Weekje Schin op Geul en omgeving in 2018.

Weekje Schin op Geul en omgeving in 2018.

Vrijdag 7 september.

`s Morgens zijn wij, Gonnie en ik, om vijf over half tien met de trein naar Schin op Geul vertrokken. Eerst naar Utrecht, daar overgestapt op de trein naar Maastricht en van Maastricht met de stoptrein naar Schin op Geul. Vooral het laatste stuk tussen Maastricht en Schin op Geul zagen wij al dat Limburg niet vlak is. Om twee uur kwamen wij op het oude perronnetje van Schin op Geul aan. We hadden thuis al wat voorwerk gedaan dus wisten wij een kortere route van het stationnetje naar het vakantiepark, al was dat niet zo’n mooie route voor onze koffer met wieltjes. Bij het uitstappen uit de trein in Maastricht was één van de vier wieltjes van onze koffer door het stoten afgebroken en dat rijdt op een half onverhard pad niet zo goed. 

                                              Bij de receptie van het park “Schin op Geul” van Roompot hebben wij ons eerst aangemeld en kregen wij de sleutel van onze bungalow. Toen zij ons vroeg of wij ook een wifi-code wilden kopen, hebben wij haar verteld dat wij niets met internet wilden doen en dus ook niets bij ons hadden waarbij een wifi code nodig was. Haar antwoord was: “Vlak voor jullie was een mevrouw geweest die zich afvroeg of er nog wel mensen waren die in hun vakantie zonder internet konden, dus wij!” Natuurlijk hebben wij mobieltjes bij ons waarmee wij zo nodig een sms kunnen versturen. Eerst hebben wij in onze bungalow de koffer uitgepakt en onze bedden opgemaakt.   

                                              Na een kop koffie zijn we weer naar beneden gaan lopen om boodschappen te doen in de verder gelegen plaats Valkenburg. Wij hebben op het park de bovenste bungalow, dus moesten we eerst weer helemaal naar beneden lopen naar de ingang van het park. Dan weer door de tunnel, welke onder het spoor door gaat en rechtsaf richting Valkenburg. Dus tussen het spoor en de Geul, die slingerend stroomt tussen de mooie natuur door. Aan de rechterkant liep het spoor met steile wanden met hier en daar mergelwanden. Opeens kwamen we in de drukte van Valkenburg terecht. Maar wij wilden naar een supermarkt om onze boodschappen te doen dus namen we de drukte voor lief. Nadat wij onze bood-schappen hadden, twee rugzakken en twee tassen vol, zijn wij rechtstreeks naar het station van Valkenburg gelopen en met de trein weer terug naar Schin op Geul gereden.

In de bungalow meteen alles uitgepakt en opgeborgen. Wij hadden geen zin meer om voor het eten te zorgen dus zijn wij naar het restaurant op het park gelopen en hebben daar heerlijk gegeten. Met een volle maag voor de derde keer naar boven gelopen en ons in de bungalow vermaakt met puzzelen, lezen en koffiedrinken.

Zaterdag 8 september.

Na een goede nachtrust en ontbijt zijn wij naar het station van Schin op Geul gelopen om met de trein naar Maastricht te rijden. Toen we bij het station stonden, hoorden wij dat er geen treinen tussen Heerlen en Valkenburg reden en dat wij voor het station door een busje werden opgehaald en vervoerd. 

Het was inderdaad een klein busje maar we konden allemaal mee. Zo zag je weer wat anders dan vanuit de trein. Van Valkenburg konden we weer met de trein en die bracht ons in Maastricht. Mooi, het is vakantie en wij hadden de tijd. De straat tegenover het station uitgelopen en via de mooie Sint Servaasbrug, de oudste brug van Nederland, in het centrum gekomen.

Daar eerst boven bij de Hema koffie gedronken en daarna op de grote markt rondgekeken. Vanaf het stadhuis via het VVV-kantoor, waar we een vingerhoedje gekocht hebben, verder gelopen. Dan via leuke oude steegjes weer naar de Sint Servaasbrug en daar een poosje blijven staan om naar de Maas en omgeving te kijken.

Zo kwamen we weer bij het station van Maastricht uit waar we de trein naar Valkenburg terug hebben genomen. Het busje reed nu via een andere route naar Schin op Geul, dus weer een belevenis. Ondanks dat het weer een klim op het park was, zijn we na het warme eten nog wat achter het park gaan lopen, wel weer omhoog maar met mooie vergezichten over de omgeving van Schin op Geul, waarvan wij mooie foto`s konden maken.

Zondag 9 september.

Omdat het monumentendag was, konden we boven op de Schaelsberg De Kluis bezoeken. Normaal niet open voor bezoek maar deze dag wel open. We wilden het bezoek combineren met een mooie wandeling. Maar omdat wij nog te vroeg waren, was er nog niemand te bekennen bij De Kluis, een wit kerkje. Ruim voor het witte kerkje zijn we richting Walem gelopen en halverwege linksaf geslagen naar de Goudsberg. 

Vandaar hadden we een mooi gezicht op Schin op Geul, Oud Valkenburg met de Wilhelminatoren en de Ruïne. Voorbij de plaquette van een Romeinse wachttoren zijn we linksaf over een smal paadje naar beneden gelopen via het Sint Pietersvoetpad. Weer een prachtig uitzicht op Valkenburg. Dit Sint Pietersvoetpad heeft zijn naam ontleent uit vroegere tijden. Vroeger was het een voetpad van Walem, Klimmen en Heerlen naar het klooster Sint Pieter in Valkenburg. Onder aan het paadje zijn we linksaf gegaan langs de hoeve Euverem. Daarna hebben we een stuk de blauwe en groene paaltjes gevolgd via een veld-pad, bos en daarna weer een dalend pad tot we boven de spoorlijn Valkenburg-Schin op Geul uitkwamen. 

Op een bankje hebben wij ons broodje gegeten, genietend van het mooie uitzicht. Later door een tunnel onder het spoor door en linksaf gelopen. We liepen langs kasteel Oost, net buiten het centrum van Valkenburg. Het ligt verscholen aan de oever van de Geul. Ook liepen we langs café `t Koetshuis en verderop zijn we linksaf trappetjes opgelopen tot het spoor en hebben het spoor gevolgd. Via de brug en verder klimmend tot aan “De Kluis”. Even wat over De Kluis: De Kluis (de Kloes) op de Sjaatsberg met z’n Kruiswegstaties, aan de rand van een bosgebied met mooie wandelwegen naar Valkenburg en Schin op Geul, trekt vele bezoekers en wandelaars. 

De voormalige kluis, op de plek van een houten schuilhut boven op een heuvel ten noorden van het Geuldal, werd in 1688 gesticht door Gerard Ernest Hoen van Cartiels, heer van Schaloen. De franciscaner pater Laurentius Ploumen was de eerste kluizenaar; een vrome kloosterling die verdreven en ontheemd was. De vierde kluizenaar, Arnoldus Haesen, had een bijzonder heremietenleven op deze plek. Vanuit zijn jeugd te Wijlre, waar hij opgroeide op een hoeve, had hij kruidenkennis en diergeneeskunde opgedaan. De kruiden uit het bos rond de kluis verwerkte hij in de “Anthoniusbroodjes”, die veeboeren aan hun dieren voerden. De gezondheidsresultaten in de stal waren verbluffend, de kapel werd al snel te klein voor de dankbare veetelers. De kluis werd vergroot, ‘De Gank’ (bedevaart) was geboren; het aantal pelgrims nam toe. Na een rondleiding in de Kluis zijn wij gaan afdalen tot beneden bij het spoor. Een stukje verderop naar boven gelopen voor de Dölkesberg langs. Vanaf hier hadden wij een schitterend uitzicht op Schin op Geul, Oud-Valkenburg, Wijlre. 

Op verschillende plekken in het hellend landschap zien wij taluds, ze noemen dat hier “graften”. Deze zijn gemaakt om de erosie tegen te houden, maar ze bieden ook een woon- of schuilplaats voor wild b.v. dassen, marters, vogels enz. De graften zijn te zien als oude bosranden die men heeft laten staan als men een stuk grond ging ontginnen. We zijn verder gelopen op het oplopende pad tot bij de achteruitgang van ons bungalowpark. We hebben weer genoten van een mooie wandeling en van het mooie weer.

Maandag 10 september.

Vanmorgen zijn wij met de trein naar Valkenburg gereden. Dat is de eerste stop van de trein naar Maastricht, ca. 5 minuten. Vanaf het station, een prachtig gebouw, zijn we naar het centrum gelopen om daar een route uit ons boekje met wandelingen te volgen. Zo kom je meestal langs de mooie en bijzondere punten. De wandeling begon bij het VVV-kantoor midden in het centrum van Valkenburg. 

Bij het VVV-kantoor hebben we natuurlijk eerst een vingerhoedje voor onze verzameling gekocht. Ik ga nu niet het hele boekje overschrijven maar het meeste hebben wij deze dag gezien. Een heel mooi plaatsje met twee grachten, beide genaamd “de Kleine Geul”, rustig stromend door Valkenburg. Aan de zijkanten op de leuningen van de bruggetjes mooie gevulde plantenbakken. Zo kwamen wij langs de gemeentegrot en zijn we bij de ruïne omhoog gegaan om daar van het mooie uitzicht te genieten. Na terugkomst bij het VVV-kantoor hebben wij ons verwend met een lekkere koek en een beker koffie van de warme bakker en hebben een tijdje gezeten op het pleintje voor het VVV-kantoor. Op een bordje op het plein lazen wij het volgende over Valkenburg: “Verscholen tussen de mosgroene heuvels, in het hart van het beschermde natuurgebied Heuvelland, flonkert het mergelstadje als middelpunt, met haar rijke toeristische traditie. Al meer dan 135 jaar een grote trekpleister. Rondom de indrukwekkende kasteelruïne en boven de eeuwenoude gangenstelsels ligt de charmante, middeleeuwse stadskern vol terrassen en winkeltjes. Omringd door een 5- sterrenlandschap zijn rust en natuur nooit ver weg”. Genietend van alle voorbijgangers en de mensen op de vele terrasjes. 

Daarna nog wat boodschapjes gedaan bij de supermarkt en weer met de bus naar Schin op Geul teruggereden om weer een rustige avond te hebben in onze bungalow. Het was wéér een mooie zonnige dag in Zuid Limburg.

Dinsdag 11 september.

Deze dag willen wij een stuk langs de Geul lopen van Wijlre tot Schin op Geul. Om in Wijlre te komen zijn wij via het station van Schin op Geul naar het noordoosten gelopen, door het gehucht Opscheumer met een paar boerderijen en huizen. Vandaar door richting zuidoosten via de Fromberg, klein klimmetje, het plaatsje Fromberg en daarna de Miljoenenlijn gevolgd tot in Wijlre. De oorsprong van de Miljoenenlijn voert terug naar begin jaren twintig van de vorige eeuw. Dan wordt voor meer dan één miljoen gulden per kilometer een spoorverbinding tussen Kerkrade en Simpelveld aangelegd, die aansluiting geeft op het kolenspoor van de Aachen-Maastrichter Eisenbahn en de rest van Nederland.

We zijn hier geen stoomtrein tegengekomen omdat in deze periode alleen op woensdag, zaterdag en zondag wordt gereden. We zijn doorgelopen tot voorbij het stationnetje van Wijlre en daar het spoor overgestoken en doorgelopen tot voor de meer dan honderd jaar oude Brand Bierbrouwerij. Wij kwamen langs een mooie watermolen die bekend staat als fraaiste watermolen van Zuid Limburg. Vanaf hier hebben wij de blauwe paaltjes gevolgd, slingeren door het weiland en langs de slingerende Geul. Op een bruggetje langs de Geul zijn wij gaan zitten om onze broodjes op te eten en een soepje erbij te drinken. Daarna weer verder gelopen tot na het plaatsje Stokhem. 

Buiten Stokhem kwam de geul weer rechts naast ons en dat bleef zo tot Schin op Geul. Bij camping de Gele Anemoon hebben we op een bankje een ijsje gegeten en naar de kampeerders gekeken waarvan de meeste hun caravan aan het schoonmaken waren. Verderop ligt links de befaamde Keutenberg, waarover de Amstel Gold wielerwedstrijd gereden wordt. Wij hoorden dat deze berg en het daarop gelegen gehucht in 1866 Keuleberg heette. De naam heeft dus niets te maken met “kuiten”. Via het gehucht Engwegen kwamen we bij de Provincialeweg Schin op Geul en zijn naar restaurant de Herbergier gelopen om nog lekker op het terras een kopje koffie te drinken. Daarna weer door de straten van Schin op Geul naar het bungalowpark “Schin op Geul” gelopen. Nog even klimmen en we waren weer in onze bungalow. Het was weer een mooie wandeling met de begeleiding van de even mooie Geul.

Woensdag 12 september.

Gisteren liepen wij langs de Miljoenenlijn en vandaag gaan wij met de stoomtrein over de Miljoenenlijn. Vorige week had ik al kaartjes besteld voor deze rit van Schin op Geul naar Simpelveld. Dan is er altijd vooraf bij binnenkomst een fotosessie. Foto’s van de binnenkomst, rangeren, omrijden van de locomotief en het weer vastmaken aan de trein. 

De treinrit naar Simpelveld kon beginnen. Onderweg stopten wij in Wijlre-Gulpen, Eys-Wittem en natuurlijk in Simpelveld. Leuk zo’n treinrit uit vervlogen tijden, ook wat de snelheid betrof. Iedereen stapte in Simpelveld uit de trein. Zo’n 100 jaar geleden was grensstation Simpelveld het economisch centrum aan de spoorlijn van Aken naar Maastricht. Hier werden alle reizigers gevisiteerd (gecontroleerd) door douaniers. Reizigers die de controle wisten te ontwijken, verhandelden hun smokkelwaar in één van de acht(!) café’s tegenover het station. Vandaag de dag is het oude stationsgebouw uit 1908 nog steeds te bezichtigen en vormt zij het kloppend hart van de Zuid-Limburgse Stoomtrein Maatschappij. Op het emplacement vind je onder andere de gezellige stationsrestauratie met terras, ’t Winkeltje en een klein museum. Wij zijn meteen naar het stationsrestaurant gelopen omdat wij daar een lunch gereserveerd hadden. In deze “brasserie perron 4” genaamd, hebben we een kom soep en een paar broodjes gegeten. Gelukkig waren we op tijd binnen want na ons kwamen er verschillende groepen die ook wilden eten en een hele rij vormden. Na deze lunch hebben we wat rondgelopen bij en op het station Simpelveld.

Daarna zijn we met een “Rail-bus-motorwagen”, een rode bus over de rails naar Kerkrade gereden. Kerkrade was het einde van de rit. We zijn uitgestapt en hebben de bordjes naar het centrum gevolgd. Ondertussen ging de Rail-bus heen en weer naar Simpelveld en hadden wij mooi de tijd om in Kerkrade rond te lopen en een kop koffie te drinken. Het was wederom een prachtige zonnige dag dus op een terras koffie gedronken en daar wat lekkers bij genomen. Nadat wij weer bij de halte terug kwamen konden wij weer in de Rail-bus stappen. Nu konden we blijven zitten en reden via Simpelveld tot Schin op Geul. 

In Schin op Geul zijn wij vanaf het station doorgelopen naar de Provincialeweg waar restaurant “de Herbergier” is. Wij hadden daar gisteren een tafeltje gereserveerd voor vandaag. Gonnie was vandaag 70 jaar geworden en dat hebben wij deze dag dan ook gevierd.

Donderdag 13 september.

De laatste dag alweer. Toch maar weer gekozen om nog een keertje Valkenburg te bezoeken. Met de bus naar Valkenburg gereden en bij het Parkhotel uitgestapt. Na een paar minuten waren wij bij de kabelbaan. Kaartjes gekocht en met de kabelbaan naar boven gegaan.

Onderweg hadden we uitzicht over de rodelbaan en boven kwamen we tegenover de Wilhelminatoren uit. Wij wilden nog hoger dus hebben wij de trappen op gelopen en hadden boven een prachtig uitzicht over het gehele gebied. We konden ons bungalowpark zien en sommige wandelroutes volgen. Van die klim naar boven hadden wij geen spijt. Daarna weer de trappen van de Wilhelminatoren omlaag en met de kabelbaan weer naar beneden maar met nu een mooi uitzicht over Valkenburg. 

We zijn nog even door het drukke centrum van Valkenburg gelopen en na een kopje koffie weer op het station de trein genomen naar Schin op Geul. Op het bungalowpark heerlijk gegeten in het parkrestaurant ter afsluiting van deze mooie dagen.  

Vrijdag 14 september.

Na het ontbijt hebben wij onze bedden afgetrokken, koffer/rugzakken ingepakt, bungalow opgeruimd en schoongemaakt. Bepakt zijn we naar de receptie gelopen om de sleutels en het wasgoed in te leveren. Daarna gelopen via het huis met de mooie muurschilderingen.

Onderweg, naar het station van Schin op Geul afscheid genomen van alles waar we een week van hebben genoten. We hebben het toch wel getroffen met het mooie weer in Zuid Limburg. De treinreis ging goed en zo kwamen we na de treinreis en drie keer overstappen weer in Assen aan. En dan is het ook wel weer mooi om in je eigen huis terug te zijn, maar wel met hele mooie herinneringen aan Zuid Limburg. Best een aanrader om nog eens over te doen.

      Dit verslag is geschreven door Johny Craanen.