens eerder geweest en we wilden daar niet weer naar toe, dus hebben wij aan de reisleider doorgegeven dat wij dit reisje niet met de bus mee zouden gaan. Na het ontbijt zijn wij op de postbus in Ried gestapt en zijn naar het hoger liggend Sonneplateau gereden en bij Ladis uitgestapt. Daar hebben wij een zogenaamde “wanderpässe” gekocht. Met deze kaart kan je met alle kabelbanen mee en ook de wandelbus kan gebruikt worden.

De kabelbaan tussen Ladis en Fiss.

Daarna zijn wij in de Sonnenbahn gestapt, deze kabelbaan gaat van Ladis naar Fiss en geeft een mooi zicht over het gebied. Vanuit Fiss zijn we met de wandelbus naar Serfaus gereden en uitgestapt bij het dorfbahnstation, onder aan Serfaus. De dorfbahn is een soort metro, welke omhoog onder Serfaus doorgaat. Wij zijn meegegaan naar het eindstation boven aan Serfaus op 1427 meter hoogte. Vandaar zijn wij met de Komperdellbahn naar het tussenstation gegaan en met de aansluitende Lazidbahn de Lazid op gegaan tot op 2346 meter hoog. Daar zijn we eerst een stukje door de sneeuw gelopen, maar met onze gewone schoenen was dat niet zo goed te doen, dus zijn wij in het restaurant Lassida een lekkere kop koffie gaan drinken. Daarna zijn we weer met de kabelbanen terug naar het dalstation gegaan. Een hele belevenis, veel sneeuw en een mooi uitzicht over Serfaus.

De Schönjochbahn boven Serfaus.

Vanaf het dalstation zijn we naar beneden door Serfaus gaan lopen via de gezellige straatjes en het hotel waar Gonnie en ik een poosje geleden hebben gelogeerd. We hebben de dorpskerk van binnen bekeken en zijn daarna bij de kerk weer op de dorfbahn gestapt en naar beneden gereden. Vandaar zijn we terug gaan lopen naar het plaatsje Fiss. Een mooie wandeling met aan de zijkanten veel sneeuw. Na een uurtje lopen waren wij weer bij het kabelbaan-station van Fiss en zijn wij met de Schönjochbahn omhoog tot op 2436 meter gegaan. Onderweg zagen wij verschillende mensen die te voet naar boven en beneden liepen, best een leuk gezicht. De weggetjes waren zwart en de rest was wit. Boven weer heerlijk een kop koffie gedronken en lekker genoten van het uitzicht over de bergen. Daarna weer met de kabelbaan naar beneden gegaan en in Fiss weer overgestapt op de Sonnenbahn naar Ladis. Nog een stukje door Ladis gelopen, we hebben daar nog een vingerhoedje gekocht en de kerk bekeken.

De burg Laudegg.

Vanaf het kerkhof hadden wij ook een mooi uitzicht op de mooie Burg Laudegg, dat boven Ladis uitsteekt. Voor de kerk zijn wij weer op de postbus gestapt en weer naar Ried gereden. Een kwartier na onze thuiskomst in ons hotel kwam de reisbus uit Sint Moritz ook weer bij het hotel aan. En we hebben we `s avonds weer heerlijk genoten van een goede maaltijd.

Woensdag 21 september.

Vandaag kwam de uitgestelde reis naar het Kaunertal aan de beurt. Na het heerlijke ontbijt zijn we vertrokken via Prutz, over de Gletscherstrasse, het Kaunertal in.

De Gepotschstausee.

We hebben eerst een tijdje tussen de bergen gereden en daarna langs de Gepotschstausee, een groot meer, met daarin de spiegelingen van de omliggende bergen. Na het meer begon de beklimming via goed schoongemaakte wegen, alles naast de wegen was wit van de sneeuw. Je blijft fotograferen, erg mooi. Onderweg zijn wij verschillende keren gestopt om foto`s van het gebied te maken b.v. bij “Der Riese vom Kaunertal”, een boomstam met een gezicht en bij de Wurmetalbach, een waterval vlak naast de weg. Zo kwamen wij nog langs de kleinere Weisssee en even verderop waren grote parkeerplaatsen waar wij zijn uitgestapt. Eerst hebben wij in het grote “Gletscherrestaurant Weisssee” een kop koffie gedronken en zijn daarna met de Karlesjochbahn naar het uitzichtpunt gegaan.

Alles bedekt met sneeuw.

Daar stonden we op de grens van Oostenrijk en Italië en hadden wij een prachtig uitzicht op Oostenrijk, Zwitserland, Italië en voor ons de 3518 meter hoge Weissseespitse. De terugreis was natuurlijk even mooi, je moet zoiets gewoon meegemaakt hebben om het te begrijpen welk gevoel dit alles aan je geeft. Prachtige schepping! 
Via dezelfde weg zijn we weer terug gegaan naar ons hotel in Ried.

Donderdag 22 september.

Na het ontbijt zijn we weer in de bus gestapt, dit keer zijn we naar Zwitserland gereden. Via mooie wegen kwamen wij in Samnaun in Graubünden aan. Samnaun ligt in een belastingvrije zone waar toeristen graag gaan winkelen. Dus weer veel vakantiegangers door de straatjes met winkeltjes en veel hotels en restaurants.

Slenteren door Samnaun.

Nadat wij uit de bus zijn gestapt, zijn wij in Samnaun het winkelstraatje omhoog gelopen en zagen meteen een winkeltje waar we een vingerhoedje konden kopen. Nog verder omhoog gelopen en aan het einde van het plaatsje bij een restaurant buiten op een mooi terrasje een kopje koffie gedronken. Na de koffie zagen wij verderop een gele richtingwijzer voor wandelaars in de richting “waterval” wijzen. Een uurtje heen en een uurtje terug. We hadden nog genoeg tijd voor deze wandeling, dus zijn we gaan lopen. Een breed pad, licht omhoog lopend, hebben wij gevolgd met aan weerskanten de bergen en een beekje waarin je het water hoorde stromen.

Dat is pas genieten.

Overal nog veel sneeuw. Vlak bij de waterval hebben wij een tijdje op een bankje gezeten, het was toch een behoorlijke klim. Na een poosje werd het weer tijd om terug te gaan, langs hetzelfde pad maar dan naar beneden. Na aankomst in Samnaun zijn we nog even het plaatsje doorgelopen en na een kop koffie op het terras van hotel Post, zijn we weer naar de bus gelopen om weer naar Ried terug te rijden.

Vrijdag 23 september.

Vandaag Merano in Italië. Via de Reschenpass en Reschensee kwamen wij in Italië terecht en zijn we langs en door mooie dorpjes gereden, om zo door de Alpen, Merano binnen te rijden. Bij het station van Merano uitgestapt en het centrum opgezocht.

Smalle straatjes in Merano.

Het was daar een gezellige drukte toen we door de leuke oude straatjes liepen. In de Via Portici, midden tussen de winkelende toeristen, aan een tafeltje koffie gedronken. Daarna een vingerhoedje gekocht en verderop de Cathedral of St. Nicholas bezocht, ook weer een grote en mooie kerk. Via de Passerpromenade langs het Kurhaus gelopen en met een broodje in de hand naar de sessellift. Met deze kabelbaan zijn we naar boven en beneden gegaan. Heerlijk met een eenpersoons zitbankje naar Merano Dorf Tirol, een hoger gelegen deel van Merano, van waar we weer een prachtig uitzicht hadden over Merano en omgeving. Op de terugweg door Merano naar de bus, hebben wij nog op een terrasje een kop koffie gedronken en toen wij weer bij het station aankwamen, kwam de bus ook weer aanrijden.

Reschensee met kerktoren.

Na het instappen zijn wij weer dezelfde weg terug gereden, een route die zowel heen als terug erg druk was en de meeste tijd tussen de appelboomgaarden door reed. Overal zag je de appelplukkers bezig en hoge volle, en lege, appelkisten staan. Ook zijn wij nog even gestopt bij de Reschensee waar de kerktoren van het voormalige plaatsje Graun net nog boven het water uit komt. Dat moest natuurlijk ook op de foto gezet worden. Dit was onze laatste dag in Tirol, we hebben hier genoten.
Na thuiskomst in het hotel hebben we onze koffers weer ingepakt.
Ook de laatste avond heerlijk gegeten en `s nachts goed geslapen.

Zaterdag 24 september.

Weer na een goed ontbijt, hebben wij onze koffers onder in de bus gezet en zijn onze plaatsjes in de bus gaan opzoeken. De reis naar Bad Wimpfen in Duitsland was begonnen met een tussenstop in Garmisch-Partenkirchen.

Busstop in Garmisch.

Op een hoek tegenover een restaurant in Garmisch zijn wij uit de bus gestapt en zijn daar eerst een kop koffie gaan drinken. Daarna zijn wij het centrum van Garmisch ingelopen en winkels bekeken en ons laatste vingerhoedje gekocht. 

Zo is het weer genoeg.

Waar je loopt, zie je meestal wel de Zugspitze tussen de huizen door. Voor een bezoek met de kabelbaan naar de top van deze berg was geen tijd, dus hebben we heerlijk gewandeld en lekker in de zon gezeten. Nadat we allemaal weer in onze bus waren gestapt is de bus weer vertrokken om naar Bad Wimpfen te rijden, waar we weer laat aankwamen. Daar in een bijgebouw van hotel “Am Rosengarten” weer een kamer gekregen en heerlijk gegeten.

Zondag 25 september.

Na een goed verzorgd ontbijt hebben wij de koffers weer in de bus gezet en zijn vertrokken richting Nederland maar we hadden Heidelberg nog tegoed, dus zijn we eerst Heidelberg gaan bezoeken.

Het slot Heidelberg.

Wij zijn op een parkeerplaats langs de Neckar uit de bus gestapt en eerst bij het verkeersbureau een vingerhoedje gaan kopen. We hadden niet zoveel tijd om de hele stad te verkennen dus zijn we wat straten doorgelopen. Boven de huizen uit kon je het slot van Heidelberg zien. Later weer terug gelopen langs de Neckar en bij “Hotel zur Alten Brücke” op het binnenplaatsje nog een kop koffie gaan drinken. Daarna weer langs de Neckar met mooie bruggen naar de bus gelopen. Zoals gisteren waren er ook deze dag weer erg veel werkzaamheden aan de weg en dus ook veel files. Onze bus kwam na een paar stop's langs de autowegen als eerste bij het restaurant in Nuland aan, dus hadden wij genoeg tijd om het aangeboden diner op te eten.

Vertrokken van Heidelberg naar huis.

Gezellig nog wat napraten met onze medereizigers en daarna nog de busreis naar Assen. Bij elkaar een behoorlijke bustocht op de laatste dag.
En de vingerhoedjes: daar moeten we nu weer een nieuwe letterbak voor kopen, want de andere twee letterbakken zitten nu vol. Weer een prachtige herinnering aan 10 mooie dagen met regen, sneeuw en veel zon.

      Dit verslag is geschreven door Johny Craanen.

De Wilder Kaiser in 2011.

Een lekker ontbijt in de trein.

Verslag van de vakantie in het gebied van de Wilder Kaiser van 2 juni t/m. 16 juli 2011.

Donderdag 2 juni.

Onze trein vertrok om vijf uur uit Assen en we konden tot Utrecht blijven zitten. Onderweg hebben wij onze broodjes in de trein opgegeten en in Utrecht hadden wij genoeg tijd om nog lekker een beker koffie te drinken. Om negen uur vertrok onze trein naar München. We zijn met de City Night Line gegaan en hebben in een slaapcoupé gereisd. Bij binnenkomst kregen wij beiden een flesje water en konden wij zo in onze bedden kruipen. We hebben eerst nog een tijdje gezeten en zijn daarna lekker gaan slapen. Onder het motto “slaap je niet dan rust je wel” hebben wij een goede reis naar München gehad.

Vrijdag 3 juni.

Söll voor zes weken.

De wekker ging al om ca. zes uur, omdat het ontbijt om kwart over zes zou worden gebracht. We hadden een wastafel in onze coupé en er lagen schone handdoeken bij. Voor de wc en douche moest je wel door de gang. We kregen een heerlijk ontbijt: koffie, frisdrank, broodje, croissantje, jam en smeerkaas. Genoeg om de ochtend mee door te komen. We zouden om 07.15 in München aankomen maar dat werd een half uurtje later. We hadden verder geen treinen gereserveerd, dus konden wij rustig aan doen. Eerst twee retour treinkaartjes gekocht naar Kufstein en naar het vertrekperron gelopen. Daar met een kop koffie gewacht en wat later ingestapt om naar Rosenheim te vertrekken. Rosenheim is het grensstation tussen Duitsland en Oostenrijk.

Onze vakantiewoning.

Daar konden wij meteen over-stappen in de trein richting Kufstein. In Kufstein stond mevrouw Embacher op ons te wachten om ons met haar auto naar Söll te brengen. We waren om ca half elf in ons vakantiehuis in de Pirchmoos 47 te Söll. Samen met Birgit Embacher het huis bekeken en daarna koffers uitgepakt en ons opgefrist. Boodschappen gedaan en een broodje gegeten. `s Middag in de tuin gezeten en later nog een tijdje op het balkon. Even weer lekker bijkomen van de reis. Onze vakantie in de Wilder Kaiser was begonnen.

Zaterdag 4 juni.

De kalelbaan bij Söll.

Van huis zijn wij naar de kabelbaan gelopen. Daarvoor moesten wij via het centrum lopen, dus hebben wij eerst een vingerhoedje van Söll gekocht en daarna zijn we de rijksweg 178 onderdoor gegaan. Daarna nog een stuk zuidelijker tot het dalstation van de kabelbaan. Daar hebben wij eerst een seizoenkaart voor alle 12 kabelbanen in het Wilder Kaiser gebied gekocht voor 115 euro. We hebben meteen gebruik gemaakt van deze kaart en met de Hochsöllbahn naar Hochsöll (1140 mtr) gegaan en daar overgestapt op Hohe Salvebahn naar de Hohe Salve (1828 mtr). De meeste kabelbanen in de Wilder Kaiser en omgeving hebben gondels waar acht personen in vervoerd kunnen worden. Daarboven op de Hohe Salve eerst onze koffie opgedronken en gelopen naar de Salvenbahn. Deze kabelbaan bestond ook uit twee delen en bracht ons naar beneden bij de plaats Hopfgarten (622 mtr). In Hopfgarten wilden wij een wandeling maken en hebben gekozen om naar Jst. (Jausenstation) Schlossblick op 835 mtr hoogte te lopen. Dat was een leuke klim via weide, bos en langs water. Eerst op een smalle weg en vanaf het gehucht Hacha via smalle omhoog lopende paadjes met vele mooie uitzichten. 

Foto vanaf Jausenstation Schlossblick.

Boven bij Jst. Schlossblick een kop koffie gedronken en ons broodje pgegeten. We had-den hier een mooi uitzicht op het plaatsje Itter, de kerk en het slot Itter. Na een poosje weer dezelfde weg naar Hopfgarten gelopen en op zoek gegaan naar een vingerhoedje, maar de winkels waren al gesloten dus een volgende keer beter. Met de kabelbaan weer de Hohe Salve opgegaan en aan de andere zijde weer naar beneden. Tussendoor nog bij het tussenstation  een vingerhoedje van Hexenwasser gekocht. Beneden zijn we naar het centrum van Söll gelopen om bij de supermarkt M-Preis nog wat boodschappen te kopen voor het weekeinde. 

Onze eerst vakantiedag zit er weer op. We hebben genoten en zien het best zitten voor de komende zes weken.

Zondag 5 juni.

Na het ontbijt en koffie zijn wij meteen vertrokken. Ons doel was om via Itter naar Hopfgarten te lopen en vandaar met de kabelbanen weer terug naar Söll, maar het liep anders. Ik had het mapje met de kabelbaankaarten thuis laten liggen en dat merkten wij pas onderweg dus hebben wij het plan omgegooid. Op dat moment waren wij bij het dorpje Schwendt.

Wij waren eerst van huis af bij Het Pirchmooser kapelletje een weggetje ingeslagen naar Jst. Lederer en daar de 178 overgestoken, de weg tussen Söll en Wörgl. Aan de overzijde rechtsaf gegaan, een stukje langs de weg gelopen en later een voetpad richting Wörgl gevolgd. Bij Schwendt hebben wij dus de route gewijzigd en zijn boven Schwendt rechtsaf de weg naar beneden gevolgd, onder de 178 doorgelopen en rechtdoor een weggetje gevolgd. Een weggetje, later werd het een leuk slingerend smal paadje, wat omhoog de bergen inliep. 

Onder de kersenboom.

Vlak voor hotel Badhaus hebben wij onder een kersenboom op een bankje in de schaduw gezeten om een kop koffie te drinken. Daarna weer een weggetje gevolgd via Ried en gelopen tot we weer bij Jst. Lederer kwamen. Weer de 178 overgestoken maar nu linksaf gegaan tot bij een parkeerplaats met een picknicktafel. Daar hebben wij onze broodjes en soep genomen. Wij zagen op onze kaart dat boven ons een waterval moest zijn dus zijn wij na het eten weer opgestapt en verderop omhoog gelopen. Na een behoorlijke klim via een zigzaggende brede weg zagen wij het gele bordje richting waterval. Een smal omhoog-lopend paadje bracht ons via weide en bos boven de waterval. Op het bankje voor deze waterval hebben wij een tijdje gezeten om van het natuurschoon te genieten. Daarna teruggelopen naar het weggetje en verder in de richting van de kabelbaan van Söll. Onderweg nog even bij Jst. Oberhausberg gestopt om op het terras, met een mooi uitzicht over Söll, een kop koffie en een lekker stuk koek te nemen. Dan weer door het bos in de richting van de kabelbaan gelopen. Vanaf de kabelbaan zijn we weer terug naar ons huis gegaan. Daarna weer lekker op het balkon gezeten. Het was de hele dag prachtig weer.

Maandag 6 juni.

Na het ontbijt hebben wij de “KaiserJet” genomen. Dat is de bus tussen Söll, Scheffau, Ellmau en Going. Deze bus biedt gratis vervoer voor mensen met een gastenkaart, tussen deze plaatsen in de Wilder Kaiser. Ons doel was vandaag het mooie plaatsje Ellmau, de Hartkaiserbahn en Ellmi`s Zauberwelt. De bus vertrok om kwart over tien van het busstation in Söll en wij kwamen om tien voor elf aan bij het dalstation van de Hartkaiserbahn in Ellmau. We hadden deze week al een kaart voor alle kabelbanen gekocht, dus we konden zo doorlopen.

De Hartkaiserbahn bij Ellmau.

Even de kaart voor het kastje houden en het hekje ging open. We stapten in een schuin treintje waar ca. 100 personen in konden, zowel zittend als staand. In een kleine 10 minuten waren wij van 804 mtr. naar 1553 mtr. omhoog gereden. Boven was het erg mooi. Er was van alles te beleven. Allerlei sprookjes werden uitgebeeld. Er waren verschillende tuinen, vijvers om in te spelen, speeltuintjes en een uitzichttoren. Boven in het bos was een groot sprookjesbos. Erg leuk om doorheen te lopen. We hebben een beker koffie gedronken en een stuk gewandeld, genoeg gezien om in de komende weken nog eens terug te gaan. Tussen de middag hebben wij daar ons broodje opgegeten met een mooi uitzicht over de speelattributen en daarna weer met de Hartkaiserbahn terug gegaan naar beneden. Vandaar zijn we naar Ellmau teruggelopen. De winkels waar ze vingerhoedjes verkochten waren tussen de middag dicht, maar we konden wel even boodschappen doen in de supermarkt. Daarna de bus genomen naar Söll. 

Vanmorgen was de voorspelling dat het in de namiddag zou regen en onweren maar het viel allemaal weer mee op een klein beetje regen na.

Groen is lekker.

Wij hebben als wij gaan wandelen altijd onze rugzakken bij ons met daarin flesjes koud water, thermosfles met warm water, extra kleding o.a. voor de regen en verbandmiddelen. Als wij een beker koffie drinken doen wij dat onderweg met oploskoffie en warm water uit de thermosfles. Ook de soep voor tussen de middag wordt zo gemaakt. Natuurlijk zitten wij ook regelmatig in een restaurant maar dan hebben wij het over kopjes koffie.

Dinsdag 7 juni.

Richting Brandstadl Scheffau.

De voorspelling voor deze dag was weer veel bewolking en in de middag kans op onweer en regenbuien. Toch maar na de koffie de KaiserJet (bus) genomen naar Scheffau om de Brandstadl naar boven te gaan. Om een vingerhoedje van Scheffau te kopen zijn wij eerst naar het centrum van Scheffau gereden en bij het fremdenverkehrburo (VVV) uitgestapt. Daar eerst wat informatie gevraagd over de omgeving b.v. de Hintersteiner See, waar wij de komende tijd nog naar toe willen gaan. Daarna een vingerhoedje gekocht aan de overzijde en langs de naar beneden lopende weg weer terug gelopen naar de kabelbaan buiten het dorp. In twee etappes naar boven gegaan met een gondel voor 8 personen. Halverwege kon je wel uitstappen, de deuren gingen open bij het tussenstation, maar we konden gewoon blijven zitten. Boven weer veel te doen. Behalve een groot restaurant ook weer veel voor de kinderen.

Dit is gewoon erg mooi.

Prachtig allemaal. We wilden alleen boven kijken naar de wandelroutes en weer naar beneden gaan met de kabelbaan, maar we hebben ons plan onder het genot van een beker koffie bijgesteld. We zagen op de volgende berg bekende gebouwen, we waren daar gisteren nog geweest, de Hartkaiser. Rugzakken weer op en gezakt via een smal paadje tot bij een groot meer, genaamd Tanzbodenplatz. Van daar zijn wij via een mooi smal pad en langs het bos gelopen tot we een mooi uitzicht hadden over alles op de Hartkaiser. Daar stond een bankje en daar hebben wij ons broodje gegeten. Daarna nog een stukje naar boven gelopen tot bij de Hartkaiserbahn en naar beneden gereden met deze Hartkaiserbahn. Zo kwamen wij weer in Ellmau. Daar hebben we nog een vingerhoedje gekocht. Daarna een kop koffie gedronken in de konditorei en we hebben de kerk van Ellmau bekeken. We moesten nog een uur op de bus naar Söll wachten, dus zijn we eerst in de bus naar Going gestapt om via Going, Ellmau en Scheffau terug te rijden naar Söll. Altijd mooi met al die bergen om je heen. De hele tijd prachtig weer gehad, al werd het in de middag wat bewolkt. Een tijdje na thuiskomst is het gaan regenen, was dus weer een mooie wandeldag.

Woensdag 8 juni.

Vandaag zijn wij naar het dorpje Going gegaan, omdat we daarna alle plaatsjes in het Wilder Kaisergebied gehad hebben om ideeën op te doen voor de komende weken. In Going staat het kerkje en de herberg waar veel films zijn opgenomen van de Bergdokter. De Bergdokter zagen wij thuis steeds op de Duitse tv en de opnamen die wij zagen, hebben ons op het idee gebracht om onze vakantie hier door te brengen.

Vanmorgen hebben wij eerst koffie gedronken en onze boodschappen gedaan. Het regende de hele morgen, maar ja, er moet toch eten in huis komen. `s Middags werd het weer droog en kwam de zon af en toe door.

Het pleintje in Going.

Na de lunch zijn wij met de Postbus, ook een gratis bus voor gasten in De Wilder Kaiser, naar Going gereden. In Going zijn wij eerst naar het kerkje gelopen, onze jassen konden wij alweer uitdoen, het was toch nog een lekkere temperatuur geworden. Eerst hebben we wat foto`s genomen van het kerkje en de herberg die een grote rol spelen in de films van De Bergdokter, daarna hebben we het kerkje van binnen bekeken. Toen was het weer tijd voor de koffie, dus hebben we heerlijk voor een restaurant op het terras gezeten met een kop koffie en wat lekkers. Na nog wat in Going gewandeld te hebben zijn we weer in de Kaiser Jet gestapt om naar Söll terug te gaan. Toch nog een mooie dag geworden.

Donderdag 9 juni.

Sint Johan in Tirol.

Vandaag naar Sint Johann in Tirol. Wij konden op onze gastenkaart gratis naar Going met de Postbus en met wat bijbetalen zijn wij doorgereden naar St. Johann i.T., een wat grotere plaats met een paar leuke winkelstraatjes met veel restaurants. Bij het station ons broodje opgegeten en daarna op zoek naar een souvenirwinkel om een vingerhoedje te kopen van deze plaats. De kerken bekeken, wat in het plaatsje rondgelopen en een terrasje gepakt voor een kop koffie. Om vier uur zijn we weer op de bus gestapt, weer een prachtige busrit gemaakt langs de Wilder Kaiser naar Söll.

Vrijdag 10 juni.

Vandaag de Pölvenauer rondgang, een wandeling dicht bij ons huis. Ons gebied heet de Wilder Kaiser, genoemd naar het bergmassief dat we kunnen zien vanuit ons huis. Maar elke berg in de Wilder Kaiser heeft weer zijn eigen naam. Wij zien aan de voorzijde van ons huis de Grosser Pölven en de Pölverberg (kleine Pölven). De route op de Pölverberg was goed aangegeven met smalle gele pijlbordjes. Schuin tegenover ons huis zijn wij bij hotel Greil naar boven gelopen en een pad naar rechts ingeslagen, het waldlehrpfad.

De Moorsee bij Söll.

Aan de zijkant stonden allerlei informatie-bordjes over hetgeen daar groeit. Aan het einde van het pad zijn we links een verharde omhooggaande weg ingelopen en in een   bocht rechtdoor een smal slingerend pad omhoog gevolgd. Dat was een hele klim maar wel erg mooi. Na een poosje klimmen draaiden we naar rechts om een kloof heen en daarna kwam de afdaling. Dat ging af en toe over zeer smalle paadjes maar met onze stokken konden wij ons goed ondersteunen zodat wij niet zijn uitgegleden. Via een stuk grasland kwamen wij weer bij een verharde weg waar we naar beneden zijn gelopen tot de Moorsee, een klein meertje met restau-rant. Voorbij de Moorsee hebben wij eerst op een bankje onze broodjes opgegeten. Na deze maaltijd, meestal bestaat het eten onderweg uit broodjes, karnemelk en soep, zijn wij een pad aan de rechterkant van de weg ingeslagen en weer door een stuk bos omhoog. Wij kwamen uiteindelijk voor de camping uit waar we de verharde weg rechts omhoog opgelopen zijn. Deze weg kwam weer uit op het waldlehrpfad dat wij al andersom gelopen hadden aan het begin van deze wandeling. Aan het einde van dit pad, zijn wij de verharde weg naar beneden gevolgd en weer naar ons huis terug gelopen. Was een mooie route met veel bewolking maar fijn wandelweer. Na thuiskomst onze rugzakken leeggemaakt en naar het centrum gelopen om boodschappen te kopen voor het weekend. Met weer volle rugzakken met onze boodschappen teruggegaan en daarna nog lekker een tijdje op het balkon gezeten.

Zaterdag 11 juni.

Het zonnetje kwam vanmorgen al even kijken, dus zijn wij na het ontbijt meteen weggegaan. Ons doel was vandaag Hochsöll, omhoog lopend en klimmend via de rechter zijde. Vanaf ons balkon zien wij o.a. de Salvenberg met op de top de Hoge Salve. Als je met de kabelbaan gaat moet je halverwege overstappen bij Hochsöll, het tussenstation. 

We hebben een droog plekje gevonden.

Toen we van huis vertrokken zagen wij al veel bewolking hangen en was het wat kouder geworden. Eerst zijn wij voorbij het dalstation van de Hochsöllbahn gegaan en aan de achterzijde onder de kabelbaan doorgelopen. Via een smal paadje, waar wij onze koffie gedronken hebben, naar het bredere pad in de richting van Jausenstation Oberhausberg en vandaar het pad gevolgd tot voorbij de Foisching Alm. Na het koffie drinken was het zachtjes gaan regenen en hebben wij onze truien verruild voor de regenjassen. Boven gekomen moesten wij volgens het gele aanwijsbordje linksaf een steil slingerend paadje volgen. Was weer een behoorlijke klim, maar na nog een stuk breed pad kwamen wij bij “Hexenwasser” uit. Hexenwasser is een groot speelparadijs waar vooral kinderen zich kunnen vermaken met water. Sluisjes, bruggetjes, alles in of op het water en je mag overal mee spelen. Ook wij hebben even bij het water gespeeld en vonden dat net als de kinderen leuk. Daar hebben wij op een bankje ons broodje opgegeten en hebben wij onze droge regenjassen weer ingeruild voor onze truien. Daarna zijn we langs de overige speeltjes gelopen richting kabelbaan en met de Hochsöllbahn weer naar beneden gegaan. Ondanks de bewolking en regen hebben wij toch een mooie wandeling gemaakt.

Zondag 12 juni.

Krimmlerwaterval.

Vandaag een bustocht naar de Krimmler waterval. De vorige week hadden wij deze reis al gereserveerd en om half twaalf werden wij opgehaald bij het busstation in Söll. De reis begon in Söll en we moesten daarna nog mensen ophalen in Ellmau, St. Johan in Tirol en Kitzbühel, dus hebben wij een leuke rit door deze plaatsjes gemaakt. Vandaar zijn wij gereden via de Pass Thurn, dat was een hele klim en uiteraard ook een mooie afdaling. We zaten toen in het Salzburgerland. Zo zijn wij door mooie dalen bij de Krimmler waterval aangekomen. Daar hadden wij een aantal uren voor onszelf. We zijn via een zigzag pad naar boven gelopen. Elke keer dat wij bij de waterval kwamen was er een uitbouw gemaakt zodat je het wild stromende water langs je heen zag gaan. Heel erg indrukwekkend en mooi. We zijn tot bijna het midden van de waterval gelopen.

Het blijft maar stromen.

Je kon nog veel hoger maar we wilden beneden nog een kop koffie gaan drinken, dus zijn we omgekeerd en weer naar beneden gelopen. Nadat we een vingerhoedje van de Krimmler waterval hadden gekocht, zijn wij aan de overkant van de weg nog een kopje koffie gaan drinken. Na een poosje te hebben gezeten, kwam de bus weer voorrijden en zijn we in de bus gestapt om weer via dezelfde route naar Söll te rijden. Wij hadden een dubbeldekker bus en omdat wij het eerste in Söll in de bus stapten konden wij heen en terug boven de chauffeur zitten met een mooi panorama uitzicht. We houden ervan om thuis warm te eten maar het was nu te laat om nog te koken dus zijn wij in restaurant Christophorus bij het busstation gaan eten en daarna naar huis gelopen. `s Avonds hebben wij de dvd van de Pinksterdienst van 2010 bekeken, vandaag was het de eerste Pinksterdag.

Maandag 13 juni.

Met de KaiserJet bus naar Scheffau gereden en na het uitstappen hebben we bij de bushalte eerst ons broodje opgegeten. Daarna even iets naar boven gelopen en de weg richting Auwald ingeslagen. Halverwege konden wij kiezen. Daar rechtdoor lopen met een omweg of via een pas over de berg en zo richting Auwald. We zijn de berg overgegaan, dus eerst met trapjes en slingerende paadjes naar boven en aan de andere zijde weer naar beneden via een breder pad. Best mooi allemaal. Zo kwamen wij zakkend, via Horngach, bij de verkeersweg bij Auwald. Daar zijn wij de 178, de snelweg tussen Söll en Ellmau, een stukje gevolgd tot voor Bogner’s Grillalm en daar omhoog gegaan richting Obermühlberg. 

De praktijk van "de Bergdokter".

Bij de splitsing Faistenbichl en Ellmau zijn we onze koffie gaan drinken. Dat moesten we staande doen, omdat het de hele route een beetje geregend had en de bankjes nat waren. Daarna nog wat geklommen tot het zogenaamde doktershuis van de film “De Bergdokter”. Daar wat foto`s gemaakt en doorgelopen naar het dalstation van de Hartkaiserbahn, waar we de bus naar Söll hebben genomen. Een natte dag maar we hebben weer veel gezien.

Dinsdag 14 juni.

Vanmorgen hebben wij eerst boodschappen gedaan bij de M-preis en bij de Spar. Tussen de middag thuis een broodje gegeten en daarna naar onze kabelbaan gelopen. Eerst naar Hochsöll, daar overgestapt en doorgegaan naar de top van de Hohe Salve. Daar om het kerkje heen gelopen en met de kabelbaan afgezakt naar Hopfgarten. Vorige zaterdag waren wij daar al geweest maar toen waren de winkels allemaal gesloten. De winkels waren nu wel open, maar wij hebben geen souvenirs winkel gezien, laat staan dat we een vingerhoedje hebben gevonden. Dus zonder vingerhoedje van Hopfgarten weer de kabelbaan ingestapt en hetzelfde parkoers terug gemaakt. Deze keer hebben we boven op de Hohe Salve nog een tijdje gezeten om te genieten van de mooie uitzichten.

`s Avonds een uitvoering in Söll.

Woensdag 15 juni.

Bij het ontbijt scheen het zonnetje al, dus zijn wij na het eten meteen vertrokken richting het dalstation van onze kabelbaan. Ons doel voor deze dag was de top van de Brandstadl op 1650 meter hoogte. Söll ligt op 698 meter hoogte, dus wij moesten 952 meter omhoog. 

Alles gaat hier samen.

Wij zijn de kabelbaan voorbij gelopen en eerst omhoog naar de Stampferkapelle gelopen, een kapelletje dat mooi op een rotsblok ligt. Even binnen gekeken en voor het kapelletje op een bankje onze koffie opgedronken. Daarna weer een stukje naar beneden gelopen en rechtsaf de weg gevolgd richting restaurant Gruberhof op 1190 meter. Wij kwamen langs mooie, oude boerderijen en vakantie huizen. We moesten klimmen via smalle paadjes, door bos en weiland, met veel steekvliegen, dus een heel gevecht. Bij restaurant Gruberhof hebben wij nog een lekkere kop koffie gedronken met een stuk koek. Na gevraagd te hebben of dit ook het huis van de familie Gruber van de film “De Bergdokter” was, hoorden wij dat we dat huis al een stuk eerder waren voorbij gelopen. 

Zicht op het dal.

Jammer! De boerderij hebben wij wel gezien, maar we hebben er geen foto`s van gemaakt. Misschien een volgende keer. Na de koffie zijn wij weer verder gelopen, we zijn zelfs een stuk omgelopen, omdat wij anders weer door het gras moesten en met de gedachte aan al die steekvliegen. Via een breed pad zijn wij weer omhoog gelopen, een hele klim. Bij een niet werkende stoeltjeslift hebben wij onze broodjes opgegeten. We moesten nog ca. 260 meter klimmen, maar de uitzichten waren prachtig. Boven bij het kruis hebben wij even op een bankje tussen de koeien uitgerust. Vandaar nog een stukje lopen en nog wat klimmen en toen waren we bij de Brandstadlbahn. Op een bankje met een mooi uitzicht hebben wij een lange tijd gezeten, heerlijk. Na een poosje zijn we met de kabelbaan naar beneden gegaan en daarna weer met de bus naar Söll. Het was een vermoeiende maar mooie dag met veel zon. Thuis heerlijk onder de douche gestaan en daarna lekker uitgerust en gegeten.

Donderdag 16 juni.

De Hintersteiner See. Vanmorgen met de Kaiser Jet naar Scheffau gereden en daar bij het fremdenverkehrburo kaartjes gehaald voor de bus naar de Hintersteiner See. Na 15 minuten kwam de bus en zijn wij ca 140 meter met de bus geklommen en daarna uitgestapt bij het begin van het meer. Wij wilden een rondje om het meer maken, dus zijn wij eerst de verharde weg aan de noordzijde gaan volgen tot Jst. Maier. Vandaar weer de gele bordjes gevolgd met “rundwanderung” er op, zodat wij weer op het beginpunt uitkwamen. Via de Mittlerer Höhenweg, een pad door een stuk bos en later langs het meer. Daarna hebben wij de Seeweg gevolgd, een mooi smal pad langs het meer, maar met behoorlijke klimpartijen. 

Tegenover restaurant Seestüberl.

Boven hadden wij een mooi uitzicht over de berg heen in de richting van het dal van de Wilde Kaiser. Daarna weer zakken via een smal paadje met mooie uitzichten van hoog boven het meer tot beneden naast het meer. Zo kwamen wij weer uit bij het beginpunt. Daar hebben wij bij restaurant Seestüberl koffie gedronken. Omdat wij nog een uurtje op de bus moesten wachten, zijn we nog naar het meer gelopen en hebben daar op een bankje gezeten. De voorspelling kwam uit, het zou vanuit het westen gaan onweren en regenen en die wolken zagen wij al aankomen. Gelukkig kwam de bus op tijd om naar Scheffau te gaan, maar in Scheffau begon het echt te regenen en onweren. Met de Kaiser Jet naar Söll gereden en in Söll onze regenkleding aangetrokken om toch nog droog thuis te komen. Ondanks het slechte weer in de namiddag hebben we toch weer genoten van de natuur.

Vrijdag 17 juni.

Na het ontbijt en koffie drinken eerst het huis schoongemaakt en de was gedaan. Daarna onze bedden afgehaald en verschoond en ons eigen wasgoed in de wasmachine van mevrouw Embacher gestopt. De vloertjes dweilen en stofzuigen en boven de wc/douche en de overloop gedweild en de twee slaapkamers gezogen. Als laatste de trap en alles bene-den gezogen. Nog voor het eten wat boodschappen gedaan voor het weekend en na het eten was opgehangen en buiten een bankje opgezocht om in de zon nog wat te puzzelen. Dat hebben wij een poosje volgehouden en zijn daarna weer lekker op het balkon gaan zitten met de koffie. Zo was de schoonmaak- en wasdag toch weer een leuke dag geworden.

Zaterdag 18 juni.

Jammer, deze was gesloten.

Een bewolkte dag, voorspellingen waren ook slecht. Rustig aangedaan. Na de koffie even naar het centrum van Söll gelopen om wat kaarten te posten en de kerk van binnen te bekijken. `s Middags steeds een beetje regen. Het zou `s avonds feest zijn in het dorp en op de bergen i.v.m. “Sonnewende”. Het was de kortste nacht en dan branden op de bergtoppen grote vuren. Dat is altijd een prachtig gezicht zo in het donker. Wij zouden `s avond nog met de kabelbaan naar boven gaan, de kabelbanen bleven vandaag tot elf uur doordraaien. Maar door regen en veel wind zijn wij thuis gebleven en van ons huis uit hebben wij geen vuur op de berg gezien,erg nat. Jammer, het was altijd een erg mooi feest.

Zondag 19 juni.

Zondagmorgen hebben wij een preek via de laptop gehoord en verder lekker zitten lezen.      

`s Middags na de koffie wilden wij er even uit gaan, maar buiten zagen wij boven de Wilder Kaiser heel veel zwarte wolken en het begon weer te waaien. Toch een stukje gelopen, maar na een paar honderd meter kwam de regen weer en zijn wij met de paraplu op gauw weer naar huis gelopen. Toch wel lekker een rustige dag, morgen zien we wel weer.

Maandag 20 juni.

Met dit zicht koffie gedronken.

Voorspellingen waren goed, dus weer een dagje klimmen. Eerst met de bus naar Going gereden en bij het kerkje uitgestapt. Na een beker van onze koffie te hebben gedronken, zijn wij een breed bospad oostwaarts gevolgd richting Stanglwirt op ca. 773 mtr. hoogte en daarna twee keer rechtsaf geslagen, een weg naar boven tot bij de Nottenberg. Vandaar een smal slingerend en stijgend paadje door het bos gelopen tot bij “Hollenauer Kreuz” op 1030 mtr. Vandaar zijn wij via een breed pad de Astberg opgelopen tot op 1267 mtr. Onderweg op een bankje ons broodje opgegeten. Boven bij de Astbergbahn waren ze aan het werk, zou wel een nieuw hotel worden, dus moesten wij daar goed de weg zoeken. Voorbij de Astbergbahn kwamen we weer de gele bordjes tegen richting het dorp Ellmau. Na een stevige afdaling via de in de winter gebruikte bobsleebaan, kwamen wij bij de Marien Kapelle, een kapelletje boven Ellmau met zicht over het Wilder Kaiser gebied. Dit kapelletje duikt ook vaak op in de films van De Bergdokter. We hebben in het kapelletje een kijkje genomen en zijn verder via een smal slingerend paadje Ellmau ingelopen. Daar koffie gedronken bij een restaurant en weer de bus naar Söll genomen. Het was weer een prachtige dag en een mooie wandeling.

Dinsdag 21 juni.

Het zonnetje scheen weer toen wij opstonden, dus ontbijten en vlug vertrekken. Vandaag het Brixental. Eerst naar de kabelbaan gelopen en met de gondelbaan naar Hoch Söll gegaan en daar eerst een beker koffie gedronken. Op Hoch Söll is altijd wat te doen en meestal veel kinderen. Bij “Hexen Wasser” is veel te spelen,voornamelijk spelen met water. 

Hexen Wasser boven Söll.

En niet alleen voor kinderen, want je ziet ook regelmatig de ouderen door het water lopen, alles is heel mooi opgezet. Vandaar de gele pijltjes richting Filzalmsee gevolgd via een oplopend breed pad. Er waren veel mensen die hetzelfde idee hadden, want het was op deze route erg druk maar ook wel weer gezellig. De ene keer halen wij mensen in en dan wordt je zelf weer ingehaald met altijd wel een “Gruss God”. Na een uurtje waren wij bij het meertje op de Filzalm aangekomen. Ook hier was het gezellig druk, maar wat wil je ook met dat mooie weer. Wij zijn langs het meertje gelopen en richting “Gondelbahn Hochbrixen” gegaan. Met deze gondelbaan zijn wij naar beneden gegaan naar het plaatsje Brixen in het Brixental. In Brixen hebben wij nog wat rondgelopen en ons broodje opgegeten. Daarna in de bus gestapt en door het Brixental gereden via Westendorf naar Hopfgarden. Vandaar weer met de kabelbanen via Hohe Salve naar Söll gegaan. Op de Hohe Salve hebben wij nog een kop koffie gedronken en van het uitzicht genoten. Vandaar konden wij ook de route zien die wij `s morgens hadden gelopen. In Hochsöll, halverwege naar beneden, hebben wij nog een tijdje op een bankje gezeten met een uitzicht op het speelparadijs “Hexen Wasser”. In de namiddag heeft het wat geregend en geonweerd, maar toen zaten wij alweer thuis op het balkon te lezen.

Woensdag 22 juni.

Uitzicht vanaf  "ons" bankje.

Het is weer tijd om boodschappen te doen. Na het ontbijt naar de M-preis gelopen en de boodschappen gedaan. Daarna thuis koffie gedronken, we maken er vandaag een rustig dagje van. Na de koffie naar het dalstation van onze kabelbaan gelopen en in de gondel gestapt via Hochsöll naar de top van de Hohe Salve. Daar op een bankje ons broodje opgegeten met een mooi uitzicht op Westendorf en Brixen. Voor ons zagen we de drachen-fliegers starten en zij kwamen regelmatig voor ons langs vliegen. Na een poosje zijn wij weer naar beneden gegaan met de gondel. Bij Hochsöll hebben wij “ons” bankje weer opgezocht onder de kabelbaan, waar wij weer een mooi uitzicht hadden over “Hexenwasser”, het waterspeelparadijs. Heerlijk zo in de schaduw, want het was weer erg heet. Na een tijdje te hebben gezeten en onze koffie gedronken te hebben, zijn we weer opgestapt om met de kabelbaan naar Söll te gaan. Onderweg zagen wij op afstand, via de verrekijker, dat er veel mensen bij het “filmhuis” van De Bergdokter waren. Er werden weer filmopnamen gemaakt voor de serie “Bergdokter”. In Söll nog even langs de M-preis gelopen, we moesten nog toetjes hebben. Vandaar weer naar huis gelopen,een heerlijke dag.

Donderdag 23 juni.

De voorspellingen waren slecht, dus we gingen niet zover van huis. Na het ontbijt zijn wij vertrokken richting Pirchmooser Kapelle en doorgelopen tot het gele pijltje met daarop “Reiteralm”. Wij zijn geklommen van 780 mtr naar 1105 mtr. via een breed haarspeldpad. 

Pirchmooser Kapelle

Het leek wel of er geen eind aan kwam en het was weer warm, dus lekker zweten. Halver-wege hebben wij op een paar stenen onze koffie gedronken en boven bij de Reiteralm hebben wij ons broodje opgegeten. We hadden hier ook weer een prachtig uitzicht. Aan de ene kant de rotsen en bergwand van de Grossen Pölven en beneden het dal met Söll. Na het eten zijn wij weer een stukje terug gelopen, daar hadden wij een paadje naar beneden zien gaan met een bordje richting Söll. Dit paadje hebben wij terug genomen. Eerst een smal paadje door een stuk alm en daarna het bos in. Smal, steil en zigzaggend naar beneden. Wel spannend, maar je moet erg goed opletten, want de boomwortels zijn onverwachts glad. Toen we weer op een verhard pad kwamen, begon het te regenen dus hebben wij onze regenkleding aangedaan. We kwamen weer bij de Pirchmooser Kapelle uit en zijn vandaar weer naar ons huis gelopen. Nadat wij thuis waren, begon het harder te regenen en daarna te onweren. We waren weer mooi op tijd thuis van een enerverende wandeling.

Vrijdag 24 juni.

De eerste helft van de vakantie in de Wilder Kaiser zit er op. Nu gaan we beginnen met de tweede helft. Vanmorgen veel regen dus lekker thuis koffie gedronken. Om twaalf uur de bus genomen naar Ellmau en voor de Hartkaiserbahn uitgestapt en beneden ons broodje gegeten. Daarna met de Hartkaiserbahn naar boven gereden en vandaar meteen met de wandeling begonnen. We zijn eerst een stuk naar beneden gelopen en voor de Hartkaiser-bahn rechtsaf gegaan. Zo zijn wij rond de berg Hartkaiser gelopen. 

Het baantje naar Ellmau.

Aan de andere kant van de berg weer naar boven geklommen en zo ook weer eventjes door het sprookjesbos gegaan. Altijd weer leuk, de ene keer hoor je gelach, dan word je nat gespoten en dan weer een sprekende uil of kikker. Boven zijn wij naar het restaurant gegaan om even een kop koffie te drinken met een mooi uitzicht over Ellmau en omgeving, al was het uitzicht al weer minder door de laaghangende bewolking. Daarna met de Hartkaiserbahn weer naar het dalstation in Ellmau en met de KaiserJetbus  weer terug naar Söll. Toen we de bus instapten begon het weer te regenen en onderweg naar huis moesten wij de paraplu gebruiken. Maar toch weer lekker uit geweest en daarna lekker op het balkon gezeten.

Zaterdag 25 juni.

Het schilderij.

Vanmorgen met de bus naar Ellmau gegaan en de Hartkaiserbahn naar boven genomen. Vanaf het bergstation ca. 300 mtr. gezakt naar het middenstation van de Brandstadlkabelbahn via route 1a en 70, een mooie afdaling over brede paden langs diepe afgronden. Bij het middenstation in de gondel gestapt en naar het bergstation van de Brandstadl gegaan. Daarboven hebben wij nog een rondwandeling gemaakt en zijn daarna met de kabelbaan naar beneden gegaan om zo beneden bij Scheffau uit te komen. Na twee minuutjes kwam de bus voorrijden en daar zijn wij ingestapt om weer naar Söll te gaan. Wel een droge dag maar geen zonnige dag. Boven in de bergen was het erg koud.

Zondag 26 juni.

`s Middags een mooie wandeling door en om Söll gemaakt. Eerst een stuk door onze wijk “Pirchmoos”, daarna door het dorp en dan de wijk “Sonnbichl”, welke geheel tegen een berg gebouwd is. Wij kwamen bij de bosrand en zagen daar een leuk naar benedenlopend paad-je en daar zijn wij naar beneden gegaan. Dit paadje liep tot beneden bij de weg tussen Söll en Kufstein. Vandaar zijn wij een stuk langs de drukke weg gelopen tot wij naast een boer-derij een pad naar boven zagen lopen. Dit pad zijn wij ingeslagen en naar de “Moorsee” gevolgd. Op het terras bij de Moorsee hebben wij een kop koffie gedronken. 

Speelplaats met zicht op Söll.

Weer de weg gevolgd naar Söll en verderop links een pad ingeslagen. Dit pad ging langs een oorlogsmonument en kwam weer in Sonnbichl uit. En zo zijn wij weer door het dorp naar huis gelopen en onderweg nog genoten van een ijsje. Heerlijk weer en de radio zei dat de komende twee dagen nog warmer zouden worden.

Maandag 27 juni.

Om negen uur zaten wij al in de kabelbaan via de Hohe Salve naar Hopfgarten. Het was al prachtig weer. In Hopfgarten zijn wij op de bus gestapt naar Westendorf, ongeveer een kwartier rijden. Daarna door het dorpje gewandeld, vingerhoedje gekocht en naar het dalstation van de Alpenrosenbahn gelopen. 

Het kerkje op de Hohe Salve.

Dinsdag 28 juni.

Via Itter naar Hopfgarten. Deze morgen zijn we langs het Pirchmooser kapelletje gelopen en daar linksaf geslagen richting Jst. Lederer. Daar de drukke weg 178 overgestoken en aan de overzijde een stukje langs de weg gelopen richting Wörgl. Al gauw konden wij de weg verlaten en een pad door de weide en bos volgen. Boven het plaatsje Schwendt zijn we rechtdoor gelopen richting Itter en later Itter ingelopen. In het centrum hebben wij de mooie kerk bekeken en wilde wij het slot bezoeken. Het slot was in particulier bezit en daarom konden wij er niet dichtbij komen. Verderop hebben wij een pad naar beneden gevolgd van waaruit wij nog mooi zicht op het slot van Itter hadden. Bij de camping zijn we de weg overgestoken en onder het spoor door gegaan en zo langs een beekje richting Hopfgarden gelopen. Vanaf Hopfgarten met de kabelbaan via Hohe Salve naar Söll terug gegaan. Het was een lange wandeling, maar ondanks het warme weer is het toch wel lekker geweest.

Woensdag 29 juni.

Wederom met de kabelbaan via Hochsöll naar de top van de Hohe Salve gegaan. Daar hebben wij de panoramaweg onder de kabelbaan door gevolgd en vlak voor de Salve-kabelbaan zijn we naar beneden gezakt via de kapelleroute. 

Een klein kerkje onderweg.

We wilden naar Hochsöll teruglopen, dus moesten wij ca. 700 mtr. zakken via brede paden. Een mooie route en uitzichten over de wijde omgeving. Op een bankje bij het bergstation Salfestina hebben wij ons broodje opgegeten en daarna nog een kapelletje bekeken. Zo kwamen wij al zakkend bij het waterparadijs “Hexenwasser” in Hochsöll. Daar bij restaurant Stöklalm nog even koffie gedronken en weer met de kabelbaan naar beneden. Beneden in Söll was in het centrum een vakantiemarkt waar we nog even overheen gelopen zijn. Het was een mooie route en met ruim 30 graden was het weer zweten.

Donderdag 30 juni.

De vorige avond regen, de nacht regen en de ochtend regen. `s Middags een rondje door het dorp gelopen. Als het slecht weer is en we thuis moeten blijven, zitten wij vaak op onze tweede slaapkamer omdat deze kamer erg licht is. Onze woonkamer is erg donker, omdat boven de ramen een overkapping zit en een kamermuur waar wel licht op schijnt is bruin geschilderd. Dat is `s avonds geen probleem, maar overdag zitten wij vaak op die slaapkamer te lezen en puzzelen of bij droog weer ook veel op het balkon met een mooi uitzicht. Vanaf ons balkon hebben wij een duidelijk zicht op de Rosskopf en de Markbachjochkabelbahn. Wij zijn enkele jaren telkens een weekje in Niederau – Wildschönau met vakantie geweest en toen hadden wij een pension tegenover de Rosskopf en de Markbachjochkabelbaan gezeten. Dus een bekend gezicht en een leuke herinnering aan andere tijden.

Vrijdag 1 juli.

Vesting Kufstein.

Vanmiddag maar eens naar Kufstein waar we ook met de trein zijn aangekomen. Ook deze dag regelmatig regen. Winkels bekeken en in een kerk geweest. Ook zijn wij bij de Vesting van Kufstein gaan kijken, maar we zijn er niet in geweest. Vesting Kufstein is een groot slot met hoge muren. Om het allemaal binnen te bekijken heb je wel een dag nodig. In een restaurant koffie gedronken en daarna weer met de Postbus naar Söll terug gereden.

Zaterdag 2 juli.

De voorspellingen waren niet zo goed, maar we zijn toch maar in de bus naar Scheffau gestapt om daar een wandeling te maken. We wilden een wandeling boven Scheffau maken en hebben Scheffau aan de noordkant verlaten. De weg naar Hintersteiner See een paar honderd meter omhoog gevolgd tot voor de brug en daar zijn we een smal paadje ingelopen. Toen werd alles zo mooi. We bleven dit paadje volgen via bruggetjes van boomstammen over een goed stromende tobel, een waterstroom die tussen twee bergen naar beneden stroomt, tot we bij een schuilhut kwamen. Hier hebben wij onze koffie gedronken en onze regenkleding weer uitgetrokken, het had onderweg weer wat geregend. Het werd steeds mooier, water, bruggetjes en aan de zijkanten de hoge bergen. Na een behoorlijke klim kwamen wij op een breed pad uit. 

De tobel in de regen.

Het begon weer te regenen, dus regenpakken aan en om dan de smalle en gladde paadjes te blijven volgen dat is en blijft gevaarlijk. Dus zijn we het brede pad ingeslagen en het pad maar weer in de richting van Scheffau gevolgd. Beneden in Scheffau hebben wij bij een restaurant, tegenover de kerk, op het terras een heerlijke maaltijd besteld en opgegeten. Daarna weer met de Postbus naar Söll terug gereden. Jammer van de regen, maar de wandeling langs de tobel was erg mooi.

Zondag 3 juli.

`s Morgens thuis lekker koffie gedronken en een Evangelische kerkdienst op de Beierse TV bekeken. De middag hebben wij gebruikt om een wandeling temaken richting Moorsee aan de rand van Söll en hebben koffie gedronken bij restaurant Alpen Panorama met uitzicht op de Hohe Salve. Daarna via het dorp terug gelopen naar ons huis. We hebben van deze dag een rust(ige) dag gemaakt.

Maandag 4 juli.

Met een stampvolle Kaiser Jet naar Scheffau gereden en bij het “fremdenverkehr“ buskaartjes gehaald om met een busje naar de Hintersteiner See te rijden. Daar weer bij restaurant Seestüberl uitgestapt en meteen de klim ingezet over de Greidernkogel, een prachtig pad met erg mooie uitzichten over de Hintersteiner See.

Zakken en zakken maar eerg mooi.

Daarna via de Seeweg en de Mittlerer Höhenweg langs de Hintersteiner See gelopen. Op en neer over een smal paadje wat later over gaat in een breder pad. Dit pad hebben wij vorige week ook al gelopen, maar dan in omgekeerde richting en dan zie je natuurlijk ook alles van een andere kant. Op de kruising konden wij naar rechts gaan en om de Hintersteiner See heen lopen, maar dat was ons plan niet. We zijn rechtdoor gelopen en een breed pad gevolgd langs Jst. Hagenhof en het pad verder gevolg tot bij een bankje boven aan de Steinerne Stiege. Op het bankje hebben wij een poosje gezeten om ons broodje op te eten en te genieten van de prachtige omgeving. Vandaar moesten we ca 250 mtr. zakken. Dan weer een stuk via trappetjes, dan weer via stukken steen, zigzaggend behoorlijk steil naar beneden. Gelukkig waren er wel balkjes of kabels aan de zijkant zodat je enig houvast had. Wel vermoeiend zo naar beneden, maar ook wel weer spannend. Beneden hebben we de 173 gevolgd, de weg van Kufstein naar Söll, maar wij zijn wel via bospaadjes gelopen.

Met zicht op ons vakantiehuis.

De ene keer vlak bij de weg dan weer een stuk boven de weg. Bij restaurant Oberstegen hebben wij koffie gedronken en de weg langs de Pölven en de Moorsee gevolgd. Voorbij de Moorsee zijn we rechtsaf via een smal oplopend paadje gelopen en daarna via een mooi stuk van de Sunnseitweg (een natuurleerpad) gelopen. Niet ver van ons huis af hebben wij op een bankje met een mooi zicht over Söll en omgeving nog een uurtje gezeten om na te genieten. Het was de hele dag prachtig zonnig weer. De rest van de dag hebben wij lekker op het balkon gezeten.

Dinsdag 5 juli.

Weer een behoorlijke klim.

Het zou vandaag mooi wandelweer worden dus rugzakken op en stokken mee. Wij zijn eerst gelopen naar onze kabelbaan en met de kabelbaan omhoog gegaan naar Hochsöll. Daar eerst een beker koffie gedronken op een bankje bij de wateractiviteiten bij Hexenwasser. Wij wilden vandaag de Hohe Salve beklimmen via het linker en steile gedeelte ca. 700 mtr. omhoog. Het eerste stuk ging over een breed zigzaggend pad omhoog. Daarna eerst door grasland omhoog en later via smalle koeienpaadjes behoorlijk steil omhoog tot dat wij weer op een breder pad kwamen. Dat brede pad zijn wij verder omhoog gevolgd tot boven op de Hohe Salve. Het was een zware klim en toen we boven kwamen waren wij doodop. Met veel zon is zoiets best wel zwaar, maar met regen is het gevaarlijk met b.v. uitglijden. Het is ons gelukt en daar waren wij blij om. We zijn een tijdje op het terras van het bergrestaurant blijven zitten en hebben daar wat gegeten. Daarna zijn wij met de kabelbaan weer naar beneden gegaan en gelopen naar ons huis. Het was een mooie dag, morgen wordt het nog warmer.

Woensdag 6 juli.

Met postbus naar Ellmau gereden en vandaar lopend naar de Astbergbahn, welke tussen Ellmau en Going ligt. De Astberg is de enige kabelbaan in De Wilder Kaiser met stoeltjes i.p.v. gondels. Je zit dus heerlijk in de open lucht te genieten van het uitzicht. Boven hebben wij de gele pijltjes met Asterronde gevolgd. Een mooie wandeling, klimmen en dalen via smalle paadjes tot aan een brede weg die we naar boven zijn gevolgd.

En dan: koffie met gebak.

Hier hadden wij de hele klim een prachtig uitzicht op de Hartkaiserberg en de Hartkaiserbahn. Bij restaurant Brennenalm hebben wij koffie gedronken op het terras met weer een mooi uitzicht over het Wilder Kaiserdal. Daarna nog een stukje naar boven lopen en we waren weer bij de Astbergkabelbahn. Met stoeltjeslift weer naar beneden gegaan. Vanaf het dalstation zijn wij gelopen via Ellmau naar het dalstation van de Hartkaiserbahn en met de Hartkaiserbaan naar boven gereden. Wij hadden nog wat energie over dus zijn wij van het bergstation gaan lopen via het mooie meertje, de Tanzbodenplatz, naar het bergstation van de Brandstadl. Vandaar de gondelkabelbaan naar Scheffau genomen en daar gewacht op de bus naar Söll. Erg veel gelopen, maar ook erg veel genoten. Het was weer een zonnig dag van het begin tot het einde.

Donderdag 7 juli.

Kitzbüdel.

Vannacht heeft het behoorlijk geregend en de voorspelling voor vandaag was warm weer met in de middag behoorlijk onweer.

Met de Postbus naar Sint Johann in Tirol gereden en daar overgestapt op de bus naar Kitzbühel. Vanaf het busstation voor het treinstation naar het centrum gelopen en een restaurant gevonden om koffie te drinken. Daarna het stadscentrum bekeken, prachtig al die mooi geschilderde huizen. Tussen de middag hebben wij gegeten in een tuinrestaurant ook in het centrum van de stad. In de loop van de middag zijn wij weer terug gelopen zoals ook heen, langs een snel stromend water, terug naar het station van Kitzbühel. Vandaar weer met de Postbus via Sint Johann in Tirol naar Söll. De hele dag prachtig mooi weer gehad en onweer hebben wij nog niet gehoord.

Vrijdag 8 juli.

Rübezahlalm.

Met KaiserJet bus naar Ellmau en met de Hartkaiserbahn naar boven gereden tot op 1525 mtr. Wij wilden de berg naar beneden lopen dus zijn we eerst langs de Speichersee gelopen en onder de Hartkaiserbahn door. Vandaar een zigzaggend naar benedenlopend paadje gevolgd wat later over ging in een breder pad. Onderweg zagen wij verschillende beeldhouwwerken uit hout gesneden. Bij de Rübezahlalm op 1171 mtr. hebben wij koffie gedronken met een prachtig uitzicht over het dal van de Wilder Kaiser. Daarna weer onder de Hartkaiserbahn door gelopen en gezakt via leuke smalle paadjes naar het dalstation van de Hartkaiserbahn op 810 mtr. Daarna door het plaatsje Ellmau gelopen en bij een restaurant midden in Ellmau koffie gedronken. Nadat wij uitgerust waren zijn wij weer met Kaiser Jet naar Söll gereden. Het was wederom een prachtige dag met veel zon, we hebben weer genoten.

Zaterdag 9 juli.

Eerst voorbij het dalstation van onze gondelbaan gelopen en linksaf naar boven. Via een brede weg met haarspeld bochten naar boven gegaan de Bromberg op tot bij “Kolping”

Het woonhuis van "de Bergdokter".

Hier staat het familiehuis van de Gruberfamilie uit “De Bergdokter” Tv-serie. Vorige keer zijn wij deze boerderij voorbij gelopen omdat wij dachten dat hij op een andere plaats stond. Daar een mooie fotoserie gemaakt en daarna doorgelopen via smalle oplopende bospaadjes naar het Jst. Gruberhof, weer een stukje hoger gelegen. Daar op het terras gezeten en koffie gedronken met daarbij een mooi uitzicht. Na een half uurtje weer naar beneden gelopen via een mooie tobel en smalle bergpaadjes naar het dalstation van onze gondelbaan. Ondanks dat er onweer was voorspeld, toch weer de hele dag mooi zonnig weer.

Zondag 10 juli.

Vanmorgen met de Postbus uit Söll vertrokken en uitgestapt bij de halte Going Stanglwirt op 773 mtr. Vandaar naar de Tannbichlkapelle gelopen op 924 mtr. via de wijk Prama en een breed bospad. Daarna via smalle paden naar 1061 mtr tot bij de Wagneralm.

Jausenstation Niederalm.

Vandaar gezakt via een smal naar beneden lopend paadje, door een waterstroom gelopen en weer steil omhoog en zo gelopen tot wij bij Jst. Graspoint Niederalm op 981 mtr. kwamen. Daar hebben wij heerlijk koffie gedronken op een terrasje met wederom een mooi uitzicht. Vandaar zijn wij weer gezakt via Aschau naar de bushalte bij de Badesee op 740 mtr. Daar hebben wij ons broodje opgegeten, met een uitzicht op de Badesee boven Going en zijn na een rustpauze met de bus naar de Astbergbahn gereden. We zijn met deze stoeltjeskabelbaan naar boven gegaan daar hebben we een stukje gelopen en daarna heerlijk een tijdje op een bankje gezeten met uitzicht op Sint Johann in Tirol. Later weer met de Astbergbahn gezakt tot het dalstation en met de Kaiser Jet weer naar Söll terug gereden. Het was een warme dag met veel natuur, klimmen en dalen. Toen we in Söll aankwamen regende het een beetje. Na een uurtje hebben wij een paar keer onweer gehoord, maar toen stonden wij alweer onder de douche.

Maandag 11 juli.

Maar weer een dagje een stad in, dus nu naar Wörgl. Met vorige vakanties zijn we regelmatig in of door Wörgl gelopen of gereden, dus voor ons geen onbekende stad. Vanuit Söll met de bus naar Wörgl en daar eerst een restaurant opgezocht om op het terras koffie te drinken. Daarna door de straten gelopen, winkels bekeken en hier en daar wat gekocht. Even een rustig dagje er tussendoor, moet toch wel kunnen.

Dinsdag 12 juli.

Weersvoorspelling 30 graden en er wordt niets gezegd over onweer, dus kunnen we een lange wandeling maken. Eerst met de Postbus richting Going gereden en uitgestapt bij de 

halte Blattlhof (772 mtr hoogte) tussen Ellmau en Going. Vandaar noordwaarts gelopen richting Wilder Kaiser en bij een kapelletje onze koffie gedronken. Daarna de gele aanwijsbordjes richting Wochenbrunneralm gevolgd.

Zicht op de Wilder Kaiser.

Eerst een smal paadje, dan een mooi breed bospad en daarna langs een omhooglopende verharde weg. Na een tijdje konden wij de weg afsnijden door een paadje te volgen via een stuk grasland met koeien, maar dat was wel een behoorlijke klim. Boven bij de Wochenbrunneralm op 1085 mtr. hebben wij een tijdje op het terras gezeten met een kop koffie, genietend van het dal waaruit wij gekomen waren. Daarna zijn wij langs het wildpark naar Steinkreis op 1152 mtr. gelopen. Steinkreis is een groot stuk land met allerlei grote stenen. Als je daar tussenzit, heft dat spanningen op en wordt je rustiger. Bij ons was dit niet het geval, want wij zijn meteen weer verder geklommen via een smal omhooglopend pad. Op dit pad zijn we via boomwortels en keien naar het knooppunt van wegen geklommen tot het punt “Riedl-Kor” op 1275 mtr. 

Onze eettafel.

Vanaf dit punt begonnen wij weer te zakken en vlak bij de Riedlhütte hebben wij op een boomstam ons broodje opgegeten. Vandaar de gele bordjes richting Auwald en later richting Scheffau gevolgd. In Scheffau bij een restaurant nog een kop koffie gedronken en met de Kaiser Jet weer terug naar Söll gereden. We hadden vanmorgen een thermosfles heet water en vier flessen water meegenomen en alles is opgegaan, inclusief de koppen koffie die we gekocht hebben. Maar ondanks het zweten en drinken was het weer een geweldige dag geworden.

Woensdag 13 juli.

We zijn naar onze kabelbaan gelopen en met de gondel naar Hochsöll gegaan. Daar nog even op een bankje naar de spelende kinderen gekeken bij Hexenwasser. Daarna zijn we gaan lopen van Hochsöll naar het dalstation van deze berg, beneden in Söll. Wederom een mooie afdaling met mooie uitzichten. Zo slingerend naar beneden via een verharde weg. Heerlijk zo door de natuur tot onder bij de kabelbaan gelopen. Daar hebben wij een bankje opgezocht om ons broodje op te eten. De namiddag en avond hebben wij heerlijk op ons balkon gezeten en in de avond ging het weer regenen en onweren.

Donderdag 14 juli.

Vannacht heeft het tot half twee geonweerd en vanmorgen is het tot 11 uur blijven regenen en het was ca. 15 graden kouder geworden. Om afscheid te nemen zijn wij nog eenmaal met de kabelbanen de Hohe Salve over gegaan en in Hopfgarden ons broodje opgegeten. 

Foto van uit de kabelbaan.

Daar nog wat rondgelopen en weer met de kabelbanen via de Hohe Salve teruggegaan naar Söll. Heerlijk genieten van de uitzichten in de kabelbanen en we konden mooi zien waar we allemaal gelopen hadden. Het was een prachtig gebied en we hebben er fijn gewandeld. `s Avonds hebben wij in het restaurant Christophorus naast het busstation gegeten en daarna onze laatste avond in Söll gevierd.

Vrijdag 15 juli.

Op ons balkon aan de koffie.

Om half elf `s avonds zou onze trein uit München vertrekken, dus hadden we de hele dag nog om daar te komen. We konden nog lekker op het balkon zitten en tussen de middag in ons huis onze broodjes eten. Om twee uur heeft mevrouw Embacher ons met haar auto naar het station in Kufstein gebracht en hebben wij van haar afscheid genomen. Op het perron een kop koffie gedronken en in de trein naar Rosenheim gestapt. Daar overgestapt in de trein naar München waar we om half vijf aankwamen. Daar hebben wij de koffers in een kluis gezet en zijn de stad ingelopen. Erg druk maar wel gezellig. Om ca. acht uur hebben wij in een restaurant heerlijk gegeten en zijn daarna onze koffers weer gaan halen. Op het perron hebben wij de tijd overbrugd met lezen en puzzelen. Nadat de City Night Line was binnengekomen, zijn wij meteen onze coupé gaan opzoeken en in bed gekropen om ons naar huis te laten vervoeren.

Zaterdag 16 juli.

Ca. half zeven `s morgens waren we alweer uit onze bedden. De reis naar huis schoot al aardig op. In de gang hoorden wij dat de trein al 25 minuten vertraging had opgelopen. Om kwart over zeven werd het ontbijt in onze coupé gebracht. Zittend op bed hebben we weer genoten van het eenvoudige, maar lekkere ontbijt. Wij kwamen in Utrecht om kwart voor negen aan, ca. 15 minuten te laat. Op het perron stond Esther te wachten om ons te verwelkomen en samen met ons in Utrecht een kopje koffie te drinken. Daarna zijn wij in de trein naar Assen gestapt, waar wij om elf uur aankwamen.  Om half twaalf waren wij weer in ons eigen huis. Dat was ook wel weer fijn, we konden terug zien op een hele mooie vakantie. We hebben genoten.

      Dit verslag is geschreven door Johny Craanen.