Achensee en Wildschönau in Oostenrijk 2004.

Verslag gemaakt door John.

Vrijdag 13 augustus.

Uit Zutphen vertrokken met de trein naar Arnhem. Onze trein uit Arnhem naar München had 1 uur vertraging. In de trein hebben we meteen onze bedden opgemaakt en zijn gaan slapen.

Zaterdag 14 augustus.

We werden ± 6.15 uur wakker en zijn maar opgestaan. De trein kwam om 7.50 in München aan, dus 35 minuten te laat. We hebben in München eerst broodjes en vleeswaren gekocht, daarna een bankje gezocht, koffie gehaald en lekker ontbeten. John is daarna kaartjes gaan kopen voor de reis op 30 augustus naar Stockach bij de Bodensee. Gonnie paste op de bagage. Om 9.30 uur vertrokken met de trein richting Innsbruck om in Jenbach om 10.59 uit te stappen. Eerst aan het station een busboekje van VVT. gehaald, waar alle bussen en treinen van Tirol instaan. Daarna met de bus om 11.52 vertrokken naar Maurach van 566 meter naar ± 950 meter met elke keer mooie uitzichten. Om 12.16 kwamen we tegenover ons hotel aan en hebben ons meteen bij hotel Klingler aangemeld.

Onze kamers waren klaar dus konden we uitpakken. Daarna moesten we ons inschrijven en een schnaps beneden komen drinken. We hoorden van mevrouw Klingler dat we een "Erlebnis-Card" voor €46,00 konden kopen bij Achensee Tourismus Buro. We hebben een broodje gegeten en zo'n kaart gekocht, waarmee je gratis van veel dingen gebruik kunt maken bv. van de Zahnradbahn tussen Jenbach en Maurach, Karwendel bergbahn, Rofan Seilbahn en de rondvaardboot op de Achensee. We zijn er meteen gebruik van gaan maken en zijn met de Rofan Seilbahn het Rofangebergte gaan bekijken. Van 950 meter naar 1840 meter. Daar wat genoten van het uitzicht, al was het wel wat bewolkt en het regende al de hele dag. Gauw weer in de seilbahn en naar beneden. Daarna zijn we met de bus langs de west kant van de Achensee gereden. Met de "Gastenkaart" die alle gasten gratis ontvangen kun je gratis met alle bussen tussen Jenbach en Achenkirch. Uit de bus gestapt in het plaatsje Achenkirch aan de noordkant van de Achensee. Een stukje door het plaatsje gelopen en daar om 15.55 op de boot gestapt om 9 kilometer terug te varen naar Maurach. Prachtig tussen al die hoge bergen door varen. Aangekomen bij Seespitz in Maurach om 16.50 en daarna nog 20 minuten gelopen naar ons hotel. Om 18.10 aan tafel gegaan en lekker gegeten. Een lange eerste dag met veel regen maar we hebben wel genoten.

Zondag 15 augustus.

Na een goed ontbijt zijn we gelopen naar de aanlegplaats "Seespitz" aan de Achensee. Vandaar de boot genomen naar Achenkirch. We zijn na een kop koffie om 11.15 met de wandeling begonnen. Een stukje om de Achensee gelopen en daarna via een smal, langs de oostkant van de Achensee lopend pad, klimmend en dalend naar de Gaisalm. Onderweg op een bankje ons brood gegeten. Dan via een afwisselend pad verder gelopen naar Pertisau. Totaal ± 9 km. In het plaatsje Pertisau naar de Karwendel bergbahn gelopen. Met de kabelbaan, vijf kabines achter elkaar, naar boven gegaan. Boven was een heel mooi uitzicht over de gehele Achensee. Vanaf hier vertrokken regelmatig de "drachenfliegers" over de Achensee naar Pertisau. Boven koffie gedronken en soep gegeten. Na een poosje weer terug met de Karwendel bergbahn en van Pertisau met de bus weer naar ons hotel. Na het heerlijk avondeten nog een rondje door Maurach gelopen. Zo kwamen we achter de Rofan Seilbahn langs en zagen daar een bordje richting “Häuserer Bichl”. We moesten nog een aardig stukje klimmen maar kwamen toen bij een klein kapelletje. Normaal kon je hier genieten van een mooi uitzicht over Maurach maar het was al een beetje donker geworden dus zijn we weer gauw gezakt en naar ons hotel gelopen.

Maandag 16 augustus.

Na het ontbijt naar Buchau gelopen en daar zijn wij gestart met volgens ons de mooiste wandeling ooit. Om 9.10 vertrokken van 965 meter. Via een smal zigzag pad geklommen tot bij de Dalfazer waterval. We konden de waterval al eerder horen dus zijn we er een stukje voor omgelopen. We werden wel beloond want de waterval was erg mooi. We zijn weer terug gelopen naar het punt van onze route. De rode route met nummer 413 ging weer zwaar stijgend zigzaggend omhoog met vele mooie uitzichten over de Achensee. Halverwege zijn we bij een hutje op een bank gaan zitten om koffie te drinken. We hebben elke dag een thermoskan warm water, koffiepoeder en zakjes soep in de rugzak meegenomen. Toen we daar zaten kwam er een vrouw bij ons zitten. Na een gesprek met haar vroeg ze of ze met ons verder mee mocht lopen tot boven. Daar hadden wij geen probleem mee. Met z'n drieen zijn we naar boven gelopen tot bij de Dalfazalm. We kwamen daar om 11.50 aan. Daar hebben we ijs gegeten en lekker uitgerust. Na het zitten afscheid genomen van de Duitse vrouw uit Gladbach bij Aken. Om 12.10 zijn we in de richting van de Rofanbahn, de blauwe route gelopen (413). We hebben van 12.50 tot 13.10 halverwege bij een uitzichtpunt met bankjes onze broodjes opgegeten. Daar zagen we een richtingsbordje met daarop "Rotspitze 1 uur". We zijn naar boven geklommen, heel stijl en veel rotsstukken. We zijn om 14.00 onder aan de Rotspitze gekomen. Daar zochten we pad 31 in de richting van de Rofanbahn. Beneden zagen we wel een pad maar om daar te komen moest je langs een rotswand. Zonder pad of een pad van 20 cm. breed. Een ander groepje wilde dat wel eens proberen, dus wij er achter aan. Moeilijk uit te leggen maar het was wel spannend. Verderop tussen de rotsblokken door toen een hele diepte. Daar moesten we via een leuning van touw van de ene steen naar de andere zakken.

Beneden hebben we eerst onze soep opgedronken. Daarna nog een stuk tussen de rotsblokken door en nog een lang stuk afdaling naar een meer. Om 15.45 waren we weer bij de Rofanbahn en konden meteen mee naar beneden. Deze wandeling vergeten we nooit meer. Douchen, eten en op het balkon genieten van de bergen om ons heen.

Dinsdag 17 augustus.

Om 9.15 in de Zahnradbahn bij Maurach gestapt om naar Bahnhof Seespitz aan de Achensee, het eindpunt te gaan. Daar werd het stoomlokje omgereden om weer terug te gaan. De Zahnradbahn is een verbinding tussen de stations Zeespitz aan de Achensee en Jenbach en heeft een stoomlokje met twee personen wagons. We zijn in het treintje blijven zitten om mee te gaan naar Jenbach. Tot Eben moet het treintje iets klimmen maar na Eben gaat het steil naar beneden. Op elke wagon zit een man om telkens mee te remmen. Het laatste stukje bij Jenbach rijdt het treintje horizontaal en rijdt daarna het station om 10.10 binnen. Daar stond een grote locomotief op stoom om met een aantal wagons het Zillertal in te rijden. We hadden geen speciaal doel in Jenbach dus zijn we naar het centrum gelopen en hebben wat winkeltjes bekeken. Tussen door in een parkje onze koffie gedronken. Om 12.03 met een klein busje via een andere route dan de eerste dag naar Maurach terug gereden. Daar aan de overkant van ons hotel broodjes en beleg gekocht en in het hotel lekker opgegeten. Daarna naar de Achensee gelopen en gezwommen. Om 15.45 weer Maurach ingegaan en in de winkeltjes gezocht naar een vingerhoedje van Maurach.

Woensdag 18 augustus.

Vandaag willen we naar Jenbach lopen, met de Zahnradbahn naar Eben om de mooie kerk te bekijken en lopend weer naar Maurach gaan. Om op de route te komen zijn we eerst een stukje richting Rofanberg gelopen. Volgens ons waren we te hoog geklommen, dus zijn we via een stuk bos met een beekje, doorgestoken en bij een pad uitgekomen wat wij op de kaart konden terug vinden. Via een redelijk pad, op en neer, kwamen we uit bij Eben. Daar moesten we 500 meter langs de grote weg lopen. Daarna links het bos in en een pad naar boven, later naar beneden tot de Kanzelkehre waar we om 10.20 aankwamen. Bij de Kanzelkehre is een restaurant met een prachtig uitzicht over het Zillerthal. Daar hebben we onze koffie gedronken. Daar vandaan zijn we om 10.50 een route naar Jenbach gaan volgen maar wel door de bossen. We zijn links naast het restaurant naar beneden gelopen, een stuk richting Worgl. Daarna zijn we een pad richting het zuiden ingeslagen om toch richting Jenbach te komen. Het was een naar beneden lopend pad over een kam. Aan beide kanten een beetje afgrond maar een mooi pad. Zo kwamen we in Wiesing uit.

Voor het VVV van Wiesing hebben we om 12.10 ons broodje opgegeten en gevraagd naar een mooie route naar Jenbach. Nou die hebben we gekregen, een mooi "waldlehrpfad". Een hele klim en later weer via een smal zigzag paadje naar beneden. Daar weer iets steigen en door een dicht begroeid bospad naar......., ja we kwamen uit bij draad. Daar zijn we over geklommen en door een tuin ons naar beneden laten zakken en via een poortje van die mensen zijn we weer naar de weg gelopen. Om 13.30 waren we bij het station Jenbach. Ijsje gegeten en om 13.45 met de Zahnradbahn naar boven gegaan. Bij Eben, een plaatsje voor Maurach, om 14.17 weer uitgestapt. Daar zijn we een mooie kerk gaan bekijken en hebben nog even van de stilte genoten. Tegenover de kerk zijn we weer het bos ingegaan. Een smal bospad naar Maurach. We kwamen weer onder de Rofanbahn uit. Om ± 15.30 waren we weer terug in ons hotel en hebben we ons getrakteerd op koffie met een stuk gebak.

Donderdag 19 augustus.

Het is eigenlijk te warm om te lopen maar we willen de Zwolferkopf beklimmen. We lopen Maurach uit en volgen het waldpad naar Pertisau. Het grootste stuk van de route lopen we in de schaduw van de Bärenkopf en bij een stuk lopen we in de schaduw van de Zwolferkopf. Voorbij een zendmast gaan we vrij steil naar boven. Zigzaggend blijven we het pad met rode stippen volgen, best een flinke klim. Af en toe een geel bordje met verschillende bestemmingen. Nadat we onder de Karwendelkabelbaan zijn doorgelopen nog wat klimmen en toen was er een bankje waar we onze koffie hebben gedronken. Na vertrek moesten we linksaf de Jägersteig op. Na een stukje lopen kwamen we op de Zwolferkopf.

Daar hebben waar we een ijsje bij het restaurant genomen en genoten van het uitzicht. We zijn met de Karwendelkabelbaan naar Pertisau gegaan. Van uit Pertisau zijn we ± 2 uur met de rondvaartboot meegevaren. In de boot gegeten en lekker in de zon gezeten en alweer genoten van het uitzicht. Bij Seespitz weer uitgestapt en gelopen naar ons hotel.

Vrijdag 20 augustus.

Alweer onze laatste volle dag in de omgeving van de Achensee. We wilden eerst met de boot naar Pertisau varen en daarna zwemmen maar het weer was slecht dus hebben we een nieuw plan gemaakt. We zijn met de Zahnradbahn naar Jenbach en met de trein naar een mooi oud plaatsje Rattenberg gegaan. Op het stationnetje onze koffie gedronken. Het plaatsje Rattenberg staat bekend om zijn glasblazers en glas winkels. We hebben zo'n twee uur gewinkeld.

Wel mooi maar je moet wel een zak geld meenemen. Daarna op het stationnetje ons broodje gegeten en we zijn weer terug gegaan naar Jenbach en met de Zahnradbahn naar Maurach. We hadden nog wat tijd over en zijn met de Rofanbahn naar boven gegaan en hebben daar wat rond gelopen. Het weer en uitzicht was nog slecht dus zijn we na een half uurtje weer met de Rofanbahn terug gegaan. We hebben bij het Achensee Tourismus Buro onze "Erlebnis-Card" ingeleverd en zijn naar ons hotel gegaan en hebben daar gelezen tot het eten.

Zaterdag 21 augustus.

We zijn om 10.16 met de bus naar Jenbach gegaan. Onze vakantie in Maurach zat erop. Voor ons is het Achenseegebied voor herhaling vatbaar. Onze koffie op het perron gedronken en met de trein naar Wörgl gereden. Daar op het station ons broodje gegeten en met de bus naar Niederau gegaan. De buschauffeur stelde ons voor om een weekkaart Worgl-Wildschonau te kopen voor €14,50. Dat was veel voordeliger dan elke dag een enkeltje te kopen. Dat hebben we dus gedaan. We hebben ons in hotel “Enzian” voorgesteld aan Naomi en Thomas, de eigenaars van het hotel.

Daarna koffers uitgepakt en gewandeld naar Oberau om bij de VVV informatie over dit gebied en over wandelingen te vragen. We kregen ieder twee kaarten mee om op verschillende bergen of rustpunten af te stempelen. Later kun je dan bij een bepaald puntenaantal een wandelmedaille krijgen. Daarna Niederau verkend en tot het eten op onze kamer de folders nagekeken. Hotel en de kamer zagen er goed uit.

Zondag 22 augustus.

Na een goed ontbijt zijn we met de bus naar Wörgl gegaan. Daar hebben we broodjes en beleg gekocht en hebben op een bankje onze koffie gedronken. We zijn toen richting Niederau gaan volgen totdat we wandelbordjes zagen. We hebben gekozen voor een route over de Mozerlalm. Een flinke klim op een breed pad. Het was weer eens zweten. De route stond beneden aangegeven voor 1.30 uur aangegeven maar na een uur zaten we al boven. We hebben bij een Jausendstation koffie en broodje worst besteld maar voor we dat hadden was het een half uur later. We hebben betaald en een stempel gekregen voor onze wandelkaart. Na een mooie daling hebben we op een bankje met een heel mooi uitzicht nog een broodje en onze soep gegeten. Weer een stukje gewandeld naar beneden en bij Jausendstation Schrofen een ijsje gekocht en een stempel gekregen. (Een Jausendstation is een restaurant voor wandelaars in de bergen).

Toen een stuk over een veld en een stuk op en neer via een mooi bospad. Daarna nog een stukje door Niederau naar ons hotel. We hebben ons gedoucht, omgekleed en onze koffie gedronken. Om 16.36 met de bus naar Auffach via Oberau en Mülthal om het gebied te verkennen. In Auffach bij de kabelbaan gekeken en na 15 minuten weer in de bus gestapt om dezelfde route weer naar Niederau te nemen. Dat is genieten, het lijkt wel vakantie.

Maandag 23 augustus.

We zijn met de bus naar Mühltal gegaan. Dan gelopen tot restaurant Klammrast waar we een stempel en een ijsje hebben gehaald, bij het begin van de Kundler Klamm. We zijn de mooie Kundler Klamm doorgelopen, heen en terug ± 8 km. Een pad met aan beide zijden hoge rotsen en naast je een wild stromend water.

Je moet daar gewoon lopen om te begrijpen hoe mooi dat is. Voor we aan de terugweg zijn begonnen hebben we eerst onze koffie, op een stenen rand bij het water, gedronken. Toen we er weer uit waren zijn we voorbij restaurant Klammrast naar boven gelopen. Tot Jausendstation Hörbigerhof, hebben we door het bos z'n 300 meter behoorlijk steil geklommen. Daar onze wandelkaart laten stempelen en gezeten om een ijsje te eten. Daarna via een verharde weg nog 125 meter gestegen tot Thierbach.

Het Jausendstation waar we moesten stempelen had op maandag een "ruhetag" en was dus gesloten. We hebben een stempel gevraagd in een nabij gelegen hotel waar we een kopje koffie hebben gedronken. We zijn daarna aan de afdaling begonnen. We moesten via een verharde weg maar telkens als we een bospad in de goede richting zagen, doken we erin en zakten we via mooie paden behoorlijk vlug. Na ± 425 gezakt te hebben kwamen we weer in Mühltal vanwaar we de bus naar Niederau hebben genomen.

Dinsdag 24 augustus.

Doel: beklimming Joëlspitze. Om 9.25 met de bus vertrokken naar Auffach en daar een bergbahnkaart gekocht voor € 20,60 en met de Schatzbergbahn naar boven gegaan tot op 1775 meter. Met deze bergbaankaart kan je 6 dagen met de Schatzbergbahn en de Markbachjochbahn 1 x per dag naar boven en naar beneden. Meteen de Schatzberg opgelopen en bij het kruis onze kaart gestempeld. Daarna de Jahnkopf opgelopen. De bordjes gaven aan dat wij route 8 met rood moesten volgen dus zijn we steil naar beneden afgedaald. Het benedenpad moesten we kruisen en eerst de Gern over van 1853. Daarna kwam de Grasing Joch van 1795 meter. Toen stonden we voor de Joëlspitze, 1954 meter, een berg waar je tegenaan mag kijken. Geen zigzag stukken maar bijna recht naar boven. Na een paar keer rust te hebben genomen, kwamen we aan op de top. Op de top kon je maar met een paar mensen staan en er waren twee bankjes waar ± 8 mensen op konden zitten. Toen wij boven kwamen gingen net een paar wandelaars weg zodat wij konden zitten. We hebben gestempeld en hebben ons brood opgegeten. We zijn de zelfde route weer terug gelopen tot het benedenpad. Daar zijn we de rondwandeling om de Schatzberg gaan lopen tot de Schatzbergalm. Daar zijn we gaan zitten om een ijsje te eten. We hebben daar ook besloten om de Schatzberg naar beneden terug te lopen. Eerst een brede grindweg tot een bordje "mittelstation Kogelmoos steil". Dat was geen echt pad maar grasland waarin je kon zien dat er meer mensen hadden gelopen.

Zo zijn we naar beneden gelopen zodat we allebei knikkende knieen hadden. Onderweg begon het te regenen zodat we onze paraplu tevoorschijn moesten halen. Nadat we nog door een stukje bos over boomwortels naar beneden zakten zagen we restaurant Koglmoos wat tegenover het middelstation van de kabelbaan staat. We hebben ons hier getrakteerd op koffie/chocomelk en apfelstrudel met slagroom en hebben hier gestempeld. Nadat we weer waren uitgerust hebben we onze regenjassen aangedaan en zijn naar de kabelbaan gelopen. I.v.m. de harde regen zijn we verder met de kabelbaan naar beneden gegaan. Beneden moesten we een uurtje wachten op de bus dus hebben we nog soep en pindas gegeten. Met de bus zijn we weer naar Niederau gegaan. Ondanks de regen toch een mooie dag gehad.

Woensdag 25 augustus.

Eerst met de Markbachjochbahn naar 1442 meter en onze kaart afgestempeld bij Rübezahl hutte. We zijn route 2 gaan volgen naar de Holzalm/Kasealm (1474 meter), hier gestempeld en een ansichtkaart gekocht. Een stukje verder op een bankje onze koffie opgedronken. Daarna via de 23 naar Hals-gatter (1562 meter) en de 1 gevolgd via een steil pad naar de Rosskopf (1731 meter). Bij een groot kruis hebben we gestempeld en ons broodje gegeten. Het was hier erg mistig, dus hadden we een slecht uitzicht. De 1 terug tot Hals-gatter (1562 meter) en daar de 23 naar de Norderbergalm (1450 meter). Hier waren ze de stempel kwijt dus heeft de waardin datum en handtekening op de kaart gezet.

Dan via een mooi op en neer bospaadje met af en toe een beekje oversteken naar de Jausendstation Rosskopfhütte (1490 meter). Hier hebben we koffie gedronken. We hebben toen gekozen een omweg te maken om ook langs de Jausendstation Holzalm bij Oberau te gaan. Via paden en mooie paadjes zijn we 390 meter gezakt en kwamen we bij de Holzalm (1100 meter) aan. In de Holzalm hebben we een groot glas karnemelk gedronken. Via een paar mooie paden zijn we verder afgedaald in de richting Oberau. Aan het einde van het laatste bospad zijn we nog even gestegen via een verharde weg en een zandpad om bij Jausendstation Riedlhof (1050 meter) de zevende stempel voor deze dag te halen. Daarna weer gedaald en door Oberau gelopen. Het weer werd toen slechter dus hebben we in een bushokje in Oberau op de bus gewacht. Dat was maar goed ook, want het ging toen onweren en er kwam een zware hagelbui. Daarna met de bus naar Niederau gegaan.

Donderdag 26 augustus.

Het was slecht weer. We zijn met de bus naar Wörgl gegaan, toen de trein genomen naar Kitzbühel. Het was nog een stukje lopen naar het centrum. Echt een toeristenplaatsje. We hebben koffie en koek genomen en hebben er wat rond gelopen. Na 2 uurjes zijn we met de trein naar Kufstein gegaan.

Daar zijn we de Inn overgestoken en hebben bij een gezellig restaurant “Kaiserschmarren” gegeten. Het stadje verder bekeken en na 2 1/2 uur met de trein naar Wörgl terug gegaan. Daar moesten we nog een uurtje wachten op de bus dus zijn we daar ook nog even de stad in geweest. Daarna met de bus naar ons hotel in Niederau gegaan.

Vrijdag 27 augustus.

Eerst zijn we met de bus naar Auffach gegaan en naar boven met de Schatzbergbahn. Boven was het vies weer en slecht zicht dus zijn we meteen weer met de kabellbaan terug gegaan. Omdat pas over een uur de bus zou gaan zijn we eerst gaan lopen via het houtpad en de Bachpromenade naar Mühltal. In de omgeving van het houtpad is een houtmuseum en langs het houtpad zijn mooie houtsnijwerken te zien. In Mühltal hebben we in het bushokje onze koffie opgedronken. Het was weer weer mooi weer geworden. Met de bus naar Wörgl gegaan en bij halte Hennersberg uitgestapt om vandaar te lopen naar Niederau.

Na ± 100 meter zijn we eerst onze broodjes op gaan eten. We zaten op een bankje met een prachtig uitzicht over Wörgl. Via een breed pad zijn we naar boven gelopen. Bij een bordje met Eisstein een stukje steil naar boven. Bij een bankje hebben we weer even van het uitzicht genoten. Een stukje een mooi bospaadje volgen en toen werd het weer echt klimmen via een smal steil paadje met aan de zijkant een leuning. Boven bij de Eisstein stonden we op 1110 meter en hebben daar onze kaart gestempeld. Daarna zijn we gaan zakken via een mooi pad door de bossen. Bij Jausendstation Oberhausberg hebben we karnemelk gedronken een onze kaart laten stempelen. Vandaar weer omhoog gelopen, boven en achter Niederau langs naar bergkapel Hoher Stein op 1013 meter. Hier hebben we onze koffie opgedronken. Daar ons weer laten zakken door een weiland en bos en later via een weg naar Niederau.

Zaterdag 28 augustus.

We zijn met de Merkbachjochbahn 1448 naar boven gegaan. Route 2 gevolgd via Brix. Holzalm (1434 meter) HorlerStiege (1474 meter) naar Feldalphorn (1920 meter). De route van HorlerStiege naar de Feldalphorn liep eerst over een licht stijgend paadje tussen kleine beekjes door. Na een poosje werd het behoorlijk klimmen maar wel weer met nooie uitzichten. Boven op de Feldalphorn hebben we ons broodje gegeten en gestempeld. Toen route 3 gevolgd via een omlaag en daarna omhoog lopende kam naar de Schweigberghorn (1989 meter). Hier onze soep gegeten en gestempeld. We zijn daarna een stukje terug gelopen en zijn bij een bordje naar “Hintere Feldalm” naar beneden gegaan. We kwamen na een behoorlijke afdaling bij een paar boerderijen waarvan we denken dat dat de Hintere Feldalm was.

Daarna kwamen we geen bordjes meer tegen en zijn we steeds maar afgedaald. We moeten ± 1000 meter afdalen dus hebben we ons door de bossen maar steeds laten zakken tot we bij een straat kwamen. Daar konden we weer op de kaart zien waar we waren en wat we hadden gelopen. Daar zijn we richting Auffach gelopen tot we een bushalte in het plaatsje Schwarzenau zagen. Omdat we nog een uurtje over hadden hebben we nog een kopje koffie gedronken. Met de bus zijn we naar Niederau gegaan met onze inmiddels bekende buschauffeur en hebben met hem onderweg eetrecepten uitgewisseld.

Zondag 29 augustus.

We zijn weer met de Merkbachjochbahn 1448 naar boven gegaan. Boven zijn we linksaf gegaan via een goed verharde zigzagweg gezakt. Bij een huis zagen we een bordje richting Penningdorff en Niederau. Achter het huis zijn we rechtsaf gegaan en hebben we een naar beneden lopend smal bospad gevolgd.

Beneden hebben we op een bankje koffie gedronken. Later kwamen we op een grasland boven Penningdorff uit. Daarna doorgelopen tot Jausenstation Penningdorff, waar we gegeten en gestempeld hebben. Na het eten zijn we borden naar Niederau gaan volgen. Een redelijk pad en daarna nog een stukje via de normale weg. Bij het Jausenstation Foisching in Niederau , toch nog weer een klim, hebben we een lekker ijsje gegeten en gestempeld. Weer zakken via een weiland en door Niederau naar ons hotel gelopen. Daar zijn we gaan koffie drinken en de koffers gaan inpakken voor de reis van morgen naar Stockach aan de Bodensee. Om half zeven zijn we aan tafel gegaan, om zoals elke avond een goed diner te krijgen.

Maandag 30 augustus.

Na een goed ontbijt zijn we nog door Thomas op de foto gezet voor de internetpagina. Koffers naar beneden gehaald en afscheid van iedereen genomen. We zijn door èèn van de gasten naar het station in Wörgl gebracht.

We hadden voor het Oostenrijkse deel van de treinreis onze zitplaatsen vooraf gereserveerd. Het was een mooie reis door Oostenrijk en boven langs de Bodensee. En zo eindigden we onze vakantie in Oostenrijk en begonnen we aan het familie bezoek in Stockach (Duitsland) bij de Bodensee, natuurlijk ook vakantie. Daar zijn wij nog een week gebleven en samen met familie uit Stockach en Kamen vakantie gehouden om en op de Bodensee.