Drie dagen in Pieterburen.

Maandag 11 oktober.

Na het middageten zijn wij, Gonnie en ik, met de bus naar station Assen vertrokken om vandaar met de trein naar station Groningen te gaan. In Groningen hadden wij 10 minuten om over te stappen op een trein van Ariva in de richting Roodeschool. Na 10 minuten zijn we weer uitgestapt bij het station van Winsum om vandaar met de bus verder te gaan. Daar hadden we 4 minuten voor. De bus 68 stond voor het station en we zijn met deze bus meegegaan. Zo reden we door Baflo, Den Andel, Westernieland en zijn uitgestapt in Pieterburen, Pieterplein, vlak voor het hotel dat wij hadden gereserveerd. Omdat wij va. 15.00 uur konden inschrijven zijn we eerst nog een kopje koffie gaan drinken met een stuk  appelgebak erbij. Dat deden we bij het “Koffie en winkelmuseum”, aan de overkant van ons hotel. Wij dachten dat het gesloten was, het zag er donker uit maar vroeger waren zulke winkeltjes allemaal een beetje somber. Er zaten twee mensen aan een tafeltje en de oudere vrouw bevestigde dat wij hier ook koffie konden krijgen, zelfs met gebak. Toen alles klaar was vroeg ik waar ik kon pinnen. Probleem, een pinautomaat hadden ze niet en wij hadden geen contant geld bij ons. Als jullie weer thuis zijn storten jullie het geld maar op mijn rekening en ik kreeg een papiertje mee met haar banknummer erop. Mooi hoor! Daarna zijn wij ons gaan inschrijven voor twee overnachtingen in Waddengenot. 

Het blijkt dat Hotel Waddengenot bestaat uit meerdere gebouwen en plekken in Pieterburen         (www.waddengenot.nl). Een restaurant, een pizzeria, een café, een ijswinkel en speelplaats met midgetgolf met nog een restaurant . Naast onze kamer is nog een binnenzwembad met sauna, dus van alles wat. Om vier uur hebben we nog een rondje gelopen. Eerst naar de Sint Petruskerk om deze kerk van buiten en van binnen te bekijken. We vonden de buitenkant erg mooi maar binnen was het ook bijzonder. Prachtige houtsnijwerken. Het is een schitterend gotisch kerkgebouw, vol wapenschilden, brullende leeuwen en exotische gewassen. Deze kerk kreeg het rijke houdsnijwerk, zijn triomfboog, zijn herenbank, de fraai versierde kansel en het schitterende orgel om de rijkdom van de adel te tonen.

Een godshuis om stil van te worden. Buiten is aan de ene zijde van deze kerk de Botanische tuin, de tuin van de dominee “Domies Toen”. En aan de andere kant een theehuis dat deze dag gesloten was. Via wat smalle paadjes kwamen we langs het Zeehondencentrum en weer op de Hoofdstraat terecht. Omdat het een klein beetje ging regenen zijn we weer naar onze hotelkamer gelopen. Het was toen alweer tijd voor een broodje met wat drinken.  Daarna het verslag schrijven van deze dag en de avond doorgebracht met lekker lezen en puzzelen.

Dinsdag 12 oktober.

Na een goede slaap in een lekker bed en een redelijk goed ontbijt zijn we naar het zeehondencentrum gelopen om dit zogenaamde zeehonden ziekenhuis te bezoeken (www.zeehondencentrum.nl). Omdat we thuis al hadden gelezen dat de toegangskaarten alleen vooraf gekocht konden worden, konden wij na een controle bij de info-balie zo doorlopen. 

Wij kregen daar informatie over de looproutes en een folder over het centrum. Maar toen Gonnie de vingerhoedjes met daarop de zeehondjes zag, heeft ze meteen twee verschillende gekocht. We hebben het museum binnen en buiten bekeken en hebben een film over de zeehondjes in de filmzaal gezien. Na ongeveer anderhalf uur stonden we weer buiten maar met veel informatie en foto’s van de zeehondjes. Best wel interessant. 

Omdat het museum maar een paar minuutjes van onze hotelkamer is, zijn we daar ons broodje gaan opeten. Om twee uur zijn we weer naar buiten gegaan om een bezoek te brengen aan het Waddeninformatiecentrum. Dat was ook weer in dezelfde straat, schuin tegenover ons hotel en naast het Waddengenot-restaurant.(www.groningerlandschap.nl/natuur/bezoekerscentra/bezoekerscentrum-waddenkust/). We waren met ons tweetjes binnen en tussendoor is er ook niemand bij gekomen. De gastvrouw van dit centrum heeft ons veel informatie gegeven over het Waddengebied doormiddel van uitleg en een mooie film in de filmzaal. Zo krijg je toch nog veel info over een leuke omgeving.

We hadden nog tijd over om een stukje te wandelen. We zijn naar een verderop gelegen molen “De Vier Winden” gelopen. Jammer genoeg was deze molen gesloten, dus geen bezoek. Voor de terugweg hebben we gekozen om een achterom pad “het Martenspad” te lopen. Een smal paadje tussen bosjes door en later over een hoge brug met trappetjes over een water heen. Dat was de “Hoogholtje”. 

En zo liepen we weer langs het zeehondencentrum naar onze hotelkamer in de Hoofdstraat. Een heel mooie rondwandeling buiten het dorpscentrum om. Na nog een tijdje puzzelen in onze kamer, zijn wij naar het restaurant van ons hotel gelopen en hebben daar heerlijk gegeten. Na thuiskomst nog gelezen onder het genot van een kopje koffie en wat fris. En voor het slapen gaan hebben wij nog even terug gekeken naar een indrukwekkende dag maar ook een ontspannende dag.

Woensdag 13 oktober.

Weer heerlijk geslapen en na een goed ontbijt weer onze rugzakken ingepakt. Nadat we ons hadden afgemeld bij de receptie van het hotel zijn we naar de bushalte gelopen. 

Om 10 uur zaten we in de bus naar Winsum. Vandaar via Groningen naar Assen. Tussen de middag waren we weer thuis maar we konden wel terug kijken naar een paar leuke dagen in Pieterburen en het Waddengebied. 

      Dit verslag is geschreven door Johny Craanen.

Drie dagen in de omgeving van Beekbergen.

Maandag 14 juni 2021.

Vanmorgen zijn we thuis in Assen op de normale tijd opgestaan en hebben ontbeten. Wij waren van plan de trein van half elf uit Assen te halen om naar Apeldoorn te reizen. Dus na de koffie met de stadsbus naar het station van Assen gereden. Met een overstap in Zwolle en in Deventer waren wij om twaalf uur met de trein in Apeldoorn. Daar moesten wij ons plan al veranderen. Wij wilde bij het station van Apeldoorn een OV-fiets huren voor drie dagen maar omdat de nieuwe OV-kaart niet goed geactiveerd was, werkte het slot van de huurfiets niet en konden wij geen fietsen mee-krijgen. Omdat de gewone fietsverhuurbedrijven in de buurt op maandag gesloten waren, zijn wij na een oponthoud bij de fietsenstalling maar met een bus naar Beekbergen gereden. Wel mooi zo door de bossen, maar met dit fietsweer hadden we dat liever met een omweg op de fiets gemaakt. 

Om bij het restaurant te komen moesten wij eerst 48 treden omhoog, maar dan heb je ook een prachtig uitzicht. Na het koffie gebeuren hebben wij ons aangemeld bij de receptie beneden. Een leuk met riet bedekte blokhut waar wij ons moesten aanmelden. We hadden alles vooraf gereserveerd en betaald, maar de etenstijden waren anders en werden wat veranderd. We kregen een sleutel mee voor huisje 8.1. 

Elk huisje bestaat uit twee delen, beneden en boven. Boven is er alleen een hotelkamer (zit-slaapkamer met badkamer), beneden heb je hetzelfde maar aan de achterzijde ook een afgeschermd terras. Wij hadden vooraf de beneden hotelkamer gereserveerd en konden dus heerlijk buiten zitten en hebben dat tot het diner ook gedaan. Onze hotelkamer had ook koffie- en theefaciliteiten, dus een waterkoker, koffie, thee, melk en suiker. Om half zeven hadden wij een tafel gereserveerd, uiteraard boven op de berg in het restaurant. Ook daar bij de balie werd ons gevraagd om een voucher voor het diner maar die hebben wij bij aanmelding niet gekregen. Uiteraard hebben wij daar lekker gegeten, alles was weer goed verzorgd. 

Daarna een wandelingetje gemaakt naar ons onder-komen en nog buiten gezeten tot het schemerig werd. Binnen nog wat gepraat, gepuzzeld en een plan gemaakt voor de volgende dag en daarna ons bed opgezocht om van onze nachtrust te genieten.

Dinsdag 15 juni

Een nieuwe dag was begonnen en we hebben weer heerlijk geslapen. Om acht uur zijn we opgestaan en om negen uur hadden wij een tafel voor het ontbijt gereserveerd. Dat is wel weer zoiets, alles moet i.v.m. het coronavirus op tijd afgesproken worden. Maar we hebben weer een heerlijk ontbijt gehad. 

Tot elf uur hebben wij nog lekker op ons terras gezeten en we zijn daarna met onze wandeling begonnen.  Eerst de Wipselbergweg afgelopen tot de Loenenseweg en over het fietspad naast de Loenenseweg en over de A50 in de richting van Loenen gelopen. Bij de parkeerplaats naast de Beekbergerweg nabij de Loenense waterval zijn wij in de richting van deze waterval gelopen. 

Via een fietspad kwamen we al vlug bij de waterval. Deze waterval staat bekend als de grootste waterval van Nederland en er waren veel mensen op af gekomen. Hij wordt gevoed door de Vrijenbergerspreng die 3,5 km verderop, op land-goed Hoeve Delle, ontspringt. De waterloop is in 1869 gegraven om het net opengestelde Apeldoorns kanaal van voldoende water te voorzien, zodat scheepvaart mogelijk was. 

Vanaf de oorsprong van de Vrijenber-gerspreng tot aan de monding in het Apeldoorns kanaal is de beek ongeveer 6,5 km lang met een verval van ruim 15 meter. De waterval diende er voor om de stroomsnelheid te verminderen, om zo te voorkomen dat het water te veel zand zou meevoeren en in het kanaal zou afzetten. Er waren genoeg bankjes nabij de waterval dus was het er gezellig. Natuurlijk was het ook prachtig weer dus liepen kinderen en ouders door het water, ook ter afkoeling. Wij hebben daar wat foto’s gemaakt en zijn daarna doorgelopen naar een verder gelegen bankje met uitzicht op het stromende beekje. Daar zijn wij gaan zitten om ons broodje op te eten en een beker koffie te drinken. Daarna zijn we doorgelopen tot de spoorwegovergang van de stoomtrein.

Dit is de spoorlijn Apeldoorn-Dieren. Vandaar een klein stukje langs het spoor gelopen en weer met onze terug wandeling begonnen. Maar nu niet over het fietspad maar door het mooie "De Westerveld huizen", een prachtig bosperceel, ook weer langs het beekje maar dan aan de andere zijde en heel stil en rustig. Zo kwamen we ook weer langs de waterval waar het nog steeds druk was. Wij zijn via een smal paardje doorgelopen tot de Loenense-weg en vanaf de halte Hoge Bergweg  met de bus naar de De Wipselberg gereden.

Na 25 minuten lopen kwamen we weer bij hotel Wispelberg en ons huisje aan. Het was een hele mooie wandeling. We  hebben nog wat nagenoten op ons terras achter ons huisje met een kop koffie en nog wat gepuzzeld. Tussendoor waren op onze kamer de koffie en thee faciliteiten weer aangevuld. Om zes uur zijn we weer de trappen naar boven geklommen om te gaan eten in het restaurant en daarna buiten op ons terras weer verder met het lezen van onze boeken. 

Woensdag 16 juni.

Nu ik dit stukje schrijf zitten wij alweer op ons achterterras van ons huis in Assen. Voordat ik wat over deze dag schrijf eerst nog wat over het eten. Het eten, zowel het ontbijt en diner werden gebruikt boven op de berg, dus 48 treden omhoog en erna weer 48 treden naar beneden. Daar tegenover stonden heerlijke maaltijden. We hadden tijden afgesproken om te eten, zo konden wij als wij boven waren meteen aan een tafeltje plaatsnemen. Buiten waren er een aantal tafeltjes en binnen was ook voldoende ruimte. Alles gastvrij en we konden daar heerlijk eten.

Dus na een heerlijke slaap zaten wij om negen uur weer aan de goed verzorgde ontbijttafel. Na het ontbijt hebben wij onze rugtassen opgehaald uit onze hotelkamer en nog een beker koffie gedronken. Daarna hebben wij ons afgemeld bij het info-kantoor beneden bij de ingang van het park. De busreis en de treinreis liepen soepel, goede aansluitingen in Apeldoorn, Deventer en Zwolle. Om een uur of één waren we weer in ons eigen huis en dat voelde ook weer heerlijk.        

En dan zo thuis weer terug denken aan die drie dagen op de Veluwe. Prachtig!

We hebben thuis ook `s avonds meteen onze OV-kaart geactiveerd voor het stallen en huren van fietsen, zodat wij de volgende keer niet weer dezelfde problemen krijgen. Een volgende keer willen wij toch wel deze omgeving op de fiets verkennen. Een prachtig natuurgebied in ons eigen land, de Veluwe.

      Dit verslag is geschreven door Johny Craanen.