Een week in de omgeving van Southampton in Engeland,
Donderdag 21 maart.
`s Middags zijn Gonnie en ik
vertrokken om met de trein via Rotterdam naar Hoek van Holland Haven te reizen
om in Engeland, Southampton, onze dochter Esther te bezoeken. Bij aankomst
zagen we de boot van Stena Line al liggen. Het inschepen kon tussen 18.45 en
21.45 uur dus konden wij zo doorlopen via de balie waar wij ons moesten
inschepen. We hadden al alles vooraf gereserveerd en betaald dus kregen wij
daar onze reispapieren en de hut sleutelkaarten. Na de douane moesten we een
groot stuk lopen via gangen schuin naar boven. Je kon lopen of met je bagage
gebruik maken van de rolbanden waarop je kon gaan staan, dan ging je vanzelf.
Op de Stena-Britannica één van de schepen van de Stena Line werden we
opgevangen en doorgestuurd naar de 10de verdieping waar onze hut
was. Een prachtige hut met een stapelbed, bank en tv. Ook was er een wc en
douche. We hebben ons even opgefrist en zijn het schip gaan verkennen. Omdat we
de volgende morgen weer vroeg op moesten staan zijn we ook vroeg naar bed gegaan.
Vrijdag 22 maart.
`s Morgens om half zes werden we
wakker gemaakt met het liedje “Don't
Worry Be Happy” van Bobby McFerrin door de boordluidspreker. Je bent meteen
wakker en dat liedje zit uren later nog in je gedachten. Wassen, eten en
spullen inpakken. Om half zeven konden we van de boot af en liepen we via de
pascontrole, douane en een paar lange gangen naar de trein. De trein naar
Londen Liverpool Street stond al klaar dus konden we gaan zitten en lezen.
De treinreis van Harwich naar Londen duurde van 07.15 tot 08.54
uur. We waren blij dat we bij het beginstation waren ingestapt want de trein
werd steeds voller, zo in de spits. In Liverpool Street moesten we bus 26 naar
Station Londen Waterloo zoeken en we stonden natuurlijk aan de verkeerde kant
van het station. Na wat uitleg met andere reizigers kwamen we bij de bushalte.
Eerst de verkeerde kant, want ze rijden daar links, hadden we kunnen weten. De
eerste bus 26 wilde ons niet meenemen omdat we niet gepast konden betalen dus
een paar bananen in een nabijgelegen winkel gekocht en we hadden wisselgeld
voor de volgende bus. Bus 26 rijdt daar elke 12 minuten, dus dat wachten valt
wel mee. Na een klein ritje door Londen kwamen we bij Londen Waterloo aan van
waar we om vijf over tien zijn vertrokken. We hadden een mooie rit naar
Southampton, via mooie landschappen en plaatsen, waar we om 11.22 uur
aankwamen. In Southampton hadden we Ibis Budget Hotel gereserveerd, vlak
tegenover het station. We hebben ons aangemeld, ons heerlijk verfrist en wat
gegeten. We hadden een eenvoudige kamer met douche/wc en een goed bed. Wat niet
goed was, dat was de regen. Maar we wilden toch de parken en stad van
Southampton bekijken dus de jassen aan, de paraplu op en lopen maar. Eerst naar
het stadhuis met zijn mooie bibliotheek. Omdat Esther op kamers zit in
Southampton maakt ze veel gebruik van deze bibliotheek om te lezen en te
studeren. Vandaar zijn we via een paar mooie parken (wat is mooi als het
regent) naar de werkplek van Esther gelopen om haar op te halen. We zouden
samen de oude stad bekijken en koffie drinken.
Southampton heeft zowel een mooi
nieuw winkelcentra als een oud stadsdeel. Een oud stadsdeel met hoge muren
omringt. Zo hebben we geslenterd over de oude stadsmuur en door het oude
gedeelte van deze stad – het was toen gelukkig droog. Ook zijn we bij de haven,
station en het stadsdeel geweest wat een rol heeft gespeeld bij het vertrek van
de Titanic uit Southampton, die een paar dagen later gezonken is.
Aan het einde van de middag zijn we met de bus naar de woning van
Esther gereden om te kijken waar zij woont en om warm te eten. Esther woont te noordwesten
van het centrum, daar deden we ca. 15 minuten over. Na het eten zijn we weer
naar ons hotel teruggegaan. Het was een koude en natte dag maar we hebben veel
mooie dingen gezien. Een geslaagde dag.
We wilden deze reis ook wat van de omgeving van Southampton zien
dus deze zaterdag eerst een treinreisje. Esther had dit reisje al eens eerder
gemaakt dus zijn Gonnie en ik na het ontbijt naar het station gelopen om de
trein te nemen naar Basingstoke. Het had in de nacht goed gesneeuwd, alles
naast de trein was wit. In Basingstoke was het nog even aan het sneeuwen. Vanaf
het station Basingstoke met een busje naar het “Milestonemuseum” gereden dat
een stukje buiten de plaats lag. In een hele grote hal vind je daar binnen
alles over Engeland. Heel veel huizen, fabrieken, winkels, brandweer, bruggen
en straten zijn daar nagebouwd zodat je het gevoel hebt dat je midden in een
Engelse stad staat. Auto`s, fietsen en bussen staan in de straten en kinderen
spelen en volwassenen zijn aan het werk. Het zijn poppen maar ook net echt. Zo
kan je werkplaatsen bezoeken en zien hoe de oude stoommachine werkt. Echt de
moeite waard om daar een kijkje te nemen.
`s Middags zijn we op de terugweg nog uitgestapt in Winchester en
hebben we daar een paar uurtjes rondgelopen. We zijn daar bij de grote hal met
de ronde tafel geweest. Zo zijn we langs de Kathedraal van Winchester en nog
vele mooie oude gebouwen gelopen. Als je dan ook nog in de museums en in de
Kathedraal wilt kijken heb je niet genoeg aan één dag. We hebben nog een stukje
de snelstromende rivier Itchen gevolgd en daarna via het centrum terug naar het
station gelopen. We hoefden niet lang te wachten tot er weer een trein ging dus
konden we zo weer instappen naar Southampton. We hadden deze dag weer genoeg
indrukken gekregen van het wonen en leven in Engeland.
Zondag 24 maart.
`s morgens na een goede nachtrust en ontbijt naar de Above Bar
Street gelopen waar we met Esther hadden afgesproken. Esther gaat daar zondags
naar de Above Bar Church in deze straat die om 11 uur begint. Vooraf is er
vanaf half elf koffiedrinken en dat leek ons wel mooi om met deze mensen de
zondag te beginnen. Gezellig zo en daarna een mooie kerkdienst meegemaakt. Na
de dienst hadden we afgesproken met Esther en een ander echtpaar om met de bus
naar Netley te rijden om daar in het naastgelegen Royal Victoria park te
wandelen. Na het uitstappen zijn we eerst bij de ruïne van de Netley Abbey
wezen kijken. Je kunt daar alle overblijfselen zien van wat er is overgebleven
van de grote kerk. Door de grote bogen en muren is te zien hoe het vroeger is
geweest. We hebben een beschut plekje gezocht om ons broodje en de soep op te
eten. Het zonnetje was er wel maar het bleef behoorlijk koud. We zijn door de
hoofdstraat van Netley gelopen naar het park. Het Royal Victoria Country park
is een mooi onderhouden park met in het midden de overgebleven kerk van het
toenmalige hospitaal. Er rijdt ook een treintje door het park dus zijn we naar
het stationnetje gelopen en ingestapt. Leuk hoor, zo’n ritje. Het trof, want
later bij het uitstappen merkten wij dat de machinist een Nederlandse vrouw
was. Dus even wat nieuws met elkaar uitwisselen, even in het Nederlands.
Daarna
zijn we naar de “War Graves Cemetery” gelopen aan de noordoost zijde van het
park. Alle-maal oorlogsgraven tegen een heuvel aan. De terug-weg ging weer door
het park maar dan aan de zeekant en daarna door naar de bushalte in Netley. In
Southampton lekker gegeten in de pub en daarna naar ons hotel om nog lekker te
lezen voor het slapen.
Wij wilden deze dag naar Portsmouth ten zuiden van Southampton.
Esther was er twee weken geleden geweest met haar broer Alex dus bleef zij in
Southampton en is gaan werken bij de vrijwilligersorganisatie waar zij twee
dagen in de week vrijwilligerswerk doet. Dus in de trein gestapt en op naar
Portsmouth-Harbour. We zijn meteen naar het museumgedeelte bij de haven gelopen
(Historic Dockyard) met direct al een prachtig gezicht op de HMS Warrior. De
zeehaven van Portsmouth wordt
gedomineerd door HMS Warrior 1860. Zij combineert de vindingrijke geest van het
Victoriaanse tijdperk perfect met stoom en varen met een revolutionair ontwerp.
Haar ijzeren romp en ondoordringbare kern maakte haar bijna onoverwinnelijk.
Haar immense dekken zijn ideaal om te ontdekken. Bemand door 700 mannen, het
leven aan boord was hard. Er waren tot wel 176 mannen nodig om het anker te
hijsen.
We zijn eerst langs een aantal gebouwen gelopen tot bij de HMS
Victory. We konden aan boord via de loopplank en moesten ons bukken om in het
schip te komen. Het is een prachtig schip binnen maar ook buiten. Wij hoorden
het volgende: “Nelson scheepte in vanuit
Oud Portsmouth in 1803 om de vloot naar de overwinning bij de Slag bij
Trafalgar te leiden. Hij stierf aan boord HMS Victory en is onsterfelijk als de
grootste marinepersoon ooit. Voor de strijd had de Victory het land al goed
gediend. Meer dan 800 mannen woonden en streden aan boord, zelfs kinderen van tien. Sommigen waren gedwongen te vechten voor hun land”.
Na bezichtiging van de HMS Victory zijn we in het “National Museum
of the Royal Navy” geweest. Nadat we buiten op een bankje onze broodjes en soep
hebben opgegeten zijn wij naar de rondvaartboot gelopen. Met deze boot hebben
we een rondvaart gemaakt door de marinehaven en kregen onderweg uitleg over de
schepen die daar lagen. Na terugkomst bij de aanlegsteiger zijn we weer naar
het station Portsmouth-Harbour gelopen. Met de trein naar Portsmouth-stad
gereden en daar uitgestapt om in het centrum nog een kopje koffie te drinken en
een deel van het centrum te bekijken. Met de trein weer teruggereden naar
Southampton. Het was wel weer een droge dag maar wel weer een koude dag.
Alweer de laatste dag in Engeland. Het was de bedoeling om naar
Hythe te varen en daar Hythe te bekijken en een wandeling in het Nationale park
“New Forest” te maken. Het was weer koud en dan met een open boot de rivier
over te varen leek ons niets dus blijft dat staan tot een volgende keer. We
hebben gekozen om een wandeling te maken in en om Southampton. Na het ontbijt
hadden wij met Esther bij het station afgesproken om eerst een Old Cemetery,
oude begraafplaats te
bezoeken. Op deze begraafplaats zijn veel mensen begraven die zijn omgekomen
bij de ramp met de Titanic die uit Southampton was vertrokken. Daarna door één
van de mooie parken van Southampton “The Commen” gelopen en bij “The Hawthorns
Urban Wildlife Centre” een natuurmuseumpje, een kop koffie gedronken. Daarna
weer gaan zakken richting centrum en bij het Titanic–herdenkingsmonument onze
broodjes en soep opgegeten. Achter dit monument ligt op volgorde de parken East
Park, Palmerston Park, Houndwell Park en het Hoglands Park. Het East Park heeft
mooie rotstuinen en verder kun je in alle parken van Southampton mooie
wandelingen maken. Na deze parken zijn we nog door het centrum gelopen en zo
naar ons hotel terug.
Daar onze rugzakken opgehaald en naar het station
gelopen. Bij het station afscheid genomen van Esther en met de trein naar
London Waterloo gereden. Omdat wij nog genoeg tijd over hadden zijn wij door
Londen gaan lopen naar Station London Liverpool Street, een mooie route grotendeels langs de rivier de Theems. Zo zagen we de Sint Pauls Kathedraal en
de vele bankgebouwen. Bij het station hebben we eerst een hapje gegeten voordat
we de trein naar Harwich hebben genomen. We waren ruim op tijd bij de haven van
waar wij moesten vertrekken met de Stena-Hollandica. Om kwart over elf zijn we
vertrokken richting Nederland, maar toen lagen wij al in onze hut lekker te slapen.
Woensdag 27 maart.
`s Morgens waren we op tijd in Hoek van Holland-Haven, zodat we de
geplande treinen naar Rotterdam en Assen konden nemen. We kunnen terug zien op
een mooie en geslaagde reis van en door Zuid Engeland en een goed verblijf in en om
Southampton.
Dit verslag is geschreven door Johny Craanen.