Vakantie in Berlebeck in het Teutoburgerwald 2022.

 

Voorwoord.

Deze vakantie stond eigenlijk gepland voor 2020. We hadden toen dit vakantiehuis in Berlebeck gereserveerd, maar door de corona beperkingen moest deze vakantiebestemming worden afgezegd. We mochten toen Duitsland niet inreizen en als dat wel was toegestaan, dan waren er veel beperkingen geweest. We zijn toen in Nederland gebleven en hebben een week in Exloo een vakantiewoning gehuurd op een vakantiepark en in Rijssen een week een appartement gehuurd. De vakantie in Duitsland hadden wij verschoven naar betere tijden. De corona problemen zijn nu wat afgezakt dus hebben we een reservering gemaakt voor dit jaar. Gelukkig was er plaats in september dus hebben wij deze periode meteen vastgelegd. Gonnie en ik gaan net als in 2020 met Klaasje en Gerard uit Alkmaar op vakantie. Klaaske en Gerard komen op maandagmiddag 29 augustus naar ons toe. We vertrekken de volgende morgen met hun auto naar het Teutoburgerwald om daar drie weken te genieten van een vakantie in Duitsland.

Dinsdag 30 augustus.

Vanmorgen om half zeven opgestaan, daarna ontbeten en om acht uur vertrokken met de auto uit Assen. Klaaske en Gerard waren gisteren naar Assen gereden en hebben bij ons geslapen zodat wij op tijd konden vertrekken. Om ca. tien uur hebben we een stop gemaakt op een parkeerplaats langs de A30.

Daar koffie gedronken en naar de wc gegaan. Na een half uurtje zijn we weer verder gereden tot vlak bij Detmold, waar wij tegenover een benzinestation op een bankje onze broodjes hebben opgegeten. Hier voor vertrek meneer Arlt opgebeld, zodat hij bij aankomst met de sleutels bij ons vakantiehuis kon staan. En bij aankomst bij "In den Rohren 12 te Berlebeck" stond de eigenaar voor zijn huis om ons te ontvangen. Na een rondleiding door onze vakantiewoning en de betaling van de huur voor drie weken ging meneer Arlt weer weg en hebben wij onze koffers uitgepakt en een lekkere kop koffie gedronken. Om ca. drie uur zijn we met de auto naar het centrum van Detmold gereden en hebben wij de auto geparkeerd vlak bij het LWL-Freilichtmuseum - dat is een openluchtmuseum - en zijn naar de binnenstad gelopen. We wilden bij het vervoersbureau van de bussen vragen welke buskaart wij het beste konden kopen voor de komende drie weken. Vorige keer dat wij in Berlebeck zijn geweest konden wij de "Das Urlauber Ticket" kopen voor het gebied Lippe, maar deze kaart werd nu niet meer verkocht omdat er weinig vraag meer naar is. Bij het kantoor zeiden zij dat deze kaart inderdaad niet meer werd verkocht maar dat zij nu ook geen goed alternatief konden aanbieden. Wel abonnementen maar geen kaarten voor vakantiegangers. Ons plan was om de auto voor ons vakantiehuis te laten staan, maar daar zijn we voorlopig van af gestapt. Dus met de auto en zo af en toe de bus als het niet anders lukt. 

We zullen zien. Vanuit Detmold zijn we naar Heilgenkirchen gereden en hebben bij Reve-supermarkt de boodschappen gekocht voor de komende dagen. Na het afrekenen hebben we nog gezellig een kop koffie gedronken bij de Konditorei bij de Reve. Daarna naar Berlebeck gereden en nog een tijdje op ons grote balkon gezeten, zowel voor als na het avondeten. De start van onze vakantie was weer goed begonnen. We hebben er zin in!

Woensdag 31 augustus.

Nadat wij vanmorgen zijn opgestaan, na een goede nachtrust, zijn we gaan ontbijten. Gisteravond hadden wij besloten om vandaag naar de Externsteine te lopen. Na een kop koffie zijn we omstreeks tien uur in de auto gestapt en hebben een paar kilometer gereden naar het naast gelegen plaatsje Holzhausen. Daar op de parkeerplaats de auto neergezet, de rugtassen op en de stokken in de hand. Daar zagen we de eerste bordjes in de richting van de Externsteine wijzen. We zijn de  Schliepsteinweg gaan volgen via een verhard pad dat later overging in een zandpad. Na een tijdje zagen we de Externsteine al voor ons. We hebben ze twee jaar geleden ook verschillende keren gezien maar het is telkens weer een mooi gezicht. Na een paar minuten zijn we tussen de stenen door gelopen en zijn linksaf de B-route gaan volgen. Daar begon de eerste echte klim. 

Eerst met trappetjes en daarna via boomwortels het smalle paadje omhoog gevolgd tot bij een uitzichtpunt. Vandaar hadden we een mooi uitzicht over de voorkant van de Externsteine en het Oberer-Teich, het meertje voor de stenen. Toen het omhoog lopend slingerend pad gevolgd door de rustgevende bossen. We zijn de B-route gaan volgen naar het Unterer-Teich via naar beneden lopende paadjes. Het was bij aankomst van het meertje Unterer-Teich twaalf uur, dus eerst een broodje met een beker soep. Aan de rand van het meertje hebben we daarvoor een bankje gevonden. Na het eten weer naar de Externsteine gelopen en daar op een bankje nog een kop koffie gedronken met een prachtig uitzicht. 

De terugweg ging weer via hetzelfde pad als de heenweg dus kwamen we ook weer bij de auto terecht. De terugweg ging weer via het plaatsje Fromhausen en kwamen we na 10 minuten weer bij ons vakantiehuis aan. De rest van de middag hebben we op ons balkon gezeten en toen het wat frisser werd zijn we naar binnen gegaan om voor de avondmaaltijd te zorgen. We hebben vandaag weer een prachtige en zonnige dag gehad.

Donderdag 1 september.

Na het ontbijt en daarna koffie, zijn we met rugzakken en wandelstokken in de auto gestapt. Vandaag "Hermanns Denkmal". Daarvoor zijn we van de oostkant van Berlebeck naar de westkant gereden en buiten het plaatsje de auto geparkeerd op de parkeerplaats van hotel-restaurant "Hangstein". Met de rugzakken op en de stokken in de hand zijn we met onze wandeling begonnen. We begonnen meteen al met een klim over een steenachtige bodem. Verderop volgde we de "H-route" via mooie bospaden. 

Dan weer omhoog, dan weer omlaag. Nadat we de Denkmalstrasse waren overgestoken moesten we alleen nog maar stijgen via smalle paadjes. We wilden tussendoor nog even zitten maar dat bankje en tafeltje waar Gonnie en ik vorige keer hadden gegeten was gesloopt. Lag misschien ook te dicht bij de weg? Dus zijn we doorgelopen tot boven bij het Hermanns Denkmal en dat was een hele klim. 

Daar wat foto's gemaakt en beneden aan de voet van het Denkmal op een uitzichtplateau ons broodje en soep opgegeten. Het was rustig. Vorige keer was het veel drukker, misschien omdat het toen in het weekend was. Voor de terugweg hadden we dezelfde route als de heenweg, alleen hebben we onderweg nog op een bankje gezeten om een beker koffie te drinken. Voordat we in de auto zijn gestapt, hebben we eerst nog een ijsje gekocht bij het restaurant en hebben dat op een verderop gelegen bankje opgegeten.

Daarna naar de auto gelopen en na tien minuten waren wij weer bij onze vakantiewoning. Heerlijk om dan weer in een lekkere stoel te zitten en terug te kijken naar alles wat wij vandaag gedaan hebben. Vandaag hadden we prachtig wandelweer met veel zon en af en toe wat bewolking.

Vrijdag 2 september.

De wandeling van deze dag zou gaan naar de ruïne Falkenburg. Vanaf ons vakantiehuis via de Holzhausenstrasse, Faserweg en de Stembergstrasse naar ons beginpunt van de route A5. Het plaatsje Berlebeck ligt tegen een paar bergen op dus moet je vaak klimmen of dalen. Nu dus omhoog. Maar bij het beginpunt van route A5 begon pas de echte klim via een zandpad met veel stenen en gruis. Maar je kreeg er wel mooie vergezichten voor terug. Op een gegeven moment waren wij de route kwijt en zijn we rechtdoor gelopen i.p.v. linksaf. Er waren zoveel bomen weggehaald met daarmee ook de route bordjes. Na een lange tijd geen bordje kwamen we toch weer op de route A5 terecht. 

Maar er was een bordje voor rechtdoor en eentje voor rechtsaf naar beneden. Natuurlijk moesten wij rechtdoor maar wij hebben gekozen om het mooie pad naar beneden te volgen. En we kregen waar voor ons geld, een mooie route maar we kwamen steeds lager en uiteindelijk weer in Berlebeck bij de papiermolen uit. Het was etenstijd en we zagen naast de papiermolen een paar bankjes staan, dus hebben we daar ons broodje en een beker soep genomen. Na het eten zijn we weer via An der Pyramideneiche en Fromhauserstrasse naar de In der Rohren 12 gelopen. De boodschappen die wij zaterdag zouden doen hebben we na een kop koffie gedaan in het plaatsje Horn. Nadat we de boodschappen hadden gedaan hebben we nog even in de konditorei van de Motto gezeten met een kop koffie en een stuk pruimentaart. Het is toch vakantie en de ruïne Valkenburg komt nog wel een keertje.

Zaterdag 3 september.

Met de auto zijn wij vanmorgen vertrokken naar de parkeerplaats bij de Adlerwarte in Berlebeck, waar op dat moment nog een roofvogelshow bezig was. Vandaar zijn we gelopen via de Paderbornerstrasse naar de Kuckucsweg om onze wandeling naar de burchtruïne Falkenburg weer te hervatten. Eerst de Kuckucsweg, een omhoog lopende verharde weg tot het begin van het bos waar we gisteren, zittend op een bankje, hebben gegeten. Daarna het smalle paadje omhoog, route A5 volgend tot het punt waar we gisteren verkeerd afgeslagen waren. Nu de goede kant op route A5 gevolgd met af en toe een beetje zakken maar heel veel omhoog. Op een gegeven moment zagen we de hut waar we rechtsaf naar boven moesten naar de burg Valkenburg. 

Boven aangekomen hebben we genoten van de ruïne en de mooie vergezichten. Zo zagen we verderop het beeld van  Hermanns- denkmal er bovenuit steken. Burcht Falkenburg werd omstreeks 1194 gebouwd en er werd in geleefd tot ca. 1523. Vanaf 2004 heeft een vereniging het onderhoud van deze burcht op zich genomen. Nu worden er rondleidingen gegeven en is het vrij toegankelijk. We hebben wat rondgelopen tussen de muren en torens en zijn na een tijdje weer naar beneden gelopen tot aan de schuilhut om daarin ons broodje op te eten. Na het eten zijn we weer route A5 gaan volgen tot dat we geen route bordjes A5 meer zagen. Om de goede richting aan te houden hebben we de route H maar gevolgd. Jammer dat er veel bomen zijn weggehaald of om geknakt, op sommige plekken lijkt het net een kaalslag. Misschien ook hier een bepaalde ziekte in de bomen, zoals we ook meegemaakt hebben in de Harz. Maar daardoor misten we op verschillende punten de route bordjes en dat is vervelend. Beneden weer via de kerk teruggelopen naar de parkeerplaats en met de auto weggereden. Eerst nog langs de supermarkt in Heiligenkirchen om nog wat broodjes te kopen en daarna naar ons vakantiehuis.

's Avonds zijn we gaan eten bij een Grieks restaurant in Hiddesen, ook een deel van Detmold. Dat werd ons door Klaaske en Gerard aangeboden voor onze verjaardagen in de komende weken. Dankbaar, tevreden en met een volle buik zijn we weer naar huis gereden. Weer een dag voorbij, allemaal dagen met zonnig wandelweer.

Zondag 4 september.

We houden op deze zondag een rustdag. Dat houd in dat we geen lange tocht zijn gaan maken maar heerlijk rustig aan hebben gedaan. Na het ontbijt gelezen,  gepuzzeld en koffie gedronken. Na het eten een klein stukje gewandeld over het pad achter onze woning en na de nabijgelegen waterval. 

Onderweg, zittend op een bankje met een mooi uitzicht, Esther thuis in Utrecht gebeld, zij gaat morgen beginnen met haar vakantie in Den Haag en omstreken. Daarna hebben we in ons vakantiehuis onze kerkdiensten beluisterd die 's morgens in onze kerken waren opgenomen. Mooi om zo betrokken te blijven met je eigen gemeenteleden in Alkmaar en Assen. Na het avondeten weer gezellig gepraat en natuurlijk gelezen. Echt zoals een zondag is bedoeld.

Maandag 5 september.

Met de auto zijn we vanmorgen weggereden via Heiligenkitchen en Hiddesen om de Pivitker-waterweg rondwandeling te maken. Maar we waren een parkeerplaats te vroeg gestopt en geparkeerd. Toen we deze wandeling niet op de bomen zagen staan maar wel de KLIMA erlebnis-rondwandeling, zijn we deze maar gaan volgen. We wisten wel dat het een rondwandeling was maar niet hoe lang. 

Maar toen we een drukke weg overstaken en een breed pad met steentjes moesten opklimmen en toen deze klim lang duurde dachten we: "waar zijn we aan begonnen".  Het was wel een route met mooi uitzichten over de omgeving. Toen we op het hoogste punt van de Grosser Ehberg kwamen, hebben we op een paar boomstammen een beker koffie gedronken en even uitgerust. De afdaling ging over smalle bospaadjes, dan weer in de zon en dan weer in de schaduw. Beneden zijn we langs een grote "Steinbruch", een hap in de berg om stenen te delven voor wegenbouw enz., gelopen. Hierbij worden veel fossielen gevonden waarmee ze de geschiedenis van dit hele gebied kunnen onderzoek en in kaart brengen. Daar hebben we onze broodjes en soep genuttigd. 

Het vervolg van deze route was redelijk vlak maar wel door mooie bospaden tot aan het Donoper-Teich. Daar hebben we op een muurtje nog een beker koffie genomen en zijn daarna doorgelopen via de Krebs-Teich naar de parkeerplaats waar de auto stond. Daar bleek dat het een route van 9,5 km was. Dat hadden wij toch weer mooi gelopen. In Heiligenkitchen nog wat boodschappen gedaan bij de supermarkt en taart gekocht voor morgen. Het was weer een mooie zonnige wandeldag. Dan is het heel fijn om weer op ons grote balkon te zitten met een koud glas drinken.

Dinsdag 6 september.

Deze dag zijn er toch ook weer leuke dingen te melden. Het eerste is dat wij een week geleden uit Nederland zijn vertrokken. Het tweede is dat ik vandaag mijn verjaardag mocht vieren. We hebben een prachtige week achter de rug, een week met mooi wandelweer. We hebben genoten van de omgeving van Detmold, vooral van de mooie wandelingen. Af en toe zwaar en niet zo goed aangegeven maar de bossen waren prachtig. Vanmorgen hebben Klaaske en Gerard voor de slaapkamerdeur "lang zal hij leven"  gezongen en Esther heeft dat via de telefoon gedaan. Mooi al die felicitaties op je vakantieadres.

Na het ontbijt koffie met gebak en na het middageten zijn we in de auto gestapt om een klein rondje in Detmold te lopen. We hebben wat kaarten om te versturen gekocht en hebben voor een ijswinkel een lekker ijsje gegeten. Het was echt benauwd in de winkelstraatjes. Nadat wij de auto weer hadden opgehaald uit de parkeergarage in het centrum zijn we weer vertrokken naar Berlebeck om weer lekker op ons balkon te lezen en te puzzelen.

Woensdag 7 september.

Na het koffie drinken op ons balkon zijn we met de auto vertrokken naar de parkeerplaats "Am Barenstein" aan de rand van Holzhauzen. Vandaag een ingekorte route naar de Externsteine. Vorige week zijn we via een breed pad naar de mooie Exsternsteine gelopen maar nu via een mooie bospad over de Barenstein. Het eerste stuk naar boven en daarna het pad, de B-route, naar beneden gevolgd tot de stenen. Het laatste stuk zigzaggend met telkens zicht op de Externsteine, wat mooie foto's opleverde.

Tegenover de stenen een beker koffie gedronken en daarna naar het info-kantoor gelopen waar binnen filmpjes en verdere uitleg over de Externsteine kon krijgen. Daarna weer gelopen in de richting van de stenen en op een bankje achter de stenen ons broodje opgegeten. 

Vandaar de route vervolgd via een mooi bospad met aan de zijkant een klein beekje met veel mooie paddenstoelen en Elfenbankjes. Bij de parkeerplaats weer in de auto gestapt en naar Horn gereden om weer wat boodschapjes te kopen. Weer een dag met mooi en droog wandelweer, al had het 's nachts wel wat geregend.

Donderdag 8 september.

Wat een dag was het vandaag. Regen, regen en nog eens regen. Op zich zelf is die regen best goed voor de tuin maar wandelen met een natte ondergrond levert vaak glijpartijen op. In het bos op de steentjes en boomwortels is het dan goed uitkijken. 

's Morgens begon het te regenen en om ca. vijf uur werd het weer droog. Buiten het eten en drinken hebben we ons vermaakt met lezen, puzzelen en hebben we vanmorgen een spelletje gedaan. 's Avonds hebben we nog even buiten gezeten maar het werd al vlug donker en koud. Het was wel een vakantiedag maar geen wandeldag.

Vrijdag 9 september.

Vandaag eerst maar op Weeronline gekeken welke weersvoorspelling er voor deze dag was. Af en toe regen, dus geen boswandeling. We zijn in de auto gestapt om twee plaatsjes te bekijken nl. Lemgo en Bad Salzuflen. Van Berlebeck via Detmold naar Lemgo gereden over de 238. Toch wel mooi die landerijen met op de achtergrond de bergen. In Lemgo zijn we naar het station gereden en hebben op de straat voor het station de auto geparkeerd. We zijn de straat tegenover het station ingelopen tot dat wij bij de Mittelstrasse aankwamen. Daar is het begin van het voetgangersgebied en zagen wij links en rechts de mooie en gekleurde vakwerkhuizen. In het begin van deze straat hebben we in een parkje bij een fontein een beker koffie gedronken. 

Daarna bij de Marktplatz in de richting van het Toeristenbureau gelopen om een plattegrond en ander informatie te halen over Lemgo. Toen de naastgelegen Sint Nicolai Kirche met zijn twee verschillende torens van buiten en van binnen bekeken. Teruggelopen naar de Mittelstrasse en deze verder bekeken en genoten van de verschillende bouwwerken. Aan het einde van de straat rechtsaf geslagen en via de Rapenstrasse en de Breitestrassen richting de auto gelopen. We wilden ons broodje in het parkje langs de Bega opeten, maar toen we de bankjes op de Hoger Wal zagen begon het te regenen en onweren. We zijn toen vlug doorgelopen naar de auto en hebben ons broodje en soep in de auto opgegeten. Na het eten alles opgeruimd en vertrokken naar Bad Salzuflen. Inmiddels was het weer droog geworden. We kwamen daar langs het station en zagen daar een parkeerplaats. We moesten daar een drukke straat oversteken en wat trappen omhoog. Dan via de Hindenburgstrasse en de Schiesshofstrasse zijn we naar het centrum gelopen. Het was er gezellig druk met veel terrasjes zo links en rechts. 

Vlak bij het Toeristenbureau staan hoge wanden, de zogenaamde "Erlebnisgradierwerk". Wanden van 81 meter lang en 9 meter hoog, begroeid met Schwarzdornbundel. Het zoute water hiervan wordt opgevangen en voor de gezondheid gebruikt. Daarnaast is er een groot "Kurpark" , waar mensen weer kunnen aansterken. Daar hebben we ijs gekocht en dat tegenover een aangeklede muur opgegeten. Na dit alles zijn we weer terug gelopen in de richting van het station en auto en zijn na het instappen weer terug naar Berlebeck gereden. Op een paar regenbuitjes na hebben we toch een mooie dag gehad.          's Avonds onder het eten heeft het nog heftig geonweerd maar toen zaten we heerlijk thuis.

Zaterdag 10 september.

Wij hebben de afgelopen vakantiedagen al veel gezien en ook veel gewandeld door bossen, over bergen, geklommen en gezakt. Gonnie en ik houden ervan om in de vakanties bijna elke  dag te wandelen en dan zo af en toe een vrije dag te nemen als rustdag om boodschappen te doen en rustig aan te doen.

Klaaske en Gerard vonden dat ook mooi, maar wilden de tweede helft van onze vakantie toch echt vakantie houden. Zij wilden rustig aan doen, lezen en puzzelen op het balkon en zo nu en dan met de auto gaan rijden en een wandeling ter plaatse maken en plaatsjes te bezoeken en daar koffie te drinken.

Gonnie en ik zijn na het middageten een stukje gaan wandelen om ons vakantiehuis heen. Eerst zijn wij onze straat uitgelopen en zijn linksaf de Holzhausenstrasse ingeslagen in de richting van Holzhausen. Dan kom je de Stemberg tegen en dat is weer zo’n klim door Berlebeck. Tijdens het eerste deel van de wandeling ging het ook nog regenen, dus de paraplu erbij gepakt. We lopen meestal met twee stokken, maar dat was niets met ook de paraplu erbij. Dus twee stokken in één hand en de uitgevouwen paraplu in  de andere. Wij zijn zo doorgelopen tot het weer droog was en we een bankje hadden gevonden met een mooi uitzicht. Gelukkig hadden we onze zitmatjes meegenomen, zodat we droog konden zitten.

Daar hebben wij onze meegebrachte koffie opgedronken met op de achtergrond de geluiden van de boswerkers. Ze hadden weer bomen nodig voor openhaardhout. Na een uurtje zijn we weer terug gelopen en de Strangweg ingeslagen en dat ging weer naar beneden met een uitzicht over Berlebeck en we zagen nog het zwaard van het Hermannsdenkmal boven de bomen uitsteken. We zijn verder het voet- en fietspad langs de Fromhauserstrasse gaan volgen, langs de achterzijde van onze vakantiewoning. Zo kwamen we weer bij Holzhausenstrasse uit en zijn we weer terug naar huis gelopen. Op de regenbui na was het toch wel weer een mooie wandeldag.

Zondag 11 september.

De morgen hebben we gebruikt om een spelletje te doen en om koffie te drinken. Na een paar broodjes zijn Gonnie en ik een korte wandeling gaan maken. Eerst zijn we naar de papiermolen boven in Berlebeck gelopen. Vandaar weer gaan zakken richting zwembad en daarna de Berlebeck, een smal stromend water, gaan volgen en bij de Fromhauserstrasse weer richting huis gelopen. 

Thuis in de woonkamer onze kerkdienst via de tablet beluisterd en koffie gedronken. Tijdens ons gesprek dat wij vanmiddag onder het lopen hadden, hebben wij besloten dat wij voor ons tweeën een zevendaagse buskaart zullen kopen zodat wij onze wandelingen in en om Detmold kunnen blijven volgen. Klaaske en Gerard konden dan de auto gebruiken om hun vakantie-ideeën te verwezenlijken.

Maandag 12 september.

Omdat Gonnie deze dag jarig was, zijn we `s morgens in de auto gestapt om ergens koffie met gebak te nemen. Eerst naar Detmold gereden en daar bij het vervoersbureau van de bussen een “7 Tagen Ticket” gekocht voor het gebied Detmold-Horn-Bad Meinberg, een gebied waar wij nog vele wandelingen hadden gevonden. We kunnen dan met de bus of trein in dat gebied reizen en bij een beginpunt van een wandeling uitstappen en later weer bij een andere halte aan het einde van een route weer instappen.

Omdat we op de maandagmorgen in Detmold geen gezellig plekje konden vinden voor de koffie zijn we naar de Konditorei van de Reve in Heiligenkirchen gereden. Daar konden we zelf ons gebak uitzoeken en hebben ze goede koffie en thee. Omdat het de verdere dag nat en koud was, zijn we spelletjes gaan doen en hebben we gepuzzeld en gelezen.

Dinsdag 13 September. 

Vanmorgen zijn Gonnie en ik om negen uur de deur uitgegaan om met de bus en trein naar Leopoldstal te rijden om daar te wandelen. Klaaske en Gerard zijn het Freilichtmuseum gaan bezoeken. Het Freilichtmuseum is een openluchtmuseum met huizen en gebouwen uit Duitsland die ergens zijn afgebroken en in dit museum weer opgebouwd. Je kan vanaf beneden bij de ingang met een oude huifkar door het museum rijden en ergens uitstappen. Gonnie en ik zijn bij een vorige vakantie in dit museum geweest. Wij zijn dus in de bus gestapt en overgestapt in Detmold op de trein in de richting van Paderborn en bij het stationnetje van Leopoldstal uitgestapt. Het doel was de Eggetoren op 460 meter hoogte. Eigenlijk moesten we over twee bergtoppen.

De eerste was na een behoorlijke klim over smalle paadjes met stenen en boomwortels zigzaggend door bosjes maar ook met stukken bos waar veel bomen waren omslagen, waar door de wind lege plaatsen waren gemaakt. Wij kwamen eerst aan bij het Lippische Velmerstot met een zandstenen obelisk.

De tweede top was de Preussische Velmerstot met een uitzichttoren. Voordat we bij deze toren waren, hebben we eerst op een bankje onze broodjes en soep opgegeten. Vanaf deze toren hadden wij een prachtig uitzicht over de omgeving.

Het was een beetje heiig maar anders kan je van dit punt af de Brocken in de Harz zien. We hadden tot na de afdaling de V-route gevolgd maar opeens waren we deze tekentjes kwijt. We zijn de paden maar beneden gelopen en beneden een S-route gevolgd door het Silberbachtal, een van de populairste wandelstukjes van dit natuurpark.

Vlakbij Leopoldstal kwamen we weer de V-route tegen en hebben deze route gevold. We zijn nog een stuk door een bos gelopen via slingerende paden en door een wijk van Leopoldstal en zo kwamen we weer bij het treinstationnetje. Na een kwartiertje wachten bij het perron van Leopoldstal konden we met de trein naar Detmold en vandaar met bus 701 naar de bushalte Forelle in Berlebeck. Toe we in ons vakantiehuis binnenkwamen had Klaaske koffie gezet dus konden we meteen aan de koffietafel aanschuiven. En dat is dan echt wel lekker na zo’n wandeldag.

Woensdag 14 september.

We zijn weer begonnen in Leopoldstal bij het station. Wij wilden lopen van Leopoldstal naar Horn via route-V, route A1 en een driehoekje. De route-V was het eindgedeelte van de vorige dag maar dan in omgekeerde volgorde. Door de woonwijk en door het mooie bos buiten Leopoldstal tot aan de Silbermuhle. Daar hebben we gezocht naar de route A1 maar die was daar niet te vinden en ook geen bordje met de plaats Horn er op. Dan maar de kaart en kompas erbij.

Toen we een stukje in de richting van Horn waren gelopen, zagen we een versleten A1 op een boom staan. Dat pad zijn we ingeslagen en bij afslagen kwamen we heel onduidelijke A1-tjes tegen maar vlak bij Horn kwamen wij op de route driehoekjes tegen. Deze driehoekjes konden we ook op de kaart vinden, dus zaten wij op het goede pad. Zo kwamen wij Horn binnen gelopen. We liepen door een woonwijk en kwamen via de driehoekjes aan de lantarenpalen in het centrum terecht. Bij het busstation hebben we ons broodje en soep opgegeten. We zijn nog even de Netto-supermarkt binnengelopen om drie glazen potjes Sulze te kopen om volgende week mee te nemen naar Assen. Daarna zijn we vanaf halte Friedenseiche tegenover de Netto, met bus 782 naar Heiligenkirchen meegereden om daar over te stappen naar Berlebeck. Toen we daar waren overgestapt, zagen we de auto van Klaaske en Gerard voor de Reve-supermarkt staan. Zij waren in een park nabij Detmold wezen lopen en zijn daarna de boodschappen gaan doen. Wij zijn ook de supermarkt binnengelopen en hebben in de Konditorei samen koffie gedronken en daarna samen met de auto naar ons vakantiehuis gereden.

De wandeling van Leopoldstal naar Horn was goed verlopen, maar nadat wij ons broodje hadden gegeten bij het busstation is het gaan regenen en het is de hele dag doorgegaan met regenen.

Donderdag 15 september.

Vanmorgen na het ontbijt zijn we weer met de bus naar Detmold gereden maar nu uitgestapt in de Rozental en overgestapt op bus 776 de richting van Bad Meinberg. We zijn uitgestapt in het plaatsje Diestelbruch, bij halte Leistruper Wald. Vandaar zijn we gelopen door de Leistruperstasse tot de parkeerplaats waar de L-route begon. Deze wandeling is tussen Detmold en Bad Meinberg en het gebied heet Leistruper Wald. Eerst liepen we via een "Wald-erlebnispfad" een "leerpad" over de natuur in dit gebied. Dwars door het dichte bos op en neer over smalle paadjes.

Aan weerszijde bordjes met informatie over bomen, struiken, vogels en andere dieren. Nadat het "leerpad" was afgelopen zijn we over verharde en onverharde paden gelopen. In een schuilhut hebben we een beker koffie gedronken en daarna naar de "Opferstein”, een gedenkpunt, gelopen. Daar waren wij even het spoor bijster. We konden geen L meer op de bomen vinden. We zijn daar beiden een pad ingelopen, nou je een pad? Veel omgehakte bomen lagen op de grond maar na wat gezoek had Gonnie weer een L gevonden.

Verder was de L-route overal goed aangegeven. Een route met prachtige uitzichten. We zagen Detmold en het Hermannsdenkmal in de verte. Op een bankje met uitzicht hebben we ons broodje en soep opgegeten. Nadat we weer bij ons beginpunt aangekomen waren, zijn we weer naar de bushalte gelopen. Ditmaal met bus 777 naar Detmold en bus 701 naar Berlebeck terug gereden. Thuis op ons terras nog een kopje koffie gedronken, napraten en het verslag maken. Klaaske en Gerard kwamen een uurtje later thuis. Zij waren met hun auto naar Horn gereden om daar rond te kijken. Het was prachtig wandelweer en een mooie wandelroute.

Vrijdag 16 september.

Deze dag omgeving van Bad Meinberg. Met een overstap zijn we met bus 701 en 782 naar het plaatsje Bad Meinberg meegereden. Vanaf het busstation hebben we de bordjes richting kurpark gevolgd. We wilden de K-route volgen vanaf het kurpark genaamd: "Meinberger Kulturmeile". In het park kwamen we eerst een paviljoen tegen waar een bron in was voor bronwater en daar zagen we ook de eerste bordjes met een K. We zijn rechtdoor gelopen langs de grote vijver met fontein en onder de weg door en daarna alleen nog bos. We hebben de route via smalle paadjes gevolgd. Bij de meeste bomen en struiken stonden bordjes met de namen van deze bomen of struiken. Dus ook eigenlijk een leerpad.

Zo zijn we de K-route met af en toe een klim maar steeds door het bos gegaan. Op een moment moesten we een smal paadje omhoog naar een "Wartturm", een vroegere uitkijkpost om bij aanvallen van een vijand het plaatsje Horn te kunnen waarschuwen. Nu zag je daar nog een ruïne van met een dak er over heen. Bij de afdaling waren we de K even kwijt, dus zijn we in de goede richting blijven lopen tot we weer het goede pad hadden gevonden. Op die plek stond een bankje met een mooi uitzicht, waar we ons broodje en soep hebben opgegeten. We zijn daar nog een tijdje blijven genieten van het uitzicht en zijn daarna de route gaan inkorten. De voorspelling was dat het omstreeks half twee zachtjes zou gaan regenen dus zijn we in de richting van het busstation met de mooie bloemen teruggelopen.

Nadat we in de bus zaten die om half twee vertrok, was het nog steeds droog maar toen we in Heiligenkirchen moesten overstappen, kwam de regen met bakken uit de lucht. We moesten daar 50 meter lopen om bij de andere bushalte te zijn, dus behoorlijk nat. Na 11 minuten kwam bus 701 voorrijden en 8 minuten later waren we uitgestapt in Berlebeck. Op weg naar onze vakantiewoning was het alweer droog. We hebben onze natte kleding thuis meteen uitgehangen. Klaaske en Gerard hadden een wandeling in Berlebeck gemaakt, dat is ook altijd weer klimmen en zakken. Samen bij thuiskomst koffie gedronken. Het was toch weer een mooie wandeldag en de regen was weer goed voor de tuin van ons vakantiehuis.

Zaterdag 17 september.

Weer eens een klimdag. 's Morgens zijn we wat vroeger opgestaan en een vroegere bus genomen. Bus 701 rijdt elk kwartier van Berlebeck via de stad en het station naar de wijk Pivitsheide. We zijn meegereden tot halte Schwarzenbrink en vandaar gelopen naar de Hasselbach-stausee, waar de "Pivitker wasserweg" begon. Deze route hebben we gelopen via de Donoper-Teich naar de Krebs-Teich. Een prachtige route langs deze meertjes die verbonden zijn door slingerende beekjes in een heuvelachtig bosgebied. Bij het Krebs-Teich hadden wij onder het genot van een beker koffie, besloten om niet de route terug af te maken maar de H-route te gaan volgen tot boven bij het Hermans-denkmal.

We zijn al eerder in deze vakantie vanaf Berlebeck, dus de zuidkant, naar boven geklommen maar nu kwamen we van de noordkant naar boven en dat was een stuk steiler. Het weer werkte ook goed mee. De voorspelling was dat het omstreeks half twaalf lichte neerslag zou komen maar het is tot half twee droog en zonnig geweest. Dus een pittige klim met onderweg een lunchstop om onze broodjes en soep op te eten. Boven kwamen we achter de blokhut uit waar braadworsten en ijs werd verkocht. Dus ik een braadworst en Gonnie een lekker ijsje, volgens ons hadden wij dat wel verdiend.

Daarna zijn we naar de bushalte gelopen, waar de "Tourism Linie 792" zou vertrekken. We moesten daar nog 20 minuten wachten en toen pas begon het opeens goed te regenen. We konden schuilen onder een boom tot de bus kwam. Na het uitstappen in Berlebeck was het weer droog, dus konden we het zonder paraplu doen. Wij waren dankbaar dat we weer een mooie wandeldag hadden gehad. Klaaske en Gerard kwamen wat later thuis. Zij waren naar Bad Meinberg gereden om daar te wandelen. Zij hebben bijna dezelfde wandeling gemaakt die wij gisteren hadden gemaakt. Zo is er weer een vakantiedag voorbij, nog drie te gaan.

Zondag 18 september.

Alleen het weerbericht al: “Zwaar bewolkt en regen, erg koud weer. Vandaag een thuisblijf dag. Lezen, spelletjes, puzzelen en luisteren naar de kerkdiensten van onze kerken.

Het programma van vandaag hebben we verschoven naar de volgende dag. Het weer zou weer beter worden.

Maandag 19 september.

De laatste dag in Berlebeck. Gisteren wilden we nog even naar de Externsteine lopen, maar door de regen lopen is niet zo lekker dus vandaag zijn we gaan lopen via Holzhausen en Externsteine naar Horn. Bij vertrek uit onze vakantiewoning zagen we boven de omliggende bergen een behoorlijke laag dichte mist hangen. Maar we zijn toch vertrokken omdat het de laatste keer was dat wij nog naar de Externsteine konden lopen. We zijn aan de achterzijde van ons vakantiehuis langs gelopen en via het voet- en fietspad naar de rand van Holshausen gelopen.

We moesten nog een stuk door Holzhausen lopen naar het begin van de B-route en dat was een goede klim. We hebben boven het plaatsje op een bankje een beker koffie gedronken. Daar dachten we aan b.v. de schoolkinderen die elke dag van boven naar beneden naar de bushalte moeten lopen en in de middag weer naar boven. Na de koffie zijn we weer gaan lopen. Via een breed bospad gingen wij het bos in waar we op 7 september het bos uitgekomen waren. Het was weer een mooie route tot bij de mooie Externsteine. Na dit natuurmonument zijn we rechtsaf geslagen langs de zijkant van deze stenen. Na een paar honderd meter zijn we het pad richting Horn ingelopen.

Vandaar waren we zo bij de supermarkt in Horn om nog een paar pakjes speciale thee te kopen om de volgende dag mee naar Nederland te nemen. Daarna zijn we naar het busstation gelopen om daar op een bankje ons broodje en de soep te eten. Vandaar zijn we met de volle bus 782 met veel schoolkinderen naar het plaatsje Heiligenkirchen meegereden. Gelukkig stapten er een aantal uit in Holzhausen, zodat wij konden zitten. In Heiligenkirchen moesten wij overstappen op bus 701 om bij de halte Forelle weer uit te stappen. Voor de laatste keer naar boven lopen via de Framhauserstrasse naar In den Rouren 12 in Berlebeck. Om half zes zijn we alle vier in de auto gestapt om weer naar Horn te rijden. Wij hadden daar een restaurant gevonden en daar gereserveerd voor zes uur. We hebben daar heerlijk gegeten en weer naar huis gereden om onze laatste avond te vieren met een spelletje “Mens erger je niet”.

Dinsdag 20 september.

De dag van onze terugreis. Om half negen was de auto volgeladen met onze koffers en tassen. De “Tomtom” was ingeschakeld en wij waren ook allemaal ingestapt. De avond vooraf hadden we al telefonisch afscheid genomen van meneer Arlt, we konden alle deuren zo dichttrekken en vooraf de sleutels op de tafel leggen.

De terugreis kwamen we langs dezelfde wegen als op de heenweg. Bij een restaurant langs de autoweg hebben we nog een beker koffie gedronken en de wc bezocht. Om half één waren we in Assen en dankzij Gerard die de auto bestuurde kwamen we veilig thuis aan. We hebben thuis wat broodjes gegeten en daarna zijn Klaaske en Gerard doorgereden naar hun huis in Alkmaar waar zij in goede gezondheid zijn terecht gekomen.

                                                                                                                                                                      Wij tweetjes zijn ook meteen begonnen met het uitpakken van de koffers. We mogen terugzien op een mooie vakantie. Over het algemeen mooi vakantieweer en in een prachtig vakantiegebied.

      Dit verslag is geschreven door Johny Craanen.